Νέα Τάξη Πραγμάτων

Άρχισε να γίνεται πλέον ολοφάνερη, μια καινούργια γεωπολιτική συμμαχία, που σίγουρα θα φέρει ισχυρές αναταράξεις στην οικονομική ίσως και στρατιωτική ισορροπία στον κόσμο.

Ό,τι δεν κατάφερε τελικά να πετύχει η Σοβιετική Ένωση, μάλλον το πετυχαίνει η σημερινή καπιταλιστική Ρωσία του Πούτιν.

Η άκρως πετυχημένη πρόσφατη επίσκεψη του Πούτιν στο Πεκίνο, οι Κινέζοι επεφύλαξαν στον ηγέτη της Ρωσίας μια επιβλητική και φαντασμαγορική υποδοχή, τα σχετικά βίντεο που «κυκλοφορούν» στο Youtube είναι πολύ αποκαλυπτικά, οι συμφωνίες που υπογράτηκαν, τουλάχιστον με όσα ανακοινώθηκαν, δείχνει ότι έχει ξεκινήσει μια διαδικασία που θα φέρει στην γωνία τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της (ΝΑΤΟ, ΕΕ, κλπ.) τουλάχιστον.

Μάλιστα, οι έντονες προετοιμασίες (?) για επίσκεψη του Πούτιν στην ΛΔ Κορέας, η συνάντησή του με τον Κιμ Γιονγκ Ουν, πάει στην κυριολεξία να διαμορφώσει μια Νέα Τάξη Πραγμάτων, με προς το παρόν άγνωστο μέλλον!

Ο απαράδεκτος πόλεμος του ΝΑΤΟ στο έδαφος της Ουκρανίας ενταντίον της Ρωσίας, η στήριξη ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ στο Ισραήλ που εξοντώνει χωρίς κανένα λόγο έναν ολόκληρο λαό, μετά από τις εγκληματικές επεμβάσεις στο Ιράκ, την Συρία, την Λιβύη και αλλού, προφανώς επιταχύνει τις εξελίξεις σε παγκόσμιο επίπεδο.

Τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, κανείς δεν το ξέρει, εκτός κι αν οι λαοί επιτέλους αφυπνιστούν και πάρουν τις ζωές τους στα χέρια τους.

Μια, οικονομικής φύσεως, άποψη.

Όλο και περισσότεροι, πολιτικοί και Όμιλοι, μιλούν ανοιχτά πλέον, για επερχόμενη οικονομική κρίση, πολύ μεγαλύτερη από τις δύο προηγούμενες.

Οι σχετικοί αναλυτές, κυρίως, αποδίδουν αυτήν την κρίση (κάποιοι μιλούν ακόμα και για το τέλος της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης), στην επιδημία εξ αιτίας του COVID-19, στον πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, στον ξέφρενο ανταγωνισμό σε όλα τα επίπεδο μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας.

Χωρίς να απορρίπτω εξ αρχής τα παραπάνω, ως σημαντικούς παράγοντες που επιρρεάζουν την παγκόσμια οικονιμική κατάσταση σε μεγάλο βαθμό, δεν θεωρώ αυτά ως τα μοναδικά αίτια.

Πολύ απλά και ίσως και όχι και πολύ επιστημονικά, θα πω δυο τρία πραγματάκια.

1ον: Η καπιταλιστική οικονομία – που πλέον κυριαρχεί παντού στον κόσμο – έχει ως κύριο χαραχτηρισικό της την ασύδωτη κερδοφορία του κεφαλαίου, σε βάρος του εργατικού δυναμικού, αλλά και των ίδιων των μέσω παραγωγής του, του ίδιου του εδάφους – κρίσιμο μέγεθος επ΄ αυτού η λεγόμενη κλιματική κρίση, η αδιαφορία για το περιβάλλον.

2ον: Η κερδοφορία του κεφαλαίου τώρα, για να είναι ικανοποιητική για τους καπιταλιστές – τους αδηφάγους καπιταλιστές – θα πρέπει να εδράζεται στην απόλυτη πώληση του παραγόμενου προϊόντος ή της παρεχόμενης υπηρεσίας, σε υψηλές τιμές, που όχι μόνο να καλύπτουν τα έξοδα συν τους μισθούς των μισθωτών εργατών, αλλά, μάλιστα, να βρίσκεται σε μια αναλογία 20% δαπάνες 80% κέρδη. Φυσικά για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, ένα το κρατούμενο, να υπάρχουν οι αναγκαίοι πελάτες.

3ον: Μια σωστή και υγιής εταιρεία ή όμιλος, σχεδιάζει σωστά, κατόπιν φυσικά σχετικής έρευνας, ώστε να αντιστοιχεί μία μονάδα προϊόντος ή υπηρεσίας προς έναν πελάτη. Αν διαταραχθεί αυτή η αναλογία, θα υπάρξουν προβλήματα. Είναι στην ουσία, ο λεγόμενος νόμος προσφοράς και ζήτησης.
Έτσι, εάν η ζήτηση είναι μεγαλύτερη, δηλαδή αυξηθούν οι πελάτες και δεν μπορούν να ικανοποιηθούν από την παραγόμενη ποσότητα, προφανώς και οι τιμές θα πρέπει να αυξηθούν για να έρθει η ισορροπία. Δηλαδή, να μειωθεί τελικά η ζήτηση, να μειωθούν οι απαιτήσεις των πελατών. Χαραχτηριστική περίπτωση στην χώρα μας η ΔΕΗ. Αυξήθηκε η ζήτηση, η ΔΕΗ δεν μπορεί να ανταποκριθεί, άρα οι τιμές αυξάνονται ραγδαία.
Εάν πάλι, οι πελάτες μειωθούν, η ζήτηση μειωθεί, για να μείνει απούλητο το προϊόν, οι τιμές πέφτουν ώστε να αυξηθεί τουλάχιστον ο αριθμός των αγοραζόμενων προϊόντων ή υπηρεσιών.
Το παραπάνω, έχει ισχύ, στην λεγόμενη λελογισμένη περίπτωση.
Αν η ζήτηση μειώνεται λόγω της μείωσης του εισοδήματος των αγοραστών, όπως συμβαίνει στη χώρα μας, όσο κι αν μειωθούν οι τιμές, τα προϊόντα μένουν απούλητα και αυτό έχει τελικά ως αποτέλεσμα ΚΑΙ ΠΑΛΙ να αυξάνονται οι τιμές, ώστε οι Όμιλοι, με λιγότερα πωλούμενα προϊόντα ή υπηρεσίες, να έχουν τα προσδοκώμενα κέρδη. Ώστε κι αν ακόμα αναγκασθούν να καταστρέψουν στοκ και αποθηκευμένα, να μην χάσουν την υψηλή κερδοφορία τους.

4ον: Τώρα, όπως φαίνεται, η μείωση των εισοδημάτων, η μείωση των πελατών, η φυσική αύξηση των τιμών, δεν αφορά μόνο τη χώρα μας, αλλά επεκτείνεται πλέον σε ολόκληρο τον κόσμο. Η μικρή ή έστω μικρότερη κερδοφορία των επιχειρήσεων και των Ομίλων, προφανώς αντικατοπτρίζεται και στο ΑΕΠ των καπιταλιστικών χωρών και όχι μόνον, φέρνει προστριβές και ανοιχτές συγκρούσεις πλέον ακόμα και μεταξύ κρατών, στη Συρία, στη Λυβύη, στην Ουκρανία, αύριο ίσως στην Κεντρική Αμερική, ψάχνοντας για νέες αγορές, για νέους πελάτες, με εμπλοκή όλο και περισσότερων «παιχτών», με ορατή πλέον μια νέα παγκόσμια σύγκρουση – τα συμφέροντα, τα κακώς εννοούμενα συμφέροντα μόνο με μια παγκόσμια κρεατομηχανή θα μπορέσουν να ικανοποιηθούν.

5ον: Οι λαοί, οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι νέοι, θα καταλάβουν επιτέλους τι συμβαίνει γύρω τους, να πάρουν στα χέρια τους την τύχη αυτού του κόσμου;
Πριν να είναι πολύ αργά;

Το … σχέδιο, απέτυχε;

Έτσι δείχνουν τα σημάδια.
Τουλάχιστον, σύμφωνα με δημοσιεύματα.

Νόμισαν ότι βρήκαν την ευκαιρία.
Εκεί, στις ΗΠΑ, στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ.

Όταν η Ρωσία, μπούκαρε στην Ουκρανία.
Έκαναν σύσκεψη στο ΝΑΤΟ και αποφάσισαν.

Με κάθε κόστος, να παραταθεί ο πόλεμος.
Να εξαντληθεί η Ρωσία, με κάθε τρόπο.

Βάλαν και … εμπάργκα.
Βάλαν και … τιμωρίες.

Και τι έγινε τελικά;
Μια … τρύπα στο νερό.

Όχι μόνο ΔΕΝ εξαντλήθηκε η Ρωσία.
Αλλά, εξαντλήθηκε ολόκληρη η Δύση.

Εξαντλήθηκε οικονομικά.
Εξαντλήθηκε και στρατιωτικά.

ΗΠΑ, Αγγλία και Γερμανία.
Έρμαιοι πλέον στις ορέξεις …

Λέμε στον κόσμο δυνατά και καθαρά την αλήθεια

Τοποθέτηση για το 2^ο Κείμενο των Θέσεων του 21^ου Συνέδριου του ΚΚΕ

Όπως λέει μια παροιμία, «ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με αγνές προθέσεις».
Σωστά κραύγαζε ο μικρός του Άντερσεν, «ο αυτοκράτορας είναι γυμνός»!

Εμείς, οι κομμουνιστές, είμαστε υποχρεωμένοι, έχουμε το καθήκον, με απόλυτα σαφή τρόπο, χωρίς ήξεις αφήξεις ή εξωραϊσμούς, να προειδοποιήσουμε τους εργαζόμενους, τους νέους, όλους.

— «Μην πιστεύετε αυτούς που προσπαθούν να σας πλασάρουν τις ψεύτικες θεραπείες τους. Ακόμα και να έχουν αγνές προθέσεις».

Ούτε οι λεγόμενοι «κοινοί δανεισμοί» της Ε.Ε., ούτε το μπούκωμα με άφθονο χρήμα των τραπεζών, ούτε γενικότερα διαχειριστικές προτάσεις της λεγόμενης «αντικυκλικής οικονομικής πολιτικής», δηλαδή εναλλαγές του «μείγματος» της διαχείρισης της οικονομικής κρίσης (λίγο χαλαρά, μετά ξανά πιο σφιχτά και τούμπαλιν), ούτε φυσικά υιοθέτηση και εφαρμογή παρεμβάσεων τύπου Κέυνς, πρόκειται να φέρουν το όποιο θετικό αποτέλεσμα. Το μόνο που θα πετύχουν, θα είναι η παράταση, η ανακύκλωση της κρίσης, η κορύφωσή της λόγω απρόβλεπτων περιστάσεων όπως αυτή λόγω του κορονοϊού Covid-19.

Ας δούμε επ΄ολίγον, μερικές από αυτές τις προτεινόμενες «θεραπείες».

α. Για πολλούς, οι εφαρμογές των δικτύων 5G, πρόκειται να φέρουν για τα επόμενα χρόνια σημαντικές επενδύσεις, χρήση λιμνάζοντων κεφαλαίων, στην κατεύθυνση να δελεάσουν πολύ κόσμο, πελάτες δηλαδή, των νέων κινητών συσκευών, της επόμενης γενιάς όπως λένε, της χρήσης του διαδικτύου με τεράστιες ταχύτητες. Προσδοκούν ότι το όλο πρόγραμμα θα υποστηριχτεί από περισσότερους χρήστες – πελάτες, μιας και τα βίντεο και οι ταινίες θα «ανεβαίνουν» στα κινητά με τυχήτες 12 φορές πιο γρήγορα από την τεχνολογία 4G. Το νέο δίκτυο που θα χρειαστεί, οι νέες συσκευές κινητών κλπ., πιστεύουν ότι θα δόσει διέξοδο στο σημερινό τέλμα, χωρίς να υπολογίζουν ότι τα ίδια λέγαν και πριν. Έστω κι αν τα καταφέρουν, αυτό θα είναι προσωρινό, μετά τι;

β. Μεγάλη μερίδα οικονομικών και πολιτικών αναλυτών ή κυβερνητικών στελεχών, προβάλλουν τελευταία τον λεγόμενο Κευνσιανισμό. Τη θεωρία του Άγγλου Κέυνς. Που περιγράφει κρατικές παρεμβάσεις, κρατικές επενδύσεις, αφήνοντας στην άκρη τη λογική της λεγόμενης «ιδιωτικής πρωτοβουλίας».
Τι δεν λένε;
Ότι οι θεωρίες του Κέυνς δεν έχουν να κάνουν με τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, αλλά πως θα διασφαλιστεί ο καπιταλισμός. Στόχος είναι να τονοθεί η αγορά, δίνοντας στον κόσμο χρήμα, για το οποίο αφήνουν για αργότερα την πληρωμή του λογαριασμού. Με άλλα λόγια, το πρόγραμμα του Κέυνς, δεν είχε (και δεν έχει) στόχο τη βελτίωση της ζωής των εργαζόμενων, αλλά τη διάσωση του καπιταλισμού από τις ίδιες τις αντιφάσεις του.
Η προτεινόμενη μείωση της ανεργίας, δεν έχει να κάνει με το ότι τους έπιασε ο πόνος για την εργατιά, αλλά έχει ως στόχο την αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Για να έχουν κέρδη οι επιχειρήσεις, να πραγματοποιηθεί δηλαδή η υπεραξία θα πρέπει να συμβεί η πώληση του ΣΥΝΟΛΟΥ των εμπορευμάτων ΜΕ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΚΕΡΔΟΣ. Και αυτό φυσικά γίνεται με την αύξηση πελατών που να έχουν την ικανότητα να αγοράσουν όλα τα παραγόμενα εμπορεύματα.
Κυρίως, ο κενσυανισμός, προβάλλεται ως το «φάρμακο» για την απάντηση στην κρίση του κορονοϊού. Σαν μιά νέα εκδοχή της παλιάς θεωρίας του «New Deal» του Ρούζβελτ για τις ΗΠΑ, με μια νέα ονομασία την λεγόμενη «Πράσινη Νέα Συμφωνία», που αποτελεί την … σημαία της γνωστής … Αριστεράς (στις ΗΠΑ, την Αγγλία, οπορτουνιστικών φορέων και κομμάτων, κλπ.).
Τι ακριβώς ξεχνάνε όλοι οι παραπάνω θιασώτες;
Ότι έχει καταγραφεί η παταγώδης αποτυχία του New Deal στις ΗΠΑ, καθώς και παρόμοια προγράμματα στην Κίνα, όπου η αλόγιστη κατασκευαστική πολιτική δημιούργησε πόλεις φαντάσματα, χωρίς να εξαλείψει την κρίση.
γ. Το μεγαλεπίβολο σχέδιο ΗΠΑ – ΝΑΤΟ, που υποστηρίζεται και από ΕΕ, Ιαπωνία και άλλους, να προωθηθούν μέτρα εξωραϊσμού και διόρθωσης της κρίση σε όλον τον κόσμο με την πολιτική των τεσσάρων 30ριών (δηλαδή να είναι ετοιμοπόλεμα 30 τάγματα πεζικού, 30 αεροπορικές μοίρες, 30 μαχητικά πλοία μέσα σε 30 ημέρες), μόνο δεινά για την ανθρωπότητα, τους εργαζόμενους, θα επιφέρει. Ίσως να βοηθήσει τις ίδιες τις ΗΠΑ και μερικούς δορυφόρους τους, αλλά για όλα τα άλλα κράτη μόνο ζημιά θα κάνει. Στα πλαίσια αυτά, η στρατιωτική άσκηση το επόμενο εξάμηνο στην περιοχή του Έβρου, εντάσσει και τη χώρα μας σε αυτούς που θα πληρώσουν το μάρμαρο, τον λογαριασμό δηλαδή της άρσης της οικονομικής κρίσης.

Είναι ξεκάθαρο, ότι η πολιτική και η οικονομία αποτελούν αναπόσπαστα και αλληλοεπιδρώμενα στοχεία του ίδιου συστήματος. Ή θα είναι και τα δύο καπιταλιστικά, ή θα είναι και τα δύο σοσιαλιστικά. Δεν μπορεί να είναι το ένα καπιταλιστικό και το άλλο σοσιαλιστικό, ή … λίγο το ένα και … λίγο το άλλο!

Ο καπιταλισμός βρίσκεται πλέον σε αδιέξοδο, η μόνη του προσφορά από δω και πέρα θα είναι διάφορες μορφές βαρβαρότητας, ίσως και τοπικοί η γενικοί πόλεμοι.

Μόνο μια ξεκάθαρη σοσιαλιστική – κομμουνιστική προοπτική, αποτελεί αξιόπιστη εναλλακτική λύση.

Η κοινωνική ιδιοχτησία, ο εργατικός έλεγχος, ο κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας, μπορεί να παρέχει διέξοδο για ολόκληρη την ανθρωπότητα σήμερα, αλλά και αύριο.

Το δίλημμα της κυβέρνησης

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ο μίστερ Κυριάκος Μητσοτάκης, είχε ένα δίλημμα (προφανώς γιατί μέχρι εκεί «πάει» το σύστημα που αποδέχεται και υποστηρίζει).

— Η … «οικονομία»

— Η αντιμετώπιση της πανδημίας

Φυσικά (για αυτούς) προτίμησε την «οικονομία», θυσιάζοντας την υγεία του λαού στο βωμό του κέρδους και του χρήματος.

Και τώρα, φυσικά και πάλι, τρέχουν και δεν φτάνουν!

Εμ …

Το θέμα είναι ΠΟΤΕ θα καταλάβει ο λαός τι γίνεται, θα ξυπνήσει και θα πάρει τις τύχες του στα χέρια του.

Για να αντιμετωπιστεί προς όφελός του ΚΑΙ η πανδημία ΚΑΙ η οικονομία!

Νέα κρίση;

Μήπως ήμαστε σε μια νέα καπιταλιστική κρίση και πάλι … made in USA;

Όλοι οι οικονομικοί αναλυτές (κυρίως στο εξωτερικό) άρχισαν να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου!

Όπως σημειώνουν, το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης (θεωρείται δείκτης για την παγκόσμια οικονομία), διανύει τον χειρότερο Δεκέμβριο από το … 1929!

Και σίγουρα, δεν ευθύνεται ο Τραμπ, αν και πολύ θα σπεύσουν να τα ρίξουν σε αυτόν αποκλειστικά και να βγάλουν λάδι όλους τους προηγούμενους, στην αλλοπρόσαλλη και κυρίως πολεμοχαρή πολιτική των οποίων η αμερικάνικη οικονομία έχει στην κυριολεξία γονατίσει.

Οι πόλεμοι σε κάθε μέρος του πλανήτη, οι αλόγιστοι ανταγωνισμοί με Ρωσσία και Κίνα, το στραγγάλισμα των οικονομιών των χωρών – δορυφόρων των ΕΠΑ, η αδυναμία εύρεσης νέων οικονομικών τομέων  που θα έδιναν «χώρο» στην ανάπτυξη κερδοφόρων (όπως αυτοί την εννοούν) επενδύσεων, είναι μερικοί από τους λόγους της επερχόμενης κατάρρευσης της αμερικάνικης οικονομίας και κατά συνέπεια και της παγκόσμιας.

Για να δούμε τις επόμενες ενέργειες …
Που, εν πολλοίς, είναι λίγο πολύ αναμενόμενες!

νατίσει

Τι ψυχή θα παραδώσεις;

Το ερώτημα, απευθύνεται στους κυβερνητικούς βουλευτές.

— Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρέ;

— Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή;

Ρωτάω, διότι ετοιμάζονται (οι κυβερνητικοί βουλευτές) να ψηφίσουν ένα ακόμα πολυνομοσχέδιο με άμεσες και αντιδημοκρατικές διαδικασίες (επείγον το λένε), φίσκα από αντιλαϊκά μέτρα – από νέες μειώσεις στις συντάξεις, αυξήσεις στον ΕΝΦΙΑ, νέους φόρους, κλπ. – καθώς και νέες ρυθμίσεις υπέρ της πλουτοκρατίας!

Βέβαια, δεν θα είναι τα τελευταία μέτρα σε βάρος του λαού μας που πρόκειται να στηρίξουν.
Τα παραπάνω, αφορούν μόλις την 4η αξιολόγηση!
Μέχρι να ξεκουμπιστούν από την κυβέρνηση, προφανώς και θα … αξιολογήσουν πολλές φορές ακόμα την ελληνική οικονομία!

Όπου, «ελληνική οικονομία» εννοούν τα κέρδη των μεγαλοβιομηχάνων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών!

Αλήθεια, κυρίως οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, πιστεύουν ότι ο κόσμος θα τους τη χαρίσει;
Δεν θα έρθει η ώρα που θα τους κάνει να πληρώσουν τα ψέματα και την κοροϊδία;
Ή μήπως πιστεύουν ότι δεν θα πάνε στην … Κόλαση;;;

 

 

Συμπατριώτη, ξύπνα !

Φίλε Έλληνα, Φίλη Ελληνίδα, Συμπατριώτες μου,

όσο αποδέχεσαι, σαν να μην υπάρχει εναλλακτική λύση, αυτό το οικονομικό σύστημα, αυτήν την πολιτική και τους πολιτικούς, η Κοινωνία θα σπαράσσεται!

Όσο πιο γρήγορα το καταλάβεις αυτό, το καταλάβουμε αυτό, τόσο και πιο γρήγορα θα οδηγηθούμε στην οριστική λύση των προβλημάτων.

Οφείλεις, εδώ και τώρα, άμεσα, να βρεις τα κουράγια να ξεθάψεις τη δύναμή σου, να μην περιμένεις σαν τον … Λάζαρο να έρθει η … σειρά σου να … αναστηθείς!

Την ανάστασή σου, θα την πετύχεις μόνο σου.

«Συν Αθηνά και χείρα κίνει» – δική μας, ελληνική είναι η ρήση!

Έτσι δεν είναι ;

 

Γερμανία …

Έχω γράψει αρκετές φορές σε τούτο το μπλογκ για την οικονομική και κοινωνική κρίση που μαστίζει την Γερμανία.

Τεράστιες επιχειρήσεις που έχουν κλείσει, μεγάλη ανεργία, μικροί μισθοί, σοβαρά προβλήματα στο κοινωνικό τομέα – ο οποίος είχε αναπτυχθεί στην αντιπαράθεση με την ΛΔΓ -, η … «ατμομηχανή» της … Ευρώπης όπως πολλοί διαλαλούσαν είναι έτοιμη να καταρρεύσει.

Κυρίως τα προβλήματα που έχει η Κεντρική Τράπεζα της Γερμανίας – ας μην συγχέεται με την ΕΚΤ που εδρεύει στην Φρανκφούρτη – σε χρηματικά παράγωγα και άλλα, σύντομα θα οδηγήσουν σε … μπουμ!

Βέβαια, αυτά τα προβλήματα, κρύβονται πολύ καλά και από τον γερμανικό λαό, αλλά και έξω, όπως και στην Ελλάδα – τα «δικά μας» κανάλια κρύβουν επιμελώς τα προβλήματα της … ατμομηχανής!

Εξ αιτίας αυτών των προβλημάτων είναι και η λεγόμενη «πολιτική κρίση» σχετικά με την δημιουργία κυβέρνησης.

Δεν αποκλείεται, επιχειρηματικοί μεγάλοι Όμιλοι, να «επιλέξουν» να εκδιώξουν την Άνγκελα Μέρκελ – κάτι ως εξιλαστήριο θύμα!

Σε κάθε περίπτωση όμως, όσο κι αν διεθνείς «Παράγοντες» προσπαθούν να διατηρήσουν το στάτους της Γερμανίας – ως το μακρύ χέρι στην αντιπαράθεση με την καπιταλιστική Ρωσσία και την επίσης καπιταλιστική Κίνα, η διείσδυση των οποίων (στην οικονομία της Ευρώπης) μεγαλώνει επικίνδυνα για τα συμφέροντα «παραδοσιακών» κρατών – η γνωστή σε όλους καπιταλιστική οικονομική και κοινωνική κρίση έχει αφήσει μεγάλο αποτύπωμα, μάλιστα αυτή (η κρίση δηλαδή) πρόκειται να επιδεινωθεί περαιτέρω το επόμενο χρονικό διάστημα.

Το «παιχνίδι» που παίζεται, αφορά τις εντυπώσεις.
Αν επιλεγεί να «φύγει» η Μέρκελ, αυτό θα προκαλέσει μεγάλη αναταραχή στην γερμανική κοινωνία (ας μην επεκταθούμε σήμερα σ΄αυτό) και πρέπει η «διαχείρισή» του να γίνει με τέτοιο τρόπο ώστε να προκληθούν όσο το δυνατό πιο μικρές επιπτώσεις.
Μπορεί δηλαδή να επιλεγεί τελικά η παραμονή της Μέρκελ στην εξουσία και να επιλεγεί αργότερα η «μεγάλη αλλαγή»!

Ίδωμεν …

 

Ας (μεταξανα)πούμε μερικές αλήθειες

Τηλεγραφικά, γιατί το θέμα νομίζω ότι έχει εξαντληθεί από τις πολλές αναφορές που έχουν γίνει ήδη.

1ον: Όταν λέμε Τρόϊκα, εννοούμε ΚΑΙ εμάς!
Διότι: ΚΑΙ στο ΔΝΤ είμαστε μέλος (η χώρα, η εκάστοτε κυβέρνηση), ΚΑΙ στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης είμαστε μέλος, ΚΑΙ στην Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα (Φρανκφούρτη) είμαστε μέλος, ΚΑΙ στην Κομισιόν ΣΥΝΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ και πάει λέγοντας.

2ον: Τον κρατικό Προϋπολογισμό της χώρας μας, καθώς και την χρηματοδότηση του (στην ουσία τα έσοδα που θα καλύπτουν τα έξοδα), τον ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ η εκάστοτε κυβέρνηση και τον ΨΗΦΙΖΕΙ η ελληνική Βουλή – και ΟΧΙ τα όποια Όργανα της Ε.Ε.
Έτσι, οι περικοπές π.χ. των μισθών και των συντάξεων έγιναν από ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ της ελληνικής κυβέρνησης και ΟΧΙ από την Τρόϊκα.

3ον: Το πόσο … «καλό παιδί» θα το «παίξει» ο εκάστοτε πρωθυπουργός μαζί με τον υπουργό επί των οικονομικών, στις διάφορες συνεδριάσεις των Οργάνων της Ε.Ε., θα βρει την σχετική αντανάκλαση στην υποστήριξη ή μη του ΣΕΒ και των εφοπλιστών σε κάθε χώρα – πόσο μάλλον στην Ελλάδα.
Το γεγονός ότι κουμάντο στη χώρα μας κάνουν μια χούφτα λεφτάδες, είναι γιατί ο εργαζόμενος λαός μας δεν έχει καταλάβει ακόμα την δύναμή του.

4ον: Είναι στην ευχέρεια της κάθε κυβέρνησης, αν θα φορολογήσει το λαό της χώρας σύμφωνα με την φορολογική δυνατότητα που έχουν οι πολίτες της, ή θα κάνει τα «στραβά μάτια» υπέρ μιας μικρής κατηγορίας.
π.χ. αν θα φορολογήσει τους βιομήχανους, τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες ή αντίθετα θα φορολογήσει τους υπόλοιπους δίνοντας φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο – με απλά λόγια αν θα τα πάρει από τους συντριπτικά πολλούς για να τα δώσει στους λίγους.
Αυτό κάνουν οι ελληνικές κυβερνήσεις ΚΑΙ φυσικά η κυβέρνηση Αλέξη Τσίπρα!