Μια ιστορία ίσως που δεν «κολλάει».

Πριν … κάμποσα χρόνια, πρέπει να ήταν το μακρινό 1977, αν θυμάμαι καλά, έπαιρνα μέρος για πρώτη μου φορά σε συνδικαλιστικές εκλογές, νεαρός υπάλληλος τότε, μόλις ενός ή δύο χρόνων.

Οι εκλογές γινόταν με δύο τρόπους.
Αυτοπροσώπως για όσους συναδέλφους ήταν στην πόλη – έδρα του σωματείου και μέσω αλληλογραφίας (ταχυδρομείο) για όσους, σαν κι εμένα, που υπηρετούσαμε κάπως μακρυά.

Εγώ, προσωπικά, στο χώρο της ευρύτερης Αριστεράς τότε, όχι από γνώση, αλλά από … ένστικτο, στην ουσία αρκετό … ΠΑΣΟΚ, λίγο … ΚΚΕ, ανένταχτος, προφανώς και έψαχνα για να ψηφίσω συναδέλφους που ήταν πιο κοντά σε μένα – παρατάξεις δεν υπήρχαν τότε, το ψηφοδέλτιο ήταν ενιαίο.

Έναν συνάδελφο που του είχα εμπιστοσύνη, με κατατόπισε τελικά και γρήγορα γρήγορα ψηφίσαμε, βάλαμε το ψηφοδέλτιο στον φάκελο και τον ταχυδρομήσαμε.

Λίγη ώρα μετά, καταφτάνει ο Προϊστάμενος μας, έλειπε για λίγο, μας ζήτησε να πάμε στο Γραφείο του για να μας … «νουθετήσει» τι να ψηφίσουμε!

Βέβαια, εμείς, εγώ δηλαδή κι ο άλλος συνάδελφος, του είπαμε ότι είχαμε ήδη ψηφίσει.

Ε, ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε!
Μας έβαλε τις φωνές, γιατί δεν τον περιμέναμε και άλλα τέτοια!
Εμείς δεν μιλάγαμε, απλά τον ακούγαμε και ψελίζαμε διάφορες δικαιολογίες!

Καταλάβατε αγαπητοί αναγνώστες;

Μόνο που, δεν ξέρω αν αυτή η ιστορία, «κολλάει» πουθενά σήμερα!

Παρελθόν, παρόν και … παρελθόν!

Είναι γεγονός πλέον, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ο μεσιές Αλέξης Τσίπρας, έχουν ΚΑΙ παρελθόν ΚΑΙ παρόν !

Με βάση τα παραπάνω, είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο, ότι και πιο … παλιό παρελθόν να είχε, ΑΚΡΙΒΩΣ τα ίδια θα έκανε!

Όπως το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ!

Έχει κανείς την παραμικρή αμφιβολία για αυτό;;;

Ε ;;;

υ.γ.: Φυσικά, δεν υπάρχει και καμιά αμφιβολία και για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ και του μεσιέ Αλέξη!

 

 

Που βασιζόμαστε !

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Παραμένει ηθικά και πολιτκά νικητής, κόντρα στην αστική προπαγάνδα, που οργιάζει κατά του ΔΣΕ !

Η δικαίωση του αγώνα και της θυσίας του ΔΣΕ αντανακλάται στο σύγχρονο καθήκον:
Στο έδαφος της πάλης για τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα, οι κομμουνιστές να συμβάλουν στην ανάπτυξη της πολιτικής συνείδησης της εργατικής τάξης, των συμμάχων της, δηλαδή να δυναμώσει η συνείδηση και η ετοιμότητα για θυσία, για την αλλαγή στο επίπεδο της εξουσίας, για το σοσιαλισμό.
Με έμπνευση και σεβασμό στο παρελθόν του Κόμματος, του κινήματος, του λαού μας, με μεγαλύτερη απαιτητικότητα από τον εαυτό μας στο σήμερα και αισιοδοξία στο αύριο.

Υ.Γ.:  Αυτό είναι το Παρελθόν του Τιμημένου ΚΚΕ !
Αγώνες και Θυσίες !
Για μια δίκαιη κοινωνία !
Για τον Σοσιαλισμό !

Οι … «άλλοι», άραγε, τι έχουν να μας δείξουν για το παρελθόν τους ;;;
Το … Μάαστριχτ ;;;