Η τελική ευθεία και … οι άλλοι !

Πλησιάζουμε στην τελική ευθεία για το 20ο Συνέδριο του ΚΚΕ, όλο το κομματικό δυναμικό καθώς και πλήθος φίλων του κόμματος ή και απλών ψηφοφόρων, βρίσκεται στην κυριολεξία επί ποδός … πολέμου!

Δημοσιεύματα στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ, είτε από την Καθοδήγηση, είτε από μέλη και φίλους του κόμματος, διασκέψεις, συνδιασκέψεις και συζητήσεις με μέλη, φίλους και ψηφοφόρους σε ολόκληρη τη χώρα, δείχνουν μια πρωτοφανή κινητικότητα, μέγιστο ενδιαφέρον, κυρίως όμως ότι το 20ο Συνέδριο του ΚΚΕ, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, πιστοποιούν ότι αποτελεί Ιστορικό Ορόσημο για το ελληνικό και διεθνές κομμουνιστικό κίνημα – και όχι μόνον.

Το πιο σημαντικό γεγονός, που τούτο το μπλογκ θέλει να επισημάνει, παρακολουθώντας την παραπάνω πορεία, είναι ότι η Θέση του Κόμματος, ο Στρατηγικός στόχος, το Σύνθημα του Συνέδριου που είναι «Ισχυροποιούμε το ΚΚΕ, για δυνατό εργατικό κίνημα, και κοινωνική συμμαχία για την εξουσία, τον σοσιαλισμό», έχει τύχει της ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ από τους πάντες!

Ακόμα και από μέλη ή φίλους του ΚΚΕ, που αρθρογραφούν στον «Ρ» και εμφανίζονται να διαφωνούν με τμήματα από τις Θέσεις (ή ακόμα και με το … σύνολο αυτών).
Στην ουσία, η διαφωνία τους, εκφράζεται μέσω της αγωνίας τους να επιτευχθεί ο παραπάνω στόχος, δηλαδή η Ισχυροποίηση του Κόμματος.

Η συντριπτική, φυσικά, πλειοψηφία των μελών και των φίλων του ΚΚΕ, εκφράζει την απόλυτη συμφωνία της με τις Θέσεις, με τον στρατηγικό στόχο του κόμματος.

Και ενώ θα έπρεπε να μιλάμε για μια πραγματική πολιτική και ιδεολογική κοσμογονία, ενώ θα ήταν έως και απαραίτητη μια εποικοδομητική κριτική, κυρίως από χώρους που αυτοπροσδιορίζονται ως «αριστεροί», βλέπουμε άλλα πράγματα.

Βλέπουμε χώρους όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΛΑΕ, κλπ., κυρίως μέσω των μέσων ενημέρωσης που διαθέτουν, όσο πλησιάζει η ημερομηνία έναρξης του 20ου Συνέδριου, να επιδίδονται στον … γνωστό τους ρόλο, που είναι:
– Η συκοφαντία.
– Η διαστρέβλωση ακόμα και της ιστορικής αλήθειας.
– Η χρησιμοποίηση μέχρι και «επιχειρημάτων» σκοτεινών κύκλων.
– Ο προσεταιρισμός Ιστορικών φυσιογνωμιών του ΚΚΕ (από τον Μπελογιάννη μέχρι ακόμα και τον … Ζαχαριάδη).
– Οι προσωπικές επιθέσεις κατά στελεχών του Κόμματος, κυρίως εναντίον του ΓΓ Δ. Κουτσούμπα – που όχι μόνο διαστρεβλώνουν ό, τι λέει, αλλά και «ψάχνουν» να βρουν καμιά … λεξούλα που να «σηκώνει» παρερμηνεία να την προβάλλουν -, ποιον δεν θυμάται αλήθεια την συμπεριφορά τους εναντίον της Αλέκας Παπαρήγα.

Εντάξει, θα μου πείτε συνηθισμένοι είμαστε σε τέτοιου είδους και … φυράματος «αριστερούς», όμως βρε φίλοι αναγνώστες μου, σε μια περίοδο που η κρίση αξιών έχει πάρει τα … πάνω της, η κρίση αξιοπιστίας, η κρίση μέσα στην κοινωνία, η ίδια η ανθρώπινη υπόσταση πλέον βάλλεται πανταχόθεν, θα περίμενε κανείς μια άλλη συμπεριφορά, μια πιο πολιτική και ιδεολογική αντιπαράθεση, που να εδράζεται στην υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων, τα οποία κονιορτοποιούνται καθημερινά από την αστική τάξη και τους εκπροσώπους της.

Ζητάω πολλά ;

 

Προς πρώην σύντροφο …

Πριν λίγα χρόνια, πορευτήκαμε μαζί.
Στα συλλαλητήρια …
Στους αγώνες …
Στο Σωματείο …
Στο Κόμμα ! Θυμάσαι ; – Ένα είναι το Κόμμα – μου έλεγες γεμάτος περηφάνια !

Πέρασαν λίγα χρόνια …
Και, ώ του θαύματος, άρχισες την κριτική.
– Δεν σου άρεσε η γλώσσα του Κόμματος, πολύ … ξύλινη την έβρισκες !
– Δεν σου άρεσαν τα στελέχη, έβρισκες την επικοινωνιακή πολιτική τους (κυρίως στις τηλεοράσεις) ως μη σωστή !
– Ως και τον (ή την) Γ.Γ. της ΚΕ τον (την) έβρισκες … λίγο !
– Θυμήθηκες μέχρι και τον … Στάλιν, την … Γιάλτα, την … Βάρκιζα !

Τελικά, έκανες και το … μεγάλο βήμα !
Πλέον, πέρασες στην αντίπερα όχθη !

– Τώρα, πλέον, χειροκροτείς τα … greeklish του Βαρουφάκη, τα … βαφτίσια της Τρόϊκας και των Μνημονίων, ξέχασες μέχρι και το Μάαστριχτ, βρίσκεις θετικές τις εμφανίσεις του … Κατρούγκαλου, της … Ραχήλ, του … Βαρεμένου – θυμάσαι εκείνον τον σύντροφο που είπε «ότι του γυρίζει τα άντερα», τότε σου άρεσε αυτή η ατάκα !
– Άφησες πίσω την υποστήριξη του Σχεδίου Ανάν, που διχοτομεί την Κύπρο.
– Δεν σε αγγίζει πια το «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ» το ίδιο Συνδικάτο – είσαι ΚΑΙ με το ΝΑΤΟ !
– Είσαι και με τους αμερικάνους !
(θυμάσαι που φωνάζαμε «φονιάδες των λαών, αμερικάνοι»; Μπα …)
– Βρίσκεις … ευφυείς κάτι τύπους σαν τον Σόϊμπλε, «την καλύτερη πολιτικό της Ευρώπης» την Μέρκελ !

Είναι σίγουρο, ότι συμβιβάστηκες …
Ότι αλλοτριώθηκες …
Μας πούλησες …
Μας πρόδωσες …

Ελπίζω μόνο :
– Εσύ να μπορείς να βρεις δουλειά στα παιδιά σου, γιατί εγώ δεν μπορώ !
– Εσύ να μην κρυώνεις όταν έχει κρύο, γιατί εγώ χρειάζομαι δυο κουβέρτες για να τα καταφέρω !
– Εσένα να σου φτάνει η σύνταξη, γιατί εμένα δεν μου φτάνει …
– Εσύ να μπορείς να βγαίνεις έξω, γιατί εγώ …
– Εσύ να μπορείς να κάνεις κανένα ταξίδι, εγώ έχω χρόνια να το κάνω.
– Να είναι γεμάτη η κατσαρόλα σου, η δική μου αρκετές φορές είναι άδεια !

ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ, ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ !

Υ.γ.: Αν θελήσεις κάποια στιγμή, να με βρεις, να με συναντήσεις, ΞΕΡΕΙΣ που θα με βρεις !
Στους δρόμους του αγώνα, ΠΑΝΤΑ μαζί με το ΚΚΕ !
Έλα …

 

Το τελευταίο σκαλοπάτι της ηλιθιότητας

– «Αν κάποιος παρακολουθήσει μια τηλεοπτική εμφάνιση του Σταύρου Θεοδωράκη, θα καταλάβει πώς κατάντησε κάποιος που διάβηκε το τελευταίο σκαλοπάτι της ηλιθιότητας, απ’ όπου γυρισμό δεν έχει».

Γιώργος Κακουλίδης
(σημερινό άρθρο του στον «Ρ»)

Τι άλλο χρειάζεται άραγε να προσθέσει κανείς …

Απλά μια απορία: Πως γίνεται ένας άνθρωπος που μέχρι πριν λίγο είχε μια κάποια καταξίωση, να «δέχεται» να γίνεται ρεζίλης, για το χατήρια μιας χούφτας κεφαλαιοκρατών;

υ.γ.: Όλο το σχετικό άρθρο, ΕΔΩ !

ΚΚΕ: Ζητήματα αυτοκριτικής

«Καταρχήν θέλω να θυμίσω το εξής πράγμα:
5-6 ώρες μετά την ανακοίνωση του εκλογικού αποτελέσματος γίνεται η  συνεδρίαση της ΚΕ και κάνει μια πρώτη τοποθέτηση.
Και στην οποία βάζει τα κριτήρια και καλεί τα μέλη του κόμματος να συζητήσουν και να κρίνουν και τη δουλειά της ΚΕ.
Θυμάμαι ότι τότε γράφτηκε ότι δεν κάναμε καμία αυτοκριτική.
Τι αυτοκριτική να κάναμε;
Η αυτοκριτική πρέπει να βγει μέσα από μια συλλογική συζήτηση.
Δίνει λοιπόν στο κομματικό δυναμικό τα κριτήρια και τους λέει να κρίνετε.
Δηλαδή δεν μπορεί να κάνει κανείς αυτοκριτική σε 5 ώρες, αυτή θα ήταν ύποπτη.

Και λέμε θα κρίνετε πρώτα όλη την περίοδο της δράσης του κόμματος, γιατί το αποτέλεσμα δεν διαμορφώνεται στις εκλογές, αλλά και την ειδική εκλογική περίοδο.
Γίνεται μια συζήτηση στο κόμμα έρχονται τα πρακτικά των συζητήσεων και τα αποτελέσματα, όχι μόνο της ψηφοφορίας αλλά και των συζητήσεων, συζητάμε με φίλους και οπαδούς και επιταχύναμε.

Η ΚΕ κάνει την αυτοκριτική της με βάση τα κριτήρια, την μεθοδολογία που ακολουθεί το ΚΚΕ στην κριτική και αυτοκριτική.

Κοιτάζει τους αντικειμενικούς παράγοντες και εξετάζει μέσα στους δοσμένους παράγοντες αν θα μπορούσε να μειώσει την επενέργεια των αρνητικών παραγόντων.
Αυτό είναι το υποκειμενικό στοιχείο.
Μπορούσε;
Όχι όμως αποσπασμένα από τις αντικειμενικές συνθήκες.

Άλλωστε και τα ποσοστά των κομμάτων δεν διαμορφώθηκαν από υποκειμενικές επιλογές ή από υποκειμενικούς χειρισμούς, διαμορφώθηκαν και μέσα από ένα συγκεκριμένο αντικειμενικό κλίμα.
Και τώρα ξανασυζητάμε και ξαναπάμε την απόφαση στις οργανώσεις για να τοποθετηθούν τα μέλη του κόμματος αν εκτιμούν ότι η ΚΕ πήρε υπόψη τις παρατηρήσεις που έγιναν.
Και το κάθε όργανο στην περιοχή κάνει αποτίμηση της δικής του δουλειάς και λέει αυτό το χειρίστηκα έτσι ή μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια δεν πρόσεξα εκείνο.

Αυτή είναι μια διαδικασία που ακολουθεί πάγια το κόμμα και η αυτοκριτική μας είναι φυσιολογική.
Πρέπει να δεις και τον υποκειμενικό παράγοντα, όχι όμως μόνο τον υποκειμενικό.
Μετά θα ξαναμαζέψουμε τις παρατηρήσεις των μελών του κόμματος.

Δεν ξέρω ποιο άλλο κόμμα κάνει τέτοια διαδικασία.
Και η αυτοκριτική πρέπει να είναι συλλογική.

Στο συνέδριο θα αποτιμηθεί συνολικά η δράση της ΚΕ και του κόμματος.
Το συνέδριο θα πάρει αποφάσεις, ενώ εκλέγονται όλα τα όργανα από κάτω προς τα πάνω και δεν φαντάζομαι να εκλεγούν απολύτως τα ίδια όργανα, δεν γίνεται αυτό το πράγμα.
Μέσα σε μια μάχη αναδεικνύονται και καινούργια ταλέντα.
Ήταν μεγάλη μάχη αυτή».

Η θέση η δική μας:
1ον: Η κριτική και η αυτοκριτική, γενικά της πορείας του Κόμματος, αλλά φυσικά ειδικότερα για μια εκλογική μάχη, γίνεται με συγκεκριμένους τρόπους και μεθόδους πάγιους εδώ και … μια ζωή !
2ον: Η όποια κριτική και αυτοκριτική, γίνεται για την καλυτέρευση της δουλιά του Κόμματος  και όχι (φυσικά) για να … πάρουμε κεφάλια !
3ον: Κριτική και αυτοκριτική ΟΦΕΙΛΕΙ να κάνει το κάθε μέλος του Κόμματος, από όποια θέση κι αν βρίσκεται !
4ον: Στα μπλογκς ή σε άλλα εξωκομματικά πλαίσια, το μόνο που γίνεται είναι  η κατάθεση προσωπικών απόψεων ακόμα κι αν έχουν την διάθεση και τον στόχο που περιγράφεται παραπάνω. Άρα και ο όποιος διάλογος μπορεί να αναπτυχθεί έχει να κάνει με εξωτερίκευση κάποιων προσωπικών απόψεων που σε καμμία περίπτωση δεν αποτελούν ούτε κριτική ούτε αυτοκριτική στα πλαίσια των κανόνων που διέπουν τη ζωή των Κομμουνιστών !

 

Κριτική ή μαστίγωμα ;

Παραθέτω παρακάτω, επιλεγμένα εδάφια, από σημερινή συνέντευξη του Νίκου Κωνσταντόπουλου, πρώην προέδρου του ΣΥΝ, στην «Ε».

– » Τα κόμματα έχουν νεοαρχηγισμό κι έλλειψη εσωκομματικής δημοκρατίας, πελατειακό κι επικοινωνιακό παραγοντισμό «.

Σχόλιο δικό μου:
Εμμέσως πλην σαφώς ο κ. Κωνσταντόπουλος κατηγορεί (για μένα στην κυριολεξία μαστιγώνει) το κόμμα του, τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για :

1.  Έλλειψη εσωκομματικής δημοκρατίας ! Όχι τίποτα άλλο, αλλά να, στελέχη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έτσι και βρούν … μικρόφωνο, δεν χάνουν την ευκαιρία, να δείχνουν την εμπάθειά τους στο ΚΚΕ, συκοφαντώντας το γιατί λειτουργεί με τον Δημοκρατικό Συγκεντρωτισμό !
Έ, ρε, γέλια …

2.  Κατηγορείται ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για πελατειακό παραγοντισμό ! Τ΄ακούτε κάποιοι φίλοι σχολιογράφοι των red blogs ;
Για να το λέει ο … σύντροφος (σας) Νίκος, έ, κάτι παραπάνω θα ξέρει!

3. Κατηγορεί (επίσης) τον  ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για επικοινωνιακό παραγοντισμό!
Αυτό, εντάξει, είναι και … αυταπόδειχτο !
Ποιος δεν θυμάται τα στημένα γκάλοπ που τον φέρναν στο … 20% ή ακόμη και … πρώτη δύναμη στις φοιτητικές εκλογές !
Ποιος δεν έχει καταλάβει ότι έπαιζε και παίζει επικοινωνιακό παιχνίδι και κατά τον περσινό και κατά τον φετεινό δεκέμβρη !

Σημείωση:
Ας μην μου πει κανείς την εξυπνάδα ότι ο Νίκος Κωνσταντόπουλος μιλάει για … κόμματα, δηλαδή εννοεί ότι κι άλλα κόμματα τα χαραχτηρίζουν αυτά που λέει.
Φρόντισε στην αρχή της συνέντευξής του να το διευκρινήσει ο ίδιος.
Μιλάει για νεοαρχηγισμό !
Και ποιο κόμμα στην Ελλάδα, έχει νέο αρχηγό ;;;
(προσέξτε ΚΑΙ νέο ΚΑΙ αρχηγό)
Μα, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, βέβαια!   

-.-

– » Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση από τα πραγματικά προβλήματα … «.

Σχόλιο δικό μου :
Πράγματι, τα πραγματικά προβλήματα, τα προβλήματα δηλαδή που αντιμετωπίζουν  η Εργατική Τάξη, η Νεολαία, οι άνεργοι, οι μικρομεσαίοι, οι αγρότες και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, έχουν τόση σχέση όση ο … φάντης με το ρετσινόλαδο !
Αυτό φαίνεται και από:

1. Δεν είδαμε στελέχη του να αγωνίζονται εκεί που χτυπάει η καρδιά της εργατικής τάξης, στα εργοστάσια, στις οικοδομές, στα χωράφια, στις καταλήψεις των δρόμων, στους αγώνες των νέων στα σχολεία και στα πανεπιστήμια.

2. Αντίθετα, είδαμε το … θεατρικό, να πηγαίνουν στο διάλογο, να κυτάν δεξιά, να κυτάν αριστερά και μόλις αντιλήφθησαν ότι (φυσικά) έλλειπε το ΚΚΕ, την … κάναν με μικρά πηδηματάκια.
Άσε και που … εκθέσανε όλους όσους ήταν έτοιμοι να τους … χειροκροτήσουν και να αρχίζουν τα γνωστά χαζά περί … απομόνωσης του ΚΚΕ !
Τους χάλασαν την … προαποφασισμένη προπαγάνδα !
Και μάλλον δεν θα τους το … συγχωρήσουν προς το παρόν !

3. Άραγε, η … όψιμη αυτοκριτική του Αλαβάνου για το Μάαστριχτ – που είναι η πηγή όλων των δεινών των εργαζομένων – τους οδήγησε να την γενικεύσουν ;
Να ζητήσουν συγνώμη από τον ελληνικό λαό, που βάλαν κι αυτοί το χεράκι τους να τον αλλυσοδέσουνε ;
Δυστυχώς, συνεχίζουν να σπέρνουν αυταπάτες γύρω τους και για την ΕΕ και για τον … καλό Ομπάμα και γενικά για το καπιταλιστικό σύστημα.

Σημείωση:
Το γεγονός αυτό, ότι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έχει πάρει … διαζύγιο με τα προβλήματα που ταλανίζουν τους έλληνες εργαζόμενους, ο πρώην πρόεδρός τους τα αντιλήφθηκε.
Είναι σίγουρο ότι κάθε μέρα που περνάει, το αντιλαμβάνονται όλο και περισσότεροι άνθρωποι που τους είχαν μια κάποια συμπάθεια.
Σύντομα θα το αντιληφθούν και οι ψηφοφόροι τους και θα τους εγκαταλείψουν.

Αυτούς τους τελευταίους, χρέος δικό μας, είναι να τους πλησιάσουμε, να τους καταλάβουμε, να τους φέρουμε κοντά μας.
Δεν φταίνε αυτοί γι αυτά που κάνει η ηγεσία τους !

Μια άλλη ματιά !

Με αφορμή τη σημερινή επέτειο του ΟΧΙ του ελληνικού λαού στον ιταλικό φασισμό και κατόπιν στο γερμανικό ναζισμό, θέλω να ανοίξω μια συζήτηση που την έχω ήδη υποσχεθεί σε ένα σχολιογράφο μου, ήδη άργησα, αλλά τώρα νομίζω είναι η ώρα.

» Αν δούμε ότι η Γερμανία κερδίζει τον πόλεμο, οφείλουμε να βοηθήσουμε την Ρωσία. Κι αν τον κερδίζει η Ρωσία, οφείλουμε να βοηθήσουμε τη Γερμανία και με τον τρόπο αυτόν ας τους αφήσουμε να σκοτώσουν όσο μπορούν περισσότερους».
Χάρι Τρούμαν
Τάϊμς της Νέας Υόρκης, 24 Ιούλη 1941.

Οι αντιθέσεις, η κρίση του 1923, που εμφανίστηκε στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της εποχής, καθώς και η επιλογή να χτυπηθεί πάση θυσία η πρώτη Σοσιαλιστική Χώρα, η ΕΣΣΔ, είναι πλέον τόσο φανερή αιτία που οδήγησε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, που άλλες εχτιμήσεις απλά δείχνουν εθελοτύφλωση.
Η Γερμανία του Χίτλερ, έπειτα από μια σειρά συμφωνιών και … παραβλέψεων, είχε φτάσει σε σημείο που θα την ζήλευαν και οι σημερινές … ΕΠΑ !
Η στρατιωτική της δύναμη ήταν πολύ μεγάλη !
Η επίθεσή της στην ΕΣΣΔ, ήταν τόσο σφοδρή, που μόνο η θυσία εκατομμυρίων σοβιετικών στρατιωτών και πολιτών μπόρεσε να την ανακόψει, να την αποκρούσει, να την συντρίψει !

Μέσα σ΄αυτό το καμίνι, πάρθηκε η Ιστορική Απόφαση (10 Ιούνη 1943) να αυτοδιαλυθεί η Κομιντέρν, πιο γνωστή ως Κομμουνιστική Διεθνής !

Να πως δικαιολογεί αυτή την Απόφαση, ο Πρόεδρος του Συμβουλίου Λαϊκών Επιτρόπων της ΕΣΣΔ, σ. Ι. Β. ΣΤΑΛΙΝ.

» Η διάλυση της Κομμουνιστικής Διεθνούς είναι σωστή, διότι:

α. Ξεσκεπάζει την ψευτιά των χιτλερικών ότι η Μόσχα δήθεν σκοπεύει να παρεμβαίνει στη ζωή των άλλων κρατών και να τα «μπολσεβικοποιήσει».  Στο εξής σ΄αυτή την ψευτιά μπαίνει τέρμα.

β. Ξεσκεπάζει τη συκοφαντία των αντιπάλων του κομμουνισμού μέσα στο εργατικό κίνημα ότι τα κομμουνισιτκά κόμματα των διαφόρων χωρών δρουν δήθεν όχι για τα συμφέροντα του λαού τους, αλλά κατ΄ εντολή απ΄έξω. Σ΄αυτή τη συκοφαντία μπαίνει, επίσης, τέρμα στο εξής.

γ. Διευκολύνει τη δουλειά των πατριωτών των φιλελεύθερων χωρών για τη συνένωση των προοδευτικών δυνάμεων της χώρας τους, ανεξάρτητα από την κομματικότητα και τις θρησκευτικές πεποιθήσεις τους, σ΄ένα ενιαίο εθνικοαπελευθερωτικό στρατόπεδο για την ανάπτυξη του αγώνα ενάντια στο φασισμό.

δ. Διευκολύνει τη δουλειά των πατριωτών όλων των χωρών για τη συνένωση των φιλελεύθερων λαών σ΄ένα ενιαίο διεθνές στρατόπεδο στον αγώνα κατά της απειλής της παγκόσμιας κυριαρχίας του χιτλερισμού, καθορίζοντας έτσι το δρόμο για την οργάνωση στο μέλλον της κοινότητας των λαών με βάση την ισοτιμία τους «.

Για να εχτιμήσουμε αυτή την Απόφαση (για την αυτοδιάλυση της Κ.Δ.), νομίζω, ότι πρέπει τους παραπάνω τέσσερεις λόγους που παρέθεσε ο σ.  Στάλιν, να τους παίρνουμε ΟΛΟΥΣ μαζί.
Αν κάνουμε το (για μένα) λάθος να κρίνουμε ως σωστό ή λάθος κάθε λόγο ξεχωριστά, αφ΄ενός μεν θα αδικήσουμε την επιλογή αυτή (της αυτοδιάλυσης της Κ.Δ.), αφ΄ετέρου μάλλον θα βγάλουμε λανθασμένα συμπεράσματα.
Προφανώς για κάθε καλόπιστο κριτή (ή επικριτή), υπάρχει η δυνατότητα να βγάλει θετικά ή αρνητικά συμπεράσματα, πάντα κρίνοντας τους λόγους συνολικά.

Η δική μου γνώμη, είναι ότι, παίρνοντας υπόψη την αδυσώπητη επίθεση της ιμπεριαλιστικής Γερμανίας, της κατασυκοφάντησης (άλλωστε συνεχίζεται και μάλιστα πιο έντονα, μέχρι τις μέρες μας) του Πρώτου Εργατικού Κράτους (ΕΣΣΔ), την προφανή δυσκολία της δράσης, αλλά και τις διώξεις  των κομμουνιστών σε πολλές χώρες, σωστή η Απόφαση.
Παράλληλα, καταθέτω και την άποψη, ότι έπρεπε πολύ γρήγορα μετά το τέλος του Β’ Π.Π., να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες για την επανασύστασή της.
Στις μέρες μας, δε, αυτή η επανασύσταση είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία !

 

Εκτιμήσεις !

• Το ΚΚΕ έδωσε μια σκληρή μάχη σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, ανοδικής πορείας της σοσιαλδημοκρατίας. Παρά το γεγονός ότι δεν κατάφερε να ενισχύσει τις δυνάμεις του, επέδειξε αντοχή, κατάφερε να παρεμποδίσει τους σχεδιασμούς να το βγάλουν από την τρίτη θέση, να ασκήσουν ιδεολογική πίεση, να αφαιρέσουν όσο γίνεται μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής και εκλογικής του επιρροής. Ακόμα πιο έμπειρο και ατσαλωμένο θα στρέψει την κύρια προσοχή του στην οργάνωση της εργατικής, λαϊκής αντίστασης και αντεπίθεσης.

– Φάνηκε γι άλλη μία φορά, η ορθότητα της άποψης ότι όταν υπάρχει κρίση, δεν οδηγεί αυτό κατ΄ανάγκη το λαό σε προοδευτική κατεύθυνση.
Το πιο πιθανό είναι (και έτσι έγινε) να έχουμε οπισθωδρόμηση !

– Επιρρεάζεται ο κόσμος από τις διεθνείς εξελίξεις; Προφανώς ναι !

– Παίζουν σοβαρό ρόλο τα πρόσωπα που ασκούν πολιτική και προβάλλονται ; Επίσης προφανώς ναι !

– Το ΚΚΕ, βρίσκεται εδώ και λίγα χρόνια σε μια θα έλεγα υστερική πολεμική, π.χ. σήμερα όλα τα κανάλια έχουν αντιπροσώπους από όλα τα κόμματα εχτός του ΚΚΕ !
Η άγρια επίθεση ενάντια σε πρωτοπόρους συνδικαλιστές επίσης είναι ένα σημείο.
Στην ευαίσθητη ας την πω «μάζα» της φοιτητικής και σπουδαστικής νεολαίας, είδαμε μια επίθεση σους νέους κομμουνιστές που έφτασε μέχρι την ανοιχτή προβοκάτσια !
Επιτεύχθη ο … στόχος ; Ως ένα σημείο ναι !

– Οφείλουμε να δούμε διαφορετικές προσεγγίσεις σε μια σειρά κινήσεων, επιλογών, ακόμα και προσώπων, χωρίς να ξεφύγουμε ούτε χιλιοστό από την κεντρική στρατηγική του Κόμματος όπως αυτή προσδιορίζεται από το Πρόγραμμα και τις Συνεδριακές Αποφάσεις ;
Το σίγουρο είναι ότι πρέπει τουλάχιστον αυτό να το συζητήσουμε !
Να βρούμε συλλογικά – εμπειρίες έχουμε – μορφές και πραχτικές, να πλησιάσουμε, πιο ικανοί και αποτελεσματικοί, τον κόσμο εκείνο που σε λίγες μέρες (το πιστεύω βαθειά αυτό) και θα απογοητευτεί και θα έχει μετανιώσει για την ψήφο του και θα έχει ανάγκη στήριξης και συμπαράστασης.
Να οργανώσουμε τους ανθρώπους να αποκρούσουν την αντιλαϊκή πολιτική της νέας κυβέρνησης, που θα ξεδιπλωθεί έχοντας όλους τους επικοινωνιακούς μηχανισμούς δίπλα της !

Η οργάνωση της λαϊκής αντίστασης και αντεπίθεσης είναι καθήκον μας !

Μερικές απόψεις …

Διάβασα ότι στο Πρόγραμμα του ΣΥΝ που ψηφίστηκε πριν λίγες μέρες, συγκεκριμένα στη σελίδα 38, αναφέρεται η εξής θέση :

» Η παγκόσμια κρίση που ζούμε σήμερα, η οποία ξεκίνησε στις ΗΠΑ ως κρίση του χρηματοπιστωτικού τομέα, εξελίσσεται ραγδαία σε γενικευμένη δομική κρίση της νεοφιλελεύθερης μορφής του καπιταλιστικού συστήματος, εντείνοντας παντού τις καταστροφικές συνέπειές του «.

Ελπίζω να μου … επιτρέψει ο ΣΥΝ να σχολιάσω το παραπάνω κείμενο, ως εξής :

1. Η κρίση στις ΕΠΑ (ΗΠΑ), ξεκίνησε από το πρόβλημα που παρουσιάστηκε στον κλάδο της οικοδομής και συγκεκριμένα αδυνατούσε ο κόσμος που πήρε δάνειο για να αγοράσει ένα σπίτι να το αποπληρώσει.
Τα δάνεια τα έδωσαν ιδιωτικές εταιρίες που μεταπώλησαν τα δικαιώματά τους σε τράπεζες.
Επίσης να τονιστεί ότι τα δάνεια δινόταν με υψηλού ρίσκου όρους.
Το θέμα λοιπόν δεν ήταν αν έχασαν χρήματα οι τράπεζες και εξ αυτού του γεγονότος δημιουργήθηκε πρόβλημα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΕΠΑ.
Το θέμα είναι ότι εκατομμύρια άνθρωποι στις ΕΠΑ, έχουν πολύ μικρό εισόδημα (λόγω ανεργίας, λόγω απολύσεων, λόγω του γεγονότος ότι πολλές επιχειρήσεις μειώνουν το προσωπικό τους για να έχουν μεγαλύτερα κέρδη, λόγω της υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων σε λίγα χέρια κλπ.)
Για αυτό και τα λεφτά που δίνονται στις τράπεζες (όπως γίνεται και στην Ελλάδα) και όχι στο λαό, απλά θα επιδεινώσουν την κατάσταση και δεν θα την καλυτερεύσουν σε καμία περίπτωση.
Όλα τα παραπάνω, είναι αποτέλεσμα του υπάρχοντος καπιταλιστικού συστήματος (δομική λειτουργία του, στρατηγικής σημασίας), που σημαίνει ότι αυτός που δημιουργεί ένα πρόβλημα δεν είναι δυνατόν στα πλαίσια του ίδιου να βρει και τη λύση του.
Άρα, το να βαφτίζει κανείς όλο αυτό που περιέγραψε με λίγα μάλιστα λόγια, ως «χρηματοπιστωτική κρίση» είναι τουλάχιστον αστοχία, που δείχνει παντελή έλλειψη πολιτικού ενστίκτου.

2. Ο καπιταλισμός είναι συγκεκριμένο οικονομικό και κοινωνικό πολιτικό σύστημα, που πάτησε πάνω στο προηγούμενο αυτό της φεδουαρχίας, κράτησε όσα στοιχεία ήταν υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου και πρόσθεσε και νέα στοιχεία με τρόπο να γίνει η εκμετάλλευση των πλατιών λαϊκών μαζών ακόμη πιο αποδοτική, ενώ συγχόνως θα μπορεί να διατηρηθεί επ΄ άπειρον.
Φυσικά, σε κάθε χώρα, υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις, όλα όμως κατατείνουν στην εξυπηρέτηση των κεφαλαιοκρατών.
Οι διαφορές ανάπτυξης του καπιταλισμού στις διάφορες χώρες, δεν αναιρεί το ενιαίο του πράγματος, δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση την έκφραση ή την διατύπωση απόψεων περί διαφορετικών μορφών καπιταλισμού.
Η αναγόρευση αυτή, το μόνο που προσδίδει, είναι μια εντελώς άχαρη δικαιολογία στον χρησιμοποιούντα αυτή τη θέση.
Η έκφραση «νεοφιλελεύθερη μορφή του καπιταλασμού», θα μπορούσε κανείς να την παρομοιάσει με την έκφραση «πολύ λίαν καλώς» ή με αυτήν που λέει αυτή η κοπέλλα είναι «μια όμορφη καλλονή» !!!
Στην ουσία δηλαδή, στο Πρόγραμμα του ΣΥΝ, μπαίνει έντεχνα μια φράση για να μπορεί να τα λέει και έτσι και αλλιώς.
Βλέπετε, ο ΣΥΝ, έχει εκφράσει την άποψη ότι ο καπιταλισμός μπορεί να μεταρρυθμιστεί προς το καλύτερο!!!
Και πρέπει να το δικαιολογεί αυτό κάθε μέρα !!!
Δηλαδή εκφράζει την βεβαιότητα ότι μπορεί η ύαινα να σταματήσει να είναι σαρκογάγος και να γίνει … χορτοφάγος !!!
Νέα πολιτική αστοχία ή ηθελημένη διαστρέβλωση της πραγματικότητας ;

3. Η πρότση τελειώνει με το  » … τις καταστροφικές συνέπειες του «. Ναι, … ΤΟΥ «.
Προφανώς το Πρόγραμμα με το «του», εννοεί τον καπιταλισμό !
Στην ουσία δηλαδή, παραδέχεται ότι ο καπιταλισμός είναι μια καταστροφή.
Άρα, δεν παίρνει, φίλοι του ΣΥΝ, διόρθωση, όσα μερεμέτια κι αν του γίνουν πάλι αποκρουστικό θα είναι το πρόσωπό του !
Έτσι δεν είναι ;
Πρέπει επιτέλους να αφήσετε τα μισόλογα, να πείτε στην λαό την αλήθεια και τέλος να συνταχθείτε με το ΚΚΕ, στον αγώνα για την ανατροπή του καπιταλισμού και την εγκαθίδρυση του Σοσιαλισμου – Κομμουνισμού !

4. Ξέρετε, φίλοι του ΣΥΝ, εσείς και το ΠΑΣΟΚ, διαγωνίζεστε τις τελευταίες μέρες ποιος θα κάνει τις πιο πολλές (στον αριθμό) προτάσεις !
Εμείς, το ΚΚΕ, έχουμε μόνο μία ( 1 ) Πρόταση :
Τον Σοσιαλισμό !

Κοινωνική ασφάλιση και Συν.

«Ο ΣΥΝ έχει στηρίξει και στηρίζει την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που αποτελεί βασικό συντελεστή στην ανατροπή κοινωνικών – ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων.
Η αφερεγγυότητά του και η υποκρισία του είναι χαρακτηριστική γιατί αφ΄ ενός μεν στηρίζει μία από τις βασικές πηγές της αντιασφαλιστικής επίθεσης και αφ΄ ετέρου επιχειρεί να δημιουργήσει εντυπώσεις με κούφιες καταγγελίες, καθώς προσπαθεί να κρύψει τη γενικότερη πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σ΄ αυτόν τον τομέα. Η αποκάλυψη της πανευρωπαϊκής στρατηγικής του κεφαλαίου στο ζήτημα της κοινωνικής πολιτικής είναι απολύτως αναγκαία, σε συνδυασμό με την αποκάλυψη και καταδίκη της πολιτικής της εκάστοτε κυβέρνησης.
Η κριτική του σχετικά με τις εξελίξεις στην Κοινωνική Ασφάλιση και τις ανατροπές δικαιωμάτων είναι επιφανειακή, μένει σε ορισμένα οικονομικά ζητήματα και αποσιωπά ότι οι αντιδραστικές αλλαγές δεν είναι απλά ένα διαχειριστικό ζήτημα, αλλά εκφράζουν ανάγκες του καπιταλιστικού συστήματος, είναι στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου.
Για πολλά χρόνια αφορίζει τις ανάγκες των λαϊκών δυνάμεν και χαρακτηρίζει υπερβολικά τα αιτήματα που διεκδικεί το ταξικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, συμβάλλοντας στη μείωση της απαιτητικότητας των εργαζομένων, δίνοντας άλλοθι στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
Είναι υπέρ του χρηματιστηριακού και τραπεζικού τζόγου, είναι υπέρ της σύνδεσης των Ταμείων με τις επιχειρήσεις, μέσω των μετοχών που διαθέτουν. Δεν εναντιώνεται στην ιδιωτική ασφάλιση, στα επαγγελματικά ταμεία, είναι υπέρ της συνύπαρξης του ιδιωτκού με το δημόσιο τομέα στην Υγεία – Πρόνοια.
Η παράταξη του στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα καλύπτει συστηματικά τις ευθύνες της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ και καλλιεργεί αυταπάτες και συγχύσεις για το ρόλο της.
Η παράταξη του στη ΓΣΕΒΕΕ, στους Επαγγελματοβιοτέχνες και Εμπόρους, είναι υπέρ του «κοινωνικού διαλόγου», σε πλήρη ταύτιση με τις παρατάξεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ αυτό το διάστημα καλλιεργούν συγχύσεις που διευκολύνουν την κυβερνητική επίθεση.
Οι προγραμματικές θέσεις της κυβέρνησης δεν είναι «Έκθεση Ιδεών» όπως ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά είναι ένα καλά επεξεργασμένο σχέδιο δράσης, που προβλέπει πολιτικές και μέτρα που υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Ο «κοινωνικός διάλογος» δεν χαρακτηρίζεται από έλλειψη θέσεων και προτάσεων από την πλευρά της κυβέρνησης, όπως ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά είναι το εργαλείο που χρησιμοποιεί για την κατάργηση δικαωμάτων, για την προώθηση των αντεργατικών της θέσεων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εναντιώνεται επί της ουσίας στον αντεργατικό χαρακτήρα των νόμων Σιούφα και Ρέππα και δεν ζητάει την κατάργησή τους.
Θεωρεί το περιεχόμενό τους ως «ημίμετρα», ενώ οι νόμοι αυτοί χρησιμοποιήθηκαν – χρησιμοποιούνται από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ για να ξηλώσουν σημαντικά δικαιώματα και να χειροτερεύσουν σε μεγάλο βαθμό την κατάσταση των εργαζομένων».

Από τις Θέσεις του ΚΚΕ για την Κοινωνική Ασφάλιση, το τμήμα της κριτικής για την στάση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.