Είναι θέμα εμπιστοσύνης τουλάχιστον.

Δεν μπορείς να έχεις εμπιστοσύνη σε μια κυβέρνηση, σε ένα κόμμα, που με κάθε ευκαιρία στηρίζει ένα απαράδεκτο ναζιστικό καθεστώς όπως αυτό της Ουκρανίας, που δικαιολογούσε τα εγκλήματα του ναζιστικού και φασιστικού μορφώματος του τάγματος του Αζόφ με την βολική δικαιολογία της απαράδεκτης εισβολής της Ρωσίας.

Δεν μπορείς να εμπιστεύεσαι μια κυβέρνηση, ένα κόμμα, τον ίδιο τον πρωθυπουργό μίστερ Κυριάκο Μητσοτάκη, όταν τρία χρόνια τώρα, δεν έχει παρθεί καμία μέριμνα εναντίον της πολιτικής δράσης των εγκλείστων στις φυλακές για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης.

Πως να πιστέψεις ότι «αθώα» και «πολύ απλά» θέλουν να περιορίσουν παρακλάδια της χ.α. να πάρουν μέρος στις εκλογές, την ίδια ώρα που στηρίζεις το εγκληματικό ΝΑΤΟ στους διάφορους εγκληματικούς πολέμους ανά τον κόσμο.

Όταν έχεις μια Ευρωπαϊκή Ένωση που απαράδεκτα εξισώνει τον εγκληματικό ναζισμό με ό,τι πιο ανθρώπινο έχει συλλάβει ο ανθρώπινος νους, τον κομμουνισμό.

Είναι θέμα εμπιστοσύνης τουλάχιστον!

Ρε φίλε, στο χέρι σου είναι

Μην περιμένεις τον καπιταλιστή …
Αυτός, από τη φύση του, … καπιταλιστής είναι!
Ληστής με … τα όλα του!
Εσένα, άντε να σου πετάξει κανένα ξεροκόματο, για να μπορεί να συνεχίζει να σε απομυζά!

Ενώ εσύ φίλε μου …
Φυσικά και μπορείς να γίνεις καλύτερος …
Να ζεις σαν άνθρωπος!
Στο χέρι σου είναι!

Υπάρχει μια ΙΣΤΟΡΙΚΗ παραδοχή:
— Ο καπιταλισμός ΜΟΝΟ χειρότερος θα γίνεται.
— Ο σοσιαλισμός όμως, όσο πλησιάζει προς τον κομμουνισμό, ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ θα γίνεται, γιατί ΕΣΥ θα τον κάνεις καλύτερο!

Απολίθωμα …

Σύμφωνα με τα λεξικά, απολίθωμα σημαίνει κάτι το παμπάλαιο (λίγο μεταφορικά βέβαια).

Και, πιο παλαιό από το καπιταλιστικό σύστημα δεν υπάρχει, μιας και έχει ηλικία πάνω από πεντακόσια χρόνια!

Απολίθωμα το λοιπόν ο καπιταλισμός.
Απολίθωμα και οι οπαδοί του, φυσικά.

Απολίθωμα το σύστημα της καταπίεσης, της ρεμούλας, του ρουσφετιού, του ψέματος, της εγκληματικότητας, της προστυχιάς, της ασυδοσίας, των Νενέκων, των Εφιαλτών, των κουκολοφόρων, το σύστημα του φασισμού και του ναζισμού.

Απολίθωμα όσοι το ακολουθούν, το υποστηρίζουν, έχουν φτιάξει μια κοινωνία στην οποία ο ένας ζει σε βάρος του άλλου, όπου πρυτανεύει «ο θάνατός σου, η ζωή μου».

Στον αντίποδα όλων των παραπάνω, η Νέα Κονωνία, το Μέλλον, η Νιότη του Κομμουνισμού, η αλήθεια, η αγάπη, η αλληλεγγύη, η προσφορά, η ισότητα, οι Κομμουνιστές, το ΚΚΕ.

Και μια απλή σύσταση προς τα διάφορα απολιθώματα:

— Μην τα βάζετε με το ΚΚΕ, με τους Κομμουνιστές, θα φάτε τα μούτρα σας και μάλιστα, πολύ πολύ άσχημα!

Προς αντικομμουνιστές …

Βασικά, εγώ προσωπικά, σας λυπάμαι!
Και σας συμπονώ!

Διότι, στην ουσία, τυπικά και ουσιαστικά, ΔΕΝ είστε αντικομμουνιστές!
Κάθε άλλο μάλιστα …

Διότι, για να είστε αντικομμουνιστές, πρώτα και κύρια θα έπρεπε να γνωρίζετε τι ακριβώς είναι ο κομμουνισμός!
Όχι μόνο ως πολιτικός όρος, για παράδειγμα τι ήταν η Παρισινή Κομμούνα.

Για να είστε αντικομμουνιστές, θα πρέπει να έχετε διαβάσει Μαρξ, Λένιν, Στάλιν, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ!
Να έχετε έστω μια ιδέα περί της Κομμουνιστικής Δημοκρατίας.

Να έχετε ακούσει έστω για τα δικαιώματα του εργάτη, της γυναίκας, του νέου, του επιστήμονα, του συνταξιούχου.
Να «πήρε» το αφτί σας, ή να ακούσατε, όσοι τουλάχιστον έχετε μικρά παιδιά ή έστω εγγονάκαι, το σχετικό τραγουδάκι της Λιλιπούπολης «οι εργάτες τα φτιάχνουνε όλα», ή «με τον Χαρχούδα δήμαρχο δε βλέπεις άσπρη μέρα»!

Τίποτα όμως από όλα τα παραπάνω εσάς, τους λεγόμενους αντικομμουνιστές, δεν σας αφορά, δεν σας «πάνει»!
Γιατί, δεν είστε αντικομμουνιστές, απλά είστε … αντιΚΚΕ!

Εντάξει, εντάξει, προφανώς ΟΥΤΕ την ιστορία του ΚΚΕ γνωρίζετε, ούτε καν τι θέλουν οι Έλληνες Κομμουνιστές!
Να σας μιλήσει κανείς για τον Μπελογιάννη, τον Βελουχιώτη, τον Ρίτσο, τον Φλωράκη, τον Αυδή, μάλλον θα χάσει τα λόγια του.

Καλά, αν σας μιλήσουμε για τον Ζαχαριάδη, θα βγάλετε την … μπέμπελη!

Λέμε στον κόσμο δυνατά και καθαρά την αλήθεια

Τοποθέτηση για το 2^ο Κείμενο των Θέσεων του 21^ου Συνέδριου του ΚΚΕ

Όπως λέει μια παροιμία, «ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με αγνές προθέσεις».
Σωστά κραύγαζε ο μικρός του Άντερσεν, «ο αυτοκράτορας είναι γυμνός»!

Εμείς, οι κομμουνιστές, είμαστε υποχρεωμένοι, έχουμε το καθήκον, με απόλυτα σαφή τρόπο, χωρίς ήξεις αφήξεις ή εξωραϊσμούς, να προειδοποιήσουμε τους εργαζόμενους, τους νέους, όλους.

— «Μην πιστεύετε αυτούς που προσπαθούν να σας πλασάρουν τις ψεύτικες θεραπείες τους. Ακόμα και να έχουν αγνές προθέσεις».

Ούτε οι λεγόμενοι «κοινοί δανεισμοί» της Ε.Ε., ούτε το μπούκωμα με άφθονο χρήμα των τραπεζών, ούτε γενικότερα διαχειριστικές προτάσεις της λεγόμενης «αντικυκλικής οικονομικής πολιτικής», δηλαδή εναλλαγές του «μείγματος» της διαχείρισης της οικονομικής κρίσης (λίγο χαλαρά, μετά ξανά πιο σφιχτά και τούμπαλιν), ούτε φυσικά υιοθέτηση και εφαρμογή παρεμβάσεων τύπου Κέυνς, πρόκειται να φέρουν το όποιο θετικό αποτέλεσμα. Το μόνο που θα πετύχουν, θα είναι η παράταση, η ανακύκλωση της κρίσης, η κορύφωσή της λόγω απρόβλεπτων περιστάσεων όπως αυτή λόγω του κορονοϊού Covid-19.

Ας δούμε επ΄ολίγον, μερικές από αυτές τις προτεινόμενες «θεραπείες».

α. Για πολλούς, οι εφαρμογές των δικτύων 5G, πρόκειται να φέρουν για τα επόμενα χρόνια σημαντικές επενδύσεις, χρήση λιμνάζοντων κεφαλαίων, στην κατεύθυνση να δελεάσουν πολύ κόσμο, πελάτες δηλαδή, των νέων κινητών συσκευών, της επόμενης γενιάς όπως λένε, της χρήσης του διαδικτύου με τεράστιες ταχύτητες. Προσδοκούν ότι το όλο πρόγραμμα θα υποστηριχτεί από περισσότερους χρήστες – πελάτες, μιας και τα βίντεο και οι ταινίες θα «ανεβαίνουν» στα κινητά με τυχήτες 12 φορές πιο γρήγορα από την τεχνολογία 4G. Το νέο δίκτυο που θα χρειαστεί, οι νέες συσκευές κινητών κλπ., πιστεύουν ότι θα δόσει διέξοδο στο σημερινό τέλμα, χωρίς να υπολογίζουν ότι τα ίδια λέγαν και πριν. Έστω κι αν τα καταφέρουν, αυτό θα είναι προσωρινό, μετά τι;

β. Μεγάλη μερίδα οικονομικών και πολιτικών αναλυτών ή κυβερνητικών στελεχών, προβάλλουν τελευταία τον λεγόμενο Κευνσιανισμό. Τη θεωρία του Άγγλου Κέυνς. Που περιγράφει κρατικές παρεμβάσεις, κρατικές επενδύσεις, αφήνοντας στην άκρη τη λογική της λεγόμενης «ιδιωτικής πρωτοβουλίας».
Τι δεν λένε;
Ότι οι θεωρίες του Κέυνς δεν έχουν να κάνουν με τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, αλλά πως θα διασφαλιστεί ο καπιταλισμός. Στόχος είναι να τονοθεί η αγορά, δίνοντας στον κόσμο χρήμα, για το οποίο αφήνουν για αργότερα την πληρωμή του λογαριασμού. Με άλλα λόγια, το πρόγραμμα του Κέυνς, δεν είχε (και δεν έχει) στόχο τη βελτίωση της ζωής των εργαζόμενων, αλλά τη διάσωση του καπιταλισμού από τις ίδιες τις αντιφάσεις του.
Η προτεινόμενη μείωση της ανεργίας, δεν έχει να κάνει με το ότι τους έπιασε ο πόνος για την εργατιά, αλλά έχει ως στόχο την αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Για να έχουν κέρδη οι επιχειρήσεις, να πραγματοποιηθεί δηλαδή η υπεραξία θα πρέπει να συμβεί η πώληση του ΣΥΝΟΛΟΥ των εμπορευμάτων ΜΕ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΚΕΡΔΟΣ. Και αυτό φυσικά γίνεται με την αύξηση πελατών που να έχουν την ικανότητα να αγοράσουν όλα τα παραγόμενα εμπορεύματα.
Κυρίως, ο κενσυανισμός, προβάλλεται ως το «φάρμακο» για την απάντηση στην κρίση του κορονοϊού. Σαν μιά νέα εκδοχή της παλιάς θεωρίας του «New Deal» του Ρούζβελτ για τις ΗΠΑ, με μια νέα ονομασία την λεγόμενη «Πράσινη Νέα Συμφωνία», που αποτελεί την … σημαία της γνωστής … Αριστεράς (στις ΗΠΑ, την Αγγλία, οπορτουνιστικών φορέων και κομμάτων, κλπ.).
Τι ακριβώς ξεχνάνε όλοι οι παραπάνω θιασώτες;
Ότι έχει καταγραφεί η παταγώδης αποτυχία του New Deal στις ΗΠΑ, καθώς και παρόμοια προγράμματα στην Κίνα, όπου η αλόγιστη κατασκευαστική πολιτική δημιούργησε πόλεις φαντάσματα, χωρίς να εξαλείψει την κρίση.
γ. Το μεγαλεπίβολο σχέδιο ΗΠΑ – ΝΑΤΟ, που υποστηρίζεται και από ΕΕ, Ιαπωνία και άλλους, να προωθηθούν μέτρα εξωραϊσμού και διόρθωσης της κρίση σε όλον τον κόσμο με την πολιτική των τεσσάρων 30ριών (δηλαδή να είναι ετοιμοπόλεμα 30 τάγματα πεζικού, 30 αεροπορικές μοίρες, 30 μαχητικά πλοία μέσα σε 30 ημέρες), μόνο δεινά για την ανθρωπότητα, τους εργαζόμενους, θα επιφέρει. Ίσως να βοηθήσει τις ίδιες τις ΗΠΑ και μερικούς δορυφόρους τους, αλλά για όλα τα άλλα κράτη μόνο ζημιά θα κάνει. Στα πλαίσια αυτά, η στρατιωτική άσκηση το επόμενο εξάμηνο στην περιοχή του Έβρου, εντάσσει και τη χώρα μας σε αυτούς που θα πληρώσουν το μάρμαρο, τον λογαριασμό δηλαδή της άρσης της οικονομικής κρίσης.

Είναι ξεκάθαρο, ότι η πολιτική και η οικονομία αποτελούν αναπόσπαστα και αλληλοεπιδρώμενα στοχεία του ίδιου συστήματος. Ή θα είναι και τα δύο καπιταλιστικά, ή θα είναι και τα δύο σοσιαλιστικά. Δεν μπορεί να είναι το ένα καπιταλιστικό και το άλλο σοσιαλιστικό, ή … λίγο το ένα και … λίγο το άλλο!

Ο καπιταλισμός βρίσκεται πλέον σε αδιέξοδο, η μόνη του προσφορά από δω και πέρα θα είναι διάφορες μορφές βαρβαρότητας, ίσως και τοπικοί η γενικοί πόλεμοι.

Μόνο μια ξεκάθαρη σοσιαλιστική – κομμουνιστική προοπτική, αποτελεί αξιόπιστη εναλλακτική λύση.

Η κοινωνική ιδιοχτησία, ο εργατικός έλεγχος, ο κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας, μπορεί να παρέχει διέξοδο για ολόκληρη την ανθρωπότητα σήμερα, αλλά και αύριο.

Το κόκκινο φως θα νικήσει το μαύρο σκοτάδι

Ω φίλε, σύντροφε, συναγωνιστή. Αναγγέλουμε ξεκάθαρα ότι:

Απόλυτα πιστοί, του Μεγάλου Ανδρός τα Βήματα ακολουθούμε και θα φέρουμε σε πέρας όλα Του τα οράματα!

 

Κομμουνισμός παντού, τώρα!

Εάν και εφόσον, όσα ακούμε από τους επιστήμονες και τους ειδικούς, από όλες τις χώρες του κόσμου (εννοώ φυσικά τους σοβαρούς), ενώ την ίδια στιγμή του κρούσαμτα του Covid-19 συνεχώς αυξόνονται με μεγάλους ρυθμούς. Επίσης, εάν και εφόσον, ακόμα κανείς δεν μας λέει υπεύθυνα ότι την γνώρισαν, την έμαθαν πλέον την γρίπη αυτή, δεν μας λένε αν αυτοί που νοσούν ή που έχουν κολλήσει, αποκτούν ή όχι ανοσία, φέτος, του χρόνου καθώς και του … παραχρόνου, μία είναι η λύση:

Κομμουνισμός παντού και τώρα!

Εάν και εφόσον, η προδιαγραφείσα οικονομική κρίση, από τα μέτρα που παίρνονται σε όλον τον κόσμο, φαίνεται ότι θα είναι μεγαλύτερη ακόμα και από το κραχ του 1929, δεν μιλάμε καν για την οικονομική κρίση προ δεκαετίας, εάν και εφόσον έτσι όπως τα λένε πολλοί, η ανεργία θα σπάσει όλα τα ρεκόρ. Επίσης, πάλι από όσα λένε αρμόδιοι, θα παρατηρηθούν και ελλείψεις σε βασικά είδη, λόγω της μειωμένης παραγωγής πρωτογενών υλικών αγαθών, μία είναι η λύση:

Κομμουνισμός παντού και τώρα!

Η εποχή μας, στα χρόνια που φτάσαμε, κυριαρχεί από άκρου σε άκρο αυτού του κόσμου, το χρήμα!
Όλα έχουν γίνει εμπόρευμα, το οποίο πωλείται σε όσους έχουν χρήμα και μάλιστα πολύ.
Οι ανισότητες μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών μεγαλώνουν τόσο πολύ, που σίγουρα θα οδηγήσουν σε ρήξεις μέχρι ίσως και σε πολέμου.
Έτσι, μία είναι η λύση:

Κομμουνισμός παντού και τώρα!

Βασικά μέτρα που πρέπει να παρθούν σε όλον τον κόσμο ΤΩΡΑ:
1. Αναπροσαρμογή των χρηματικών ισοδυνάμων, με στόχο την συνεχή μείωση, μέχρι και την κατάργηση της αξίας και της ανάγκης χρήσης του χρήματος.
2. Δωρεάν Παροχή Υπηρεσιών Βασικής Ανάγκης, όπως η Υγεία, η Πρόνοια, η Εκπαίδευση, η Ενέργεια, οι Επικοινωνίες, οι Συγκοινωνίες.
3. Κατάργηση της μεγαλοϊδιοκτησίας, των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων, η διατροφική αλυσίδα, το νερό στο Κοινωνικό Κράτος.
4. Στοχευμένη, βάσει πλάνου, με κεντρικό σχεδιασμό η πρωτογενής παραγωγή και η μεταποίηση, να εξαφανιστεί η λεγόμενη «ιδιωτική πρωτοβουλία», στα ορυκτά, στον φυσικό πλούτο της γης.
5. Σύνταξη βάσει ηλικίας και όχι βάσει ενσήμων.
6. Μεγάλη αύξηση «παραγωγής» επιστημόνων όλων των ειδικοτήτων, με ευθύνη του κράτους.
7. Διαγραφή ΟΛΩΝ των χρεών ΟΛΩΝ των χωρών, Νέες Διακρατικές Σχέσεις σε όλους τους τομείς, με βάση το αμοιβαίο όφελος και συμφέρον.
8. Κατάργηση ΤΩΡΑ του ΝΑΤΟ και αποχώρηση όλων των Στρατιωτικών Βάσεων από όλες τις χώρες του κόσμου.
9. Κατάργηση των εγκληματικών εμπάργκο.
10. Διάλυση του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας και στη θέση τους να Ιδρυθεί ένας Νέος Παγκόσμιος Οργανισμός, ο οποίος θα κοιτάει τα συμφέροντα των λαών και όχι μιας μερίδας πλουτοκρατών και ολιγαρχών.
11. Οι Νέες Τεχνολογίες να ανήκουν σε ΟΛΟΥΣ τους λαούς, με πλήρη πρόσβαση και δωρεάν. Στην Υπηρεσία του Κεντρικού Σχεδιασμού.

Κάθε άλλη σκέψη, απόφαση, ή ότι άλλο, το μόνο που θα κάνει θα είναι να οδηγηθεί η Ανθρωπότητα σε έναν καινούργιο Μεσαίωνα – από κάθε άποψη!

Δυο λογάκια …

Με όσα διαβάζει κανείς στην Βικιπαίδεια (δεν έχω και τις καλύτερες απόψεις για δαύτη), μπορεί κανείς, να συνοψίσει μερικά πράγματα, ως εξής:

Ο φασισμός, είναι μια αυταρχική, εθνικιστική πολιτική ιδεολογία, που στην κορύφωσή της, συναντάει τον ναζισμό (γερμανική «έκδοση», του ιταλικού φασισμού), ο οποίος «ολοκληρώνεται» με την επιβολή δικτατορικού καθεστώτος. Βασικό στόχο, σκοπό, έχει από τη μία την απρόσκοπτη εξυπηρέτηση και υπεράσπιση της εξουσίας του μεγάλου κεφαλαίου και από την άλλη, την πλήρη αντίθεση στον μαρξισμό, τον μπολσεβικισμό, τον κομμουνισμό, δηλαδή την εξουσία της εργατικής τάξης!
Δεν θα ανακαλύπταμε την … Αμερική, αν λέγαμε ότι είναι ένα παρακλάδι του καπιταλισμού – ιμπεριαλισμού.

Ο κομμουνισμός (ανώτερη βαθμίδα εξέλιξης του σοσιαλισμού) στην ουσία, βρίσκεται ακριβώς στον αντίποδα των παραπάνω. Καταργεί την εξουσία του μεγάλου κεφαλαίου, κοινωνικοποιεί την ιδιοκτησία, τα μέσα παραγωγής, το χρήμα χάνει την αξία του, διαλύει τις ταξικές και όχι μόνο αντιθέσεις. Διαπαιδαγωγεί τον εργαζόμενο λαό, να μπορεί να ζει χωρίς αφεντικά, δηλαδή χωρίς τραπεζίτες, εφοπλιστές, βιομήχανους. Με δυο λόγια, ο κομμουνισμός αντιτίθεται, καταργεί, τον καπιταλισμό.
Βασικός σκοπός και στόχος, η εξουσία να περάσει στην εργατική τάξη!

Με βάση τα (ελάχιστα) παραπάνω, τι σχέση θα μπορούσαν να έχουν τα δύο αυτά συστήματα; Προφανώς, καμμία!

Όσοι προσπαθούν (π.χ. Ε.Ε.) να ταυτίσουν τον σοσιαλισμό – κομμουνισμό με τον φασισμό – ναζισμό, στην ουσία πέφτουν στο βασικό λάθος, πολιτικό, ιδεολογικό και ιστορικό λάθος, να θέλουν να εξισώσουν τον σοσιαλισμό – κομμουνισμό με τον καπιταλισμό – ιμπεριαλισμό!

Να ταυτίσουν, να εξισώσουν, την εργατική τάξη, με την αστική τάξη!

Το μεγάλο κεφάλαιο, με την εργατιά!

Και, μπαίνει το εύλογο ερώτημα: — Δεν τα ξέρουν αυτά; Προφανώς και τα ξέρουν!
Ο στόχος τους είναι να μπερδέψουν τον εργάτη, τον υπάλληλο, τον μικρό αγρότη και ελεύθερο επαγγελματία, ώστε να τον καθυποτάξουν εύκολα.
Να μην τον αφήσουν να σηκώσει κεφάλι.

Εντάξει. Είναι καθαρό, ότι η αστική τάξη και τα όργανά της, δεν θα … καθίσουν ήσυχα και όμορφα να αφήσουν την εργατική τάξη να ανατρέψει την εξουσία της, έτσι απλά!

Είναι, τελικά, τόσο απλό το θέμα!

Αφορμής δοθείσης …

Με αφορμή την λεγόμενη «πολιτική απόφαση» του ΣΥΡΙΖΑ για τις εκλογές, θα ήθελα να κάνω μερικές παρατηρήσεις.

— Αναφέρεται π.χ. (η απόφαση) σε πολιτική και κοινωνική σύγκρουση.

Συνήθως, ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όχι μόνον, όταν μιλάνε για πολιτική σύγκρουση, εννοούν τις όποιες αντιπαραθέσεις μεταξύ των κομμάτων!
Ενώ, για μας, πιστεύω, ότι με τον όρο «πολιτική σύγκρουση», εννοούμε την αναπόφευκτη σύγκρουση μεταξύ καπιταλισμού και σοσιαλισμού. Μεταξύ ιμπεριαλισμού και κομμουνισμού.
Η δε αναφερόμενη «κοινωνική σύγκρουση», προφανώς και δεν έχει να κάνει με ιδιοτελή πολλές φορές συμφέροντα ανάμεσα σε διάφορα κοινωνικά στρώματα, αλλά μεταξύ της εργατικής τάξης και της αστικής τάξης. Δηλαδή, μιλάμε για Ταξική σύγκρουση και όχι π.χ. αντιπαραθέσεις αγροτών ή ναυτεργατών με άλλες ομάδες εργαζομένων όπως μαγαζιά, τουριστικά θέρετρα κλπ.

— Επίσης, αναφέρονται οι πραγματικές και καθημερινές αγωνίες και προσδοκίες του κόσμου.

Κατ΄αρχάς, να σημειώσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο τελευταίος που μπορεί να μιλάει για τις αγωνίες και τις προσδοκίες του λαού μας, μιας και αυτές τις ποδοπάτησε, τις εκμηδένισε, τις έστειλε στα Τάρταρα.
Η απογοήτευση του κόσμου της εργασίας, από τις εφαρμοσμένες πολιτικές Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ, έπιασε ταβάνι!
Είναι φανερό ότι οι πραγματικές αγωνίες και οι πραγματικές προσδοκίες του λαού μας, δεν έχουν να κάνουν ούτε με την εξυπηρέτηση του ΝΑΤΟ, ούτε να τα έχουμε καλά με την Τρόϊκα, ούτε να σκύβουμε το κεφάλι στο μεγάλο εφοπλιστικό, τραπεζιτικό και βιομηχανικό κεφάλαιο.
Ούτε φυσικά, με το αίσχος της κρατικής και ιδιωτικής τηλεόρασης.
Οι πραγματικές αγωνίες και προσδοκίες του κόσμου, έχουν να κάνουν με το να υπάρχει αξιοπρεπή δουλειά για όλους, εντιμότητα, ειρήνη, μέλλον για τα παιδιά μας, πρόνοια και φροντίδα για τους απόμαχους της δουλειάς, αξιοπρεπείς μισθοί και συντάξεις.
Σχέσεις ανθρώπινες, αλληλεγγύη, να λες «καλημέρα» χαμογελώντας στον οποιονδήποτε και αυτός να την ανταποδίδει.
Έχει να κάνει με μια ζωή που πραγματικά να αξίζει.
Και, τέτοιες αγωνίες και τέτοιες προσδοκίες, ΜΟΝΟ το ΚΚΕ μπορεί και θέλει να ικανοποιήσει.

— Αναφέρεται στην «δυνατότητα θετικών μετασχηματισμών εντός του υπάρχοντος παγκόσμιου πλαισίου (σ.σ., όρα καπιταλισμό)».

Όχι, δεν πρόκειται περί περιφρόνησης της πραγματικότητας ή περί θράσους!
Το πιστεύουν αυτό οι Συριζαίοι. Πιστεύουν ότι μπορεί να μερεμετιστεί ο καπιταλισμός. Να διορθωθεί, να γίνει … ανθρωπινότερος!
Είναι απλά η κατάντια των ριψάσπιδων, το τελικό στάδιο των οπορτουνιστών, η σαπίλα των σοσιαλδημοκρατών ή των … κεντροαριστερών!
Το ΚΚΕ αντίθετα, μιλάει για ανατροπή του «παγκόσμιου πλαισίου», την ολοσχερή αντικατάσταση του καπιταλισμού με τον σοσιαλισμό – κομμουνισμό.
Δύσκολα πράγματα δηλαδή …
Διότι, αυτό για να επιτευχθεί, χρειάζεται να βάλει πλάτη σύσσωμος ο κόσμος της εργασίας, ο ίδιος ο λαός.
Πρέπει να ξεβολευτεί από τους καναπέδες, τα καφενεία και τις τηλεοράσεις, να ξεφύγει από την συνήθειά του να τα περιμένει όλα από … σωτήρες!
Να αποφασίσει επιτέλους ότι θα πρέπει να πάρει τις τύχες του στα χέρια του!

Για δείτε αυτό …

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, ως Κόμμα Νέου Τύπου, εμφορούμενο από την Κομμουνιστική Ιδεολογία, σύμφωνα με τις φιλοσοφικές, κοινωνικές και πολιτικές αναλύσεις της οικονομίας και της ζωής, από τους Μαρξ, Ένγκελς, καθώς και την προσπάθεια εφαρμογής μια άλλης κοινωνίας από τους Λένιν, Στάλιν, έχει ως κύριο, ως βασικό καθήκον την διαπαιδαγώγηση της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, με σκοπό την εκπλήρωση του ιστορικού της ρόλου, ως κυρίαρχης τάξης.

Με τελικό στόχο την αταξική κοινωνία, με πολύ σοβαρότητα, ευθύνη, καθημερινή δράση, τα στελέχη του ΚΚΕ, οργώνουν την χώρα μας από άκρου εις άκρο, προσπαθώντας να μπολιάσουν τον κόσμο της εργασίας με τις αξίες και τα οράματα μιας άλλης εξουσίας, μιας άλλης οργάνωσης της κοινωνίας, ώστε ο Άνθρωπος πραγματικά να ζει όπως του αξίζει.

Η έκφραση που ακούγεται από όλο και πιο πολλούς ανθρώπους, ότι το ΚΚΕ είναι ένα μεγάλο σχολείο, ένα μεγάλο πανεπιστήμιο, δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα, ίσως και να είναι ακριβώς έτσι.

Στα πλαίσια αυτά, δεν υπάρχουν απαγορεύσεις ή ενδοιασμοί για το ποιοι θα το πλησιάσουν, ποιοι θα ενταχθούν σε αυτό (πέρα φυσικά από τα βασικά γνωρίσματα της εντιμότητας, της ηθικής, της αγωνιστικότητας).

Το ΚΚΕ, δεν προσπαθεί να πείσει, να φέρει κοντά του, τους «έτοιμους κομμουνιστές» μόνο, αλλά και όσους μέχρι χθες μπορεί να ήταν και απέναντί του – ίσως για αυτούς, να πρέπει να γίνει μεγαλύτερη προσπάθεια.

Δεν είναι θέμα «μεγάλης αγκαλιάς του κόμματος», αυτό θα ήταν μια εύκολη διαπίστωση, όσο το ιστορικό γεγονός ότι το κόμμα οφείλει να εξαντλήσει όλα τα περιθώρια, ώστε η μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας, να συμπαραταχθεί με τους κομμουνιστές.

Και αυτό, δεν θα γίνει ούτε με αποκλεισμούς, ούτε με μεμψιμοιρίες, ούτε με εύκολες και εκ του ασφαλούς αποδοχές για το κομμουνιστικό … αλάθητο.

Άλλωστε, εάν ο κόσμος δεν έρθει κοντά μας, κοντά στους κομμουνιστές, κοντά στο ΚΚΕ, πως θα αντιληφθεί τους στόχους μας, την ιδεολογία μας, τις προθέσεις μας τέλος πάντων.

Τέλος, να αναφερθεί ότι όπως συμβαίνει και με τα σχολεία και τα πανεπιστήμια, έτσι και στο Κόμμα, όποιος «μπαίνει» δεν σημαίνει αυτό ότι θα γίνει και επιστήμονας ή έστω σωστός και καλός άνθρωπος. Πολλά τα παραδείγματα για το ακριβώς αντίθετο.

Όμως, σε κάθε περίπτωση, αυτός που έρχεται με το Κόμμα, αναλαμβάνει και την ευθύνη να αποδείξει ότι αυτό θα έχει και την ανάλογη συνέχεια.

Έχουμε δει πολύ θετικά αποτελέσματα (όπως με την Λιάνα Κανέλλη), έχουμε δει και άκρως αρνητικά (θυμάται κανείς την Ζουράρη;).

Κρατώντας μόνο τις θετικές περιπτώσεις (χωρίς φυσικά να ξεχνάμε τις αρνητικές), συνεχίζουμε να έχουν τις πόρτες του Κόμματος ανοιχτές …