Για την Σύνοδο Κορυφής …

Με δυο λόγια.

α. Όσα ευρώ κι αν δοθούν στην χώρα μας (όπως σε όλες φυσικά τις χώρες της Ε.Ε.), αυτά θα πάνε αποκλειστικά και μόνον στις επιχειρήσεις, στους επιχειρηματικούς ομίλους και ΟΥΤΕ … ΦΡΑΓΚΟ στους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους!

β. ΚΑΙ αυτό το … «πακέτο» θα είναι ΔΑΝΕΙΟ το οποίο ΦΥΣΙΚΑ θα το πληρώσουμε ΕΜΕΙΣ με καινούργια ΜΝΗΜΟΝΙΑ!

Γκέγκε;;;

υ.γ.: Μην ακούτε τα διάφορα παπαγαλάκια …

Να σας δω ρε, τι θα κάνετε …

Όλοι εσείς που φαγωθήκατε για τις επιχειρήσεις σας, να τις ανοίξετε ντε και καλά!

Να σας δω ρεεεεε, τι στο διάτανο θα κάνετε χωρίς καταναλωτές!

Γιατί, ούτε που σας νοιάζει αν η ανεργία θερίζει, αν ο κόσμος δεν έχει μία!

Αν οι συνταξιούχοι με το ζόρι τα βγάζουν πέρα …

Να σας δω τι θα κάνετε, που δεν θα πατάει ποδάρι στα μαγαζιά σας.

Κι αν περιμένετε από τους … τουρίστες, που θα σας γεμίσουν με κορονοϊό, καλά … κρασιά!

Εμείς πάντως, οι περισσότεροι, όπου θα «πλακώνουν» τουρίστες, θα είμαστε μακριά!

Γκέγκε;;;

Κατάντησαν βαρετοί …

Και πολύ μάλιστα!
Μέχρι αηδίας θα έλεγα!
Μας έσπασαν στην κυριολεξία τα νεύρα!

Για τα ιδιωτικά κανάλια ο λόγος, για τους διάφορους Παπαδάκηδες.
Που, έτσι και δεν βγάλουν κάθε μέρα, καμιά … δεκαριά υπουργούς, να μας λένε τις μπούρδες τους, δεν ζουν!

Αλήθεια, εκείνα τα ρεπορτάζ από την Ιταλία ή τις ΗΠΑ, τι έγιναν;
Μας … τελείωσαν;
Και πήραν σειρά οι … Γεωργιάδηδες;

Παρέλαση κάνουν κάθε μέρα …
Με τα ίδια και τα ίδια …

Για την οικονομία και τις … επιχειρήσεις!
Ούτε λέξη για τους άνεργους, για τους αγρότες, για τους συνταξιούχους!

Δεν υπάρχουμε εμείς …
Ούτε οι παραγωγοί!
Μόνο οι επιχειρήσεις …
Και όταν μιλάν για τον τουρισμό, τους ενδιαφέρουν μόνο οι … Ζορπίδηδες!
Όχι φυσικά οι εργαζόμενοι στον κλάδο …

Σταμάτησαν να «βγάζουν» και γιατρούς …
Παρεκτός κι αν είναι νεοδημοκράτες …
Και όχι τίποτα άλλο, αλλά μας μοστράρουν και τις … δημοσκοπήσεις τους ως αποδοχή από τον κόσμο αυτού του ιδιώτυπου διακαναλικού φασισμού προβολής του ενός!

Δημοσιογραφίσκοι της πλάκας!

Ούτε πληρωμένα παπαγαλάκια να ήταν!

Για κάτι δημοσιογραφίσκους μιλάω, που τους έπιασε ο πόνος όχι για τον κόσμος που πεθαίνει γύρω μας, αλλά για τις … επιχειρήσεις!

Να το πω ξεκάθαρα όσο γίνεται:

Να πάνε στο δι@@@ο οι επιχειρήσεις και ακόμα παραπέρα!

Γκέγκε;;;

Επειδή …

… μας τα πρήξαν με τις επιχειρήσεις!

Ξεκάθαρα, να πάνε να … μπιτ … οι επιχειρήσεις σας!

Γκέγκε;;;

… τον χαβά τους …

Εδώ ο κόσμος καίγεται και αυτοί τον χαβά τους!

Οι επιχειρήσεις …

Οι επιχειρήσεις …

Οι επιχειρήσεις!!!

Ωρίμανση

Η μετατροπή της κοινωνίας από φεουδαρχική σε αστική (καπιταλιστική, όπως δηλαδή είναι σήμερα π.χ. στην χώρα μας), δεν χρειάστηκε παρά να αλλάξουν θέση και στάση ίσως και … ονόματα οι παλιοί ιδιοχτήτες των μέσων παραγωγής. Ήταν σχετικά εύκολο να γίνει αυτό, διότι και λίγοι ήταν αυτοί οι ιδιοχτήτες και ακόμα πιο λίγοι αυτοί που το αποφάσισαν (να «περάσει» η οικονομία από τα φέουδα στις επιχειρήσεις), ακόμα και η τότε κοινωνία το είδε αυτό ως «μάννα εξ ουρανού» και το αποδέχτηκε άμεσα και απόλυτα.

Το αμέσως επόμενο βήμα, που είναι το «πέρασμα» σε μια άλλη, ανώτερη κοινωνία, την σοσιαλιστική  – κομμουνιστική, κατά βάση νομοτελειακό, προφανώς και είναι απείρως πιο δύσκολο και απαιτεί πολλά περισσότερα πράγματα.

Το βασικό είναι να ωριμάσει η κοινωνία για αυτό. Και αυτή η ωρίμανση, πρόκειται να είναι μια διαδικασία επίπονη, πολύχρονη, απαιτεί πολλούς ανθρώπους να αγωνίζονται νυχθημερόν για αυτό. Με σχέδιο, με βάση τις επιστημονικές ανακαλύψεις και προόδους, με στοχοπροσηλωμένη προοπτική.

Η συγκεκριμένη ωρίμανση της κοινωνίας, ούτε αυτομάτως θα γίνει, ούτε αυτοδικαίως.
Ειδικά οι όποιοι αυτοματισμοί, σε αυτήν την περίπτωση, μάλλον μόνο κακό θα κάνουν.
Έτσι, η οργάνωση, η οργανωμένη πάλη δηλαδή, είναι βασικό στοιχείο για την ομαλή και οριστική μεγάλη αυτή ιστορική αλλαγή.
Οι αλλαγές στις συνειδήσεις των ανθρώπων, δεν είναι καθόλου εύκολο να μεταβληθούν παγιωμένες επί δεκαετίες αντιλήψεις και πεποιθήσεις όπως είναι π.χ. η λεγόμενη ατομική ιδιοχτησία, απαιτεί ακόμα πιο επίπονη και επίμονη αγωνιστική διάθεση από όσους έχουν κάνει ήδη την επιλογή να παλέψουν για την Νέα Κοινωνία.

Η επανάσταση του Σπάρτακου, η Παρισινή κομμούνα, το κατόρθωμα του Λένιν και των Μπολσεβίκων, ο φωτεινός δρόμος του Τσε και του Φιντέλ και ένα σωρό άλλα αντίστοιχα παραδείγματα σε όλον τον κόσμο, μπορούν να προσφέρουν (κατά τη γνώμη μου έτσι είναι, προσφορά) με τα αρνητικά, αλλά κυρίως με τα θετικά τους, έναν πιο ασφαλή, πιο σίγουρο Δρόμο για όλους μας.

Δεν το βάζουμε κάτω. Έχουμε το δίκιο με το μέρος μας, η νίκη μας θα αποτελέσει την απελευθέρωση όλης της ανθρωπότητας, για μια Νέα Κοινωνία, την Κοινωνία της Ισότητας, της Ελευθερίας, της Τιμιότητας, της Εργασίας, της Ζωής Που Μας Αξίζει!

Αντιφάσεις …

Λένε τα κόμματα αστικής διαχείρισης (δεξιά, κεντρώα, «αριστερά»):

– Πρέπει να προχωρήσουν ιδιωτικοποιήσεις κρατικών επιχειρήσεων (ειδικά η Ν.Δ., αλλά και άλλα κόμματα, χρόνια τώρα χρησιμοποιούν το «επιχείρημα» του «κακού κράτους – εργοδότη» ή του «αναποτελεσματικού κράτους – εργοδότη – επιχειρηματία»).

Οι λόγοι που υιοθετούν την παραπάνω πολιτική (πέρα φυσικά από τις ευρωενωσιακές εντολές) εδράζονται στην «καλύτερη διοίκηση» αυτών, την επέκταση των λεγόμενων επενδύσεων, την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας κ.ά., που όμως να τονίσουμε ότι από τις ιδιωτικοποιήσεις π.χ. του ΟΤΕ, ή άλλων κρατικών επιχειρήσεων που έγιναν μέχρι σήμερα, ούτε καλύτερη διοίκηση είδαμε, δραματική μείωση των θέσεων εργασίας είδαμε και στην ουσία κανένα όφελος για το κοινωνικό σύνολο δεν είδαμε.

Τα τελευταία χρόνια, ακούμε και το ότι οι ιδιωτικοποιήσεις προσφέρονται για την καλύτερη εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους !

Για να δούμε όμως με δυο λόγια τι γίνεται με το δημόσιο χρέος.

Κατ΄αρχή να πούμε ότι ο δημόσιο χρέος, το πληρώνει το δημόσιο, δηλαδή το κράτος.

Έτσι δεν είναι ;

Και, που βρίσκει τα λεφτά το κράτος για να πληρώνει το δημόσιο χρέος;

– Από φόρους
– Από περικοπές δαπανών
– Από περικοπές μισθών και συντάξεων που πληρώνει το δημόσιο
(το γεγονός ότι περικοπές έχουμε και στον ιδιωτικό τομέα, είναι η πρώτη αντίφαση της πολιτικής που ασκείται)

Όμως, κατά τη γνώμη μου, από τη στιγμή που υιοθετείται ότι το χρέος πρέπει να το πληρώσει η χώρα μας, δηλαδή ο λαός μας, δεν θα έπρεπε να σκεφτούν οι κυβερνώντες μας ΚΑΙ την περίπτωση να βρεθούν χρήματα από ΚΡΑΤΙΚΑ ΕΣΟΔΑ;

Ε ;

Και, πως θα προκύψουν αυτά τα έσοδα ;

Δεν θα προέκυπταν από ΚΡΑΤΙΚΕΣ, ΔΗΜΟΣΙΕΣ επιχειρήσεις;

Αφού, οι ιδιώτες ΔΕΝ δίνουν … φράγκο για αυτό το χρέος.

Πως γίνεται να δίνονται επιχειρήσεις στους ιδιώτες, που δεν δίνουν … δεκάρα τσακιστή για το χρέος, και δεν τις «κρατάει» το δημόσιο, ώστε να αποκτήσει άλλη μία πηγή εσόδων;

Δεν αποτελεί πελώρια ΑΝΤΙΦΑΣΗ, από τη μια να πληρώνει το κράτος, ενώ από την άλλη να «διώχνει» τις πηγές από τις οποίες μπορεί να αντλεί χρήματα;

Ε ;

υ.γ.: Άλλο ζήτημα ότι το χρέος το δημιούργησαν άλλοι και άλλοι το πληρώνουν!

ΣΥΡΙΖΑ: Ζήτω η … διαφθορά !

Σε σχόλιό του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της κυβέρνησης σημειώνει:

«Η κυβέρνηση, με προκλητικό τρόπο και μέσω Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, που μέχρι χθες κατήγγειλε, αποφάσισε να προχωρήσει στη διαγραφή των προστίμων που έχουν επιβληθεί σ’ επιχειρηματικούς ομίλους για παραβάσεις του φορολογικού και τελωνειακού κώδικα, εφόσον ενταχθούν στις ρυθμίσεις για τις 100 δόσεις.

Πρόκειται για πρόστιμα και επιβαρύνσεις που έχουν επιβληθεί για φορολογικές απάτες, λαθρεμπόριο, παρακρατήσεις ΦΠΑ και ΕΦΚ κ.ά.

Με αυτό τον τρόπο φαίνεται το πώς η κυβέρνηση επιδιώκει να αντιμετωπίσει τις απάτες και τη διαφθορά.

Χαρίζει εκατομμύρια ευρώ στους επιχειρηματίες και εκβιάζει το λαό να πληρώνει αγόγγυστα τους φόρους και τα χαράτσια».

«Όμορφος», «υγιής» επιχειρηματικός κόσμος !

Απολύθηκε από το «Lidl» μόλις έγινε μέλος του σωματείου!

Την απόλυση εργαζόμενης από το κατάστημα του «Lidl» στο Κιάτο καταγγέλλει ο Σύλλογος Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ν. Κορινθίας.

Παρακάτω δημοσιεύεται ολόκληρη η Ανακοίνωση του Συλλόγου :

Καταγγέλλουμε την εργοδοσία του super market LIDL για την απόλυση μιας συναδέλφου μας από το κατάστημα του Κιάτου.

Οι συνθήκες εργασίας, όπως και στους περισσότερους χώρους δουλειάς, είναι ιδιαίτερα σκληρές.
Οι απειλές και η τρομοκρατία είναι καθημερινό φαινόμενο.
Στα καταστήματα υπάρχει λιγότερο προσωπικό από αυτό που χρειάζεται, με αποτέλεσμα να εντατικοποιείται η δουλειά στο έπακρο. Από τα βάρη έχουν κυριολεκτικά σακατευτεί.
Και όλα αυτά για 400 ευρώ.

Η απολυμένη συνάδελφος δούλευε στην εταιρεία πάνω από έξι χρόνια.
Πριν δύο ημέρες η εργοδοσία αποφάσισε πως δεν ήταν καλή υπάλληλος !!!
Είναι τυχαίο πως η απόλυση έγινε λίγες ημέρες μετά την εγγραφή της στο επιχειρησιακό σωματείο των LIDL;

Καλούμε τους εργαζόμενους σε όλα τα καταστήματα των LIDL να σταθούν στο πλευρό της συναδέλφου τους.
Να μην φοβηθούν.
Να οργανώσουν την πάλη τους για να υπερασπιστούν το δικαίωμά τους στη δουλειά.
Να είναι σε ετοιμότητα να ματαιώσουν τους σχεδιασμούς της εργοδοσίας.

Καλούμε τους εργαζόμενους του νομού να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους.
Τα σωματεία, οι φορείς των εργαζομένων, να καταδικάσουν την απόλυση.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

– Την άμεση επαναπρόσληψη της συναδέλφου.

– Μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα.

– Κατάργηση όλων των ελαστικών μορφών απασχόλησης.

 – Αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας.

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ

ΠΑΜΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 1Η ΝΟΕΜΒΡΗ