Περί … φραπέ και … ταβλιού!

Είμαστε στην Ελλάδα …

Για πολλούς (αστούς και βολεμένους φυσικά) συμβαίνει το εξής:

— Οι νέοι, πίνουν όλη μέρα φραπέ!

— Οι παπούδες (ας πούμε) παίζουν όλη μέρα τάβλι!

Μάλιστα …

Εγώ, χάριν … συντομίας, θα παραδεχτώ πως είναι έτσι!

Ωραία το λοιπόν, έτσι είναι!

Και ποιος ευθύνεται για αυτό;

Οι νέοι ή οι παπούδες ;

Τι ακριβώς άλλο να κάνουν ;

Μήπως υπάρχουν δουλειές;;;

Μήπως υπάρχουν πολιτιστικές ή αθλητικές υποδομές όπου μαζικά να προσέλθουν ΚΑΙ οι νέοι ΚΑΙ οι παπούδες;;;

Μήπως υπάρχουν οι απαραίτητοι θεσμοί, όπου θα μπορούσαν οι νέοι και οι μεγαλύτεροι, όλοι μας, να διοχετεύσουν την ενεργητικότητά τους, να αναδείξουν τα προσόντα τους ή έστω τα χόμπυ τους;;;

Οι γιαγιάδες μας έλεγαν το εξής σοφό:

— Πριν μιλήσεις, βούτηξε πρώτα τη γλώσσα στο μυαλό σου,

Δηλαδή σκέψου πριν μιλήσεις.
Όμως …
Θα μου πει κάποιος …
Σε ποιο μαυλό …
Ορισμένοι, κυρίως πολτικοί των μνημονίων, εγκάθετοι του καπιταλισμού, τσιράκια του μεγάλου κεφαλαίου, αντί για μυαλό, διαθέτουν ένα … συμπεπυκνωμένο … σκατότουβλο!

υ.γ.: Αν το παραπάνω ποστ, παραπέμεπι τον αναγνώστη στον βουλευτή των ΑΝΕΛ που είπε περί φραπέ και ταβλιού, είναι απλή σύμπτωση! Ή όχι;

 

 

Να ξεφύγει μάλλον, θέλησε ο … «ποιητής» !

Χθες, κατά την κατάθεση στεφάνου από τον Αλέξη Τσίπρα, στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, στη Μόσχα, ακούσαμε από τον πρωθυπουργό μας, κυρίως δε γράφηκε από τον ίδιο στο τουίτ του, τα εξής:

– Φόρος τιμής στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Σε όσους έδωσαν τη ζωή τους, για να ηττηθεί ο ολοκληρωτισμός.

(παρένθεση: Βέβαια, η παραπάνω αναφορά, δεν θα ήταν άξια σχολιασμού (αρνητικού), αν δεν προύπήρχε και αυτή στην Καισαριανή που και πάλι «ξέχασε» ο κ. Τσίπρας να αναφερθεί στους ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ εκτελεσθέντες. κλείνει η παρένθεση)

Αγαπητέ μας, κύριε Πρωθυπουργέ, κύριε Τσίπρα, πάλι ξέχασες να πεις μερικές αλήθειες όπως:

– Οι … «σε όσους», ήταν Μπολσεβίκοι, ήταν ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ, ήταν οι κομμουνιστές της Ρωσσίας και των άλλων σοσιαλιστικών (τότε) Δημοκρατιών – σημερινών (μερικές) όμως χωρών που αναβιώνεται ο ναζισμός!

– Και, έδωσαν τη ζωή τους, για να ηττηθεί ο φασισμός και ο ναζισμός, ας μην φοβάσαι τις λέξεις!

– Και, παράλληλα, υπεράσπιζαν την ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ πατρίδα!

Γκέγκε ;

Προς πρώην σύντροφο …

Πριν λίγα χρόνια, πορευτήκαμε μαζί.
Στα συλλαλητήρια …
Στους αγώνες …
Στο Σωματείο …
Στο Κόμμα ! Θυμάσαι ; – Ένα είναι το Κόμμα – μου έλεγες γεμάτος περηφάνια !

Πέρασαν λίγα χρόνια …
Και, ώ του θαύματος, άρχισες την κριτική.
– Δεν σου άρεσε η γλώσσα του Κόμματος, πολύ … ξύλινη την έβρισκες !
– Δεν σου άρεσαν τα στελέχη, έβρισκες την επικοινωνιακή πολιτική τους (κυρίως στις τηλεοράσεις) ως μη σωστή !
– Ως και τον (ή την) Γ.Γ. της ΚΕ τον (την) έβρισκες … λίγο !
– Θυμήθηκες μέχρι και τον … Στάλιν, την … Γιάλτα, την … Βάρκιζα !

Τελικά, έκανες και το … μεγάλο βήμα !
Πλέον, πέρασες στην αντίπερα όχθη !

– Τώρα, πλέον, χειροκροτείς τα … greeklish του Βαρουφάκη, τα … βαφτίσια της Τρόϊκας και των Μνημονίων, ξέχασες μέχρι και το Μάαστριχτ, βρίσκεις θετικές τις εμφανίσεις του … Κατρούγκαλου, της … Ραχήλ, του … Βαρεμένου – θυμάσαι εκείνον τον σύντροφο που είπε «ότι του γυρίζει τα άντερα», τότε σου άρεσε αυτή η ατάκα !
– Άφησες πίσω την υποστήριξη του Σχεδίου Ανάν, που διχοτομεί την Κύπρο.
– Δεν σε αγγίζει πια το «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ» το ίδιο Συνδικάτο – είσαι ΚΑΙ με το ΝΑΤΟ !
– Είσαι και με τους αμερικάνους !
(θυμάσαι που φωνάζαμε «φονιάδες των λαών, αμερικάνοι»; Μπα …)
– Βρίσκεις … ευφυείς κάτι τύπους σαν τον Σόϊμπλε, «την καλύτερη πολιτικό της Ευρώπης» την Μέρκελ !

Είναι σίγουρο, ότι συμβιβάστηκες …
Ότι αλλοτριώθηκες …
Μας πούλησες …
Μας πρόδωσες …

Ελπίζω μόνο :
– Εσύ να μπορείς να βρεις δουλειά στα παιδιά σου, γιατί εγώ δεν μπορώ !
– Εσύ να μην κρυώνεις όταν έχει κρύο, γιατί εγώ χρειάζομαι δυο κουβέρτες για να τα καταφέρω !
– Εσένα να σου φτάνει η σύνταξη, γιατί εμένα δεν μου φτάνει …
– Εσύ να μπορείς να βγαίνεις έξω, γιατί εγώ …
– Εσύ να μπορείς να κάνεις κανένα ταξίδι, εγώ έχω χρόνια να το κάνω.
– Να είναι γεμάτη η κατσαρόλα σου, η δική μου αρκετές φορές είναι άδεια !

ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ, ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ !

Υ.γ.: Αν θελήσεις κάποια στιγμή, να με βρεις, να με συναντήσεις, ΞΕΡΕΙΣ που θα με βρεις !
Στους δρόμους του αγώνα, ΠΑΝΤΑ μαζί με το ΚΚΕ !
Έλα …

 

Το Μνημόνιο τελείωσε, ζήτω το … Μνημόνιο !

Χαράς Ευαγγέλια !

Το … τελειώσαμε το Μνημόνιο !

Το … σκίσαμε το Μνημόνιο !

Του … αλλάξαμε τα … φώτα του Μνημόνιου !

Πλέον, θα μιλάμε για … Γέφυρα !

Συμφωνία – Γέφυρα (σ.σ.: δώδεκα θαυμαστικά).

Σημείωση: Όχι δεν θα γίνει … θρησκευτική βάφτιση. Το Μνημόνιο θα βαφτιστεί Συμφωνία – Γέφυρα (ή σκέτο Γέφυρα) κατά πάσα πιθανότητα στο Δήμο της Αθήνας.

(Ίσως, το μεταφέρω με κάθε επιφύλαξη, να γίνει και σε κάποιο Δημόσιο Κτήριο στις Βρυξέλλες. Φήμες ότι θα γίνει στο … Τέξας, ή στη … Βοστώνη, είναι εντελώς λανθασμένες)

Να πούμε επίσης, ότι μαζί με το Μνημόνιο, τελειώνει και ό,τι είναι συνδεδεμένο (ή -α- στον πληθυντικό) με αυτό.
Πλέον, θα μιλάμε για «Σχέδιο Δέκα Βασικών Μεταρρυθμίσεων» !

Είπαμε, τώρα πια, θα μιλάμε άλλη γλώσσα !

Γλώσσα … Αριστερή !!!

Α, ρε ρημάδα γλώσσα …

Όταν ήμουν μικρός, η γιαγιά μου, για να μου δώσει να καταλάβω πως να χρησιμοποιώ την γλώσσα (την … ομιλούσα, όχι το … ψάρι), μου έλεγε την παρακάτω παροιμία:

– Η γλώσσα, κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει !

Που να ήξερε, η καημενούλα, ότι σημερα, θα έφτανε η γλώσσα μας, να χρησιμοποιείται αποκλειστικά και μόνο για να ξεγελιέται ο πολύς κόσμος.
Τα παρακάτω παραδείγματα υπογραμμίζουν του λόγου το αληθές:

– Χρησιμοποιείται η λέξη «βοήθεια», αντί της λέξης «δάνειο» !
– Χρησιμοποιείται η λέξη «στήριξη», αντί της λέξης «συμφέρον» !
– Χρησιμοποιείται η έκφραση «Ευρώπη», αντί της «Ε.Ε.», που είναι η σωστή !
– Προβάλλεται η έκφραση «Τρόϊκα», αντί του σωστού «ευρωπαϊκές τράπεζες» !
– Βάζουν στη συζήτηση τον όρο «χρέος της χώρας¨, αντί του «δάνεια που έφαγε η πλουτοκρατία» !
– Μιλάν για «μισθούς και συντάξεις», ενώ στην ουσία εννοούν τα «κέρδη των καπιταλισιτκών επιχειρήσεων» !
– Λένε, «επιμήκυνση του χρέους», αντί του σωστού «αλλαγή του χρόνου αποπληρωμής του δανείου, με διαφοροποίηση του επιτοκίου» !
– Κάποιοι, μιλάνε για «επαναδιαπραγμάτευση του χρέους», και κρύβουν ότι εννοούν την «εξαφάλιση στους δανειστές μας να πάρουν πίσω τα χρήματά τους»
– Αναφέρονται σε «επαχθές χρέος», σε αντιδιαστολή με το «καλό χρέος», για να μην αναγκασθούν να αποκαλύψουν ότι στόχος τους είναι η «αποπληρωμή ολόκληρου του χρέους», με διάφορα οικονομικά και … δικολαβικά τερτίπια !
– Την «καπιταλιστική κρίση», την έχουν βαφτίσει ως … «κρίση χρέους» !

υ.γ.: πάσα, άλλη, … προσφορά δεχτή !