Λέτε, νάχουν … δίκιο;

Εξ αιτίας των κινητοποιήσεων στο λιμάνι, (ένα είναι το λιμάνι, μετά από αυτό της Θεσσαλονίκης, βεβαίως βεβαίως), πραγματικά … λύσσαξαν ορισμένοι μεγαλοδημοσιογράφοι (Θου Κύριε …)!

Κύριο … μότο τους, το … παρακάτω:
«50 συνδικαλιστές που έκλεισαν το λιμάνι».

Επίσης και το:
«Μερικές δεκάδες συνδικαλιστές εμποδίζουν πάνω από 2.000 εργαζόμενους να μπουν για δουλειά».

Τώρα, εγώ, το βλέπω κάπως … αλλιώς!
Λέτε να έχουν δίκιο τελικά, αυτοί οι (δήθεν) δημοσιογράφοι (αφήστε το «μεγαλο», δεν πάει με τίποτα);;;

Μακάρι …

Αν είναι έτσι, τότε είμαστε πολύ κοντά στην δημιουργία της επαναστατικής κατάστασης.
Το σίγουρο είναι, ότι πλέον «οι πάνω, δεν μπορούν»!

Οπότε, όλοι εμείς που αποτελούμε τον αντικειμενικό παράγοντα, ας είμαστε έτοιμοι!
Ποτέ δεν ξέρεις …

Ε, ναι!

Όσο και να πεις συγκινήθηκα!
Θυμήθηκα τα νιάτα μου …

«Συνάδελφε εγώ πρώτη φορά στη ζωή μου ολόκληρη, είμαι 45 χρονών, κάνω το βήμα όχι μόνο να μπω στο συνδικάτο, αλλά να συμμετέχω και σε μία κινητοποίηση. Και είναι και η πρώτη φορά στη ζωή μου που νιώθω τόσο περήφανος».

Βέβαια, εγώ, στην πρώτη μου απεργία, ήμουν μόλις 24, αλλά αυτό μικρή σημασία έχει.

Δυστυχώς, με τα μνημόνια, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Ν.Δ., με την πολιτική τους, διέλυσαν εκτός από τα άλλα όνειρα των νέων και αυτό!
Της ανάτασης που δίνει ο αγώνας …

Ακούς;

Αν ναι, ψηλά το κεφάλι, δεν θα παραδοθούμε ποτέ!

Εδώ Πολυτεχνείο …

Αν όχι, προσπάθησε …
Πρέπει να ακούσεις …
Είναι θέμα ζωής και θανάτου!

Εδώ Πολυτεχνείο …

Οι αγώνες, η ίδια η ζωή, δεν μπορεί να μπει στο γύψο, δεν καταλαβαίνει από στυγνές απαγορεύσεις.

Εδώ Πολυτεχνείο …

Οι ριψάσπιδες, οι ραγιάδες, όσοι φοβούνται την αλήθεια, ας απομονωθούν!
Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο!

Εδώ Πολυτεχνείο …

Μέχρι να δικαιωθούν τα συνθήματα των αγωνιστών, «ΕΞΩ ΑΙ ΗΠΑ», «ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ»!

Δεν άλλαξε τίποτα …

Σαρανταεφτά χρόνια μετά, έχουμε μία από τα ίδια!

Σαν να μην πέρασε ούτε μία μέρα …

— Αυταρχισμός

— Γύψος

— Αστυνομοκρατία

— Απαγορεύσεις

Αποφασίζουμε και διατάζουμε!
Ένα πέπλο φόβου και τρομοκρατίας ξαπλώνεται ξαφνικά πάνω από τα κεφάλια μας!
Άλλη μία απόδειξη ότι χούντα και αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος!

Αστοί πολιτικοί ή και κόμματα, δημοσιογραφίσκοι παπαγάλοι απολογητές του συστήματος, της … καθεστηκυίας τάξεως, για όλους εμάς που έχουμε μνήμες της εποχής εκείνης, κυρίως της περιόδου 1967-1973, δεν διαφέρουν σε τίποτα από Παττακούς ή Γεωργαλάδες!

Κι αν είναι «σκληρά» τα παραπάνω λόγια, δεν έχουν παρά να με διαψεύσουν, να πάρουν πίσω τα απίστευτα αστυνομικά μέτρα, τις απαγορεύσεις να ΤΙΜΗΣΟΥΜΕ την ΕΞΕΓΕΡΣΗ του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ, την ΕΞΕΓΕΡΣΗ της 17 Νοέμβρη!

Οι προκλήσεις του Ερντογάν, με τις πλάτες του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ, στην Κύπρο, ας μην βρουν «δικαίωση» με όσα συμβάνουν ή θα συμβούν τις επόμενες δύο μέρες στην χώρα μας!

Και τον εχθρό γνωρίζουμε, καθώς και πως να αντιδράσουμε!

«Το νομοσχέδιο για την απαγόρευση των διαδηλώσεων, μετά το χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, υπογραμμίζει τη συνέπεια παλιών και νέων κυβερνήσεων στην υποστήριξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, εις βάρος των δικαιωμάτων μας, της ζωής μας. Η πανδημία έδειξε το πραγματικό πρόσωπο του συστήματος, μεταφράζοντας χιλιάδες ανθρώπινες ζωές σε ευρώ, ενώ υπήρξε ανίκανο να ανταπεξέλθει στα στοιχειώδη μέτρα προστασίας, ανεξαρτήτως μεγέθους οικονομίας.

Η επιστήμη, φτάνοντας στο ναδίρ της αξιοπιστίας της, κρύφτηκε πίσω από την πολιτική διαχείριση, συνεισφέροντας στο προπέτασμα καπνού για αυτά που έρχονται, ένα «success story» με σύντομη ημερομηνία λήξης. Ο Covid-19 έδρασε καταλυτικά στην εμφάνιση της νέας κρίσης, οδηγώντας τις κυβερνήσεις να επιταχύνουν τους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς τους. Επίθεση όμως δεν γίνεται χωρίς άμυνα. Αυτά που ετοιμάζουν για εμάς, απαιτούν αυξημένα επίπεδα καταστολής. Αν δεν φοβόντουσαν το εργατικό κίνημα, τα συλλαλητήρια, τις κινητοποιήσεις, τις απεργίες, δεν θα κόπτονταν μέσα στο καλοκαίρι να καταθέσουν αυτό το απαράδεκτο νομοσχέδιο. Φοβούνται τον αγώνα στο δρόμο, που σφυρηλατεί συνειδήσεις, αντοχή στην καταστολή, αποτελεί σχολείο για την επόμενη μέρα.

Όχι, δεν θα ρωτήσουμε την κυβέρνηση για τον τρόπο που θα αντισταθούμε στην ολομέτωπη επίθεση στα δικαιώματά μας. Ξέρουμε επίσης να αντιμετωπίζουμε τις προβοκάτσιες, όπως και τους εχθρούς που είναι ντυμένοι σαν φίλοι.

Να είναι σίγουροι ότι το νομοσχέδιο θα έχει την τύχη των προηγούμενων προσπαθειών τους να βάλουν τους αγώνες στο γύψο. Η απάντηση θα δοθεί μαζικά, ενιαία, ταξικά, χωρίς αυταπάτες για το ποιος είναι ο αντίπαλος: Είναι το κεφάλαιο και οι υπηρέτες του».
Λ.Μ. – 902.gr

 

 

Ήρωες …

— Βάλαν τον κόσμο να τους χειροκροτεί
— Βάλαν τον κόσμο να τους λέει ήρωες
— Περίσεψαν οι δηλώσεις κυβερνητικών και … παπαγάλων για την (ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ) ηρωική προσπάθειά τους για την καταπολέμηση της πανδημίας

Για τους (ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΗΡΩΙΚΟΥΣ) Υγειονομικούς ο λόγος.
Για τους οποίους, τώρα που «φαίνεται» να είναι σε «ύφεση» η πανδημία, ή δεν «πουλάει» τόσο, τους πετάνε στην κυριολεξία ωσάν στιμένες λεμονόκουπες.

Καλά, θα μου πείτε, εδώ τον (ΑΛΛΟΣ ΗΡΩΑΣ ΦΥΣΙΚΑ ΚΙ ΑΥΤΟΣ) Θεόδωρο Κολοκοτρώνη τον φυλάκισαν … στους υγειονομικούς θα κολώσουν;
Σωστό κι αυτό!

υ.γ.: Φυσικά, όπως λέει κι ο σοφός λαός μας, από κόρακα (ΣΚΑΪ, Πορτοσάλτε), ΚΡΑ θα ακούσεις!

25 Μαρτίου 1821

Έστω και χωρίς παρελάσεις, μαθητικές εορτές ή και άλλες εκδηλώσεις, σήμερα ΟΛΟΙ οι Έλληνες τιμάμε τους πρωτεργάτες αλλά και όλον τον λαό, για την επέτειο της αστικής εθνικοαπελευθερωτικής Επανάστασης του 1821!

Μια παρενθετική υποσημείωση θα ήταν ότι κακώς την γιορτάζουμε ΜΟΝΟ κάθε 25 Μάρτη, ενώ θα έπρεπε να την θυμόμαστε κάθε μέρα!

Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί κανείς να μην αναρωτιέται – μέρα που είναι.

— Από τον Οθωμανικό ζυγό, απελευθερωθήκαμε.

— Από τον καπιταλιστικό ζυγό, ΠΟΤΕ θα απελευθερωθούμε;

— Από τον Αμερικάνικο ζυγό, τον ΝΑΤΟϊκό ζυγό, τον Ε.Ε.κικό ζυγό, ΠΟΤΕ θα απελευθερωθούμε;

Τότε, την περίοδο του 1821, με ώριμες πλέον τις συνθήκες, με έτοιμο έναν ολόκληρο λαό, αρκετοί φωτισμένοι ηγέτες, κατάφεραν εκείνο που σε πολλούς μέσα και έξω από τη χώρα, φαινόταν ακατόρθωτο.

Με την εκκλησία απέναντι (Οικομενικό Πατριαρχείο), κατόρθωσαν οι Έλληνες (δεν ξεχνάμε τους Φιλικούς, ούτε τον Κολοκοτρώνη, ούτε τον Ανδρούτσο, ούτε τον Διάκο, ούτε εκατοντάδες άλλους, άντρες και γυναίκες) τελικά συμπαρασύρουν και άλλες χώρες (Ναυμαχία του Ναυαρίνου) να νικήσουν την πανίσχυρη μέχρι τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία (που αδυνάτισε κι άλλο με τον Ρωσσοτουρκικό πόλεμο), να απελευθερώσουν τη χώρα!

Σήμερα … δεν αρκεί να νικήσουμε μόνο την πανδημία του κορονοϊού, έχουμε κι άλλους αγώνες μπροστά μας …

Δεν το ξεχνάμε αυτό …

Όσο κι αν θέλουν κάτι τέτοιοι κάποιοι …

Επειδή …

— Επειδή, ΔΕΝ υπάρχει κράτος όπως το θέλουμε, για το λαό δηλαδή, και ΟΥΤΕ πρόκειται να υπάρξει τα επόμενα λίγα χρόνια τουλάχιστον.

— Επειδή, ΔΕΝ πρόκειται το Σύστημα Υγείας στη χώρα μας, να γίνει όπως το θέλουμε και όπως πρέπει να είναι.

— Επειδή ΔΕΝ έχουμε ούτε κράτος, ούτε κυβέρνηση, με κοινωνικές ευαισθησίες αυτές που θέλουμε.

— Επειδή ΔΕΝ ζούμε ούτε στον σοσιαλισμό, ούτε ακόμα πιο πολύ στον κομμουνισμό.

Πραγματικά, ΔΕΝ θα έπρεπε να περιμένουμε μέτρα που να περιορίζουν τα κακώς εννοούμενα δικαιώματά μας, αλλά θα έπρεπε ήδη εδώ και δύο εβδομάδες να τα περιορίσουμε από μόνοι μας, έχουμε όλον τον χρόνο να κάνουμε ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ αργότερα, αρκεί ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΖΩΝΤΑΝΟΙ!

Γκέγκε;;;

υ.γ.: Πρώτη μάχη που έχουμε να δώσουμε μετά το τέλος της επιδημίας, θα είναι φυσικά τα θέματα της υγείας.

Η κατάσταση μπορεί να αντιστραφεί

Για την Παρασκευή, η Κίνα ανέφερε ότι δεν εμφανίστηκε ούτε ένα νέο κρούσμα κορονοϊού.

Έτσι, για πρώτη φορά εδώ και τρεις και πλέον μήνες, ο ΠΟΥ μέσω του προέδρου του, μίλησε για πραγματική ελπίδα ότι η σοβαρή κατάσταση που έχει δημιουργήσει ο κορονοϊός covid-19 μπορεί να αντιστραφεί.

Φυσικά, δεν έχει τελειώσει ακόμα τίποτα. Κυρίως για εμάς, για την Ευρώπη, θα χρειαστεί κανά δίμηνο ακόμα για να μπορέσουμε να μιλήσουμε κάπως με ασφάλεια.

Όμως, η ελπίδα ότι αι αυτή την λαίλαπα θα την ξεπεράσει η ανθρωπότητα, άρχισε να αχνοφαίνεται …

Ίσως γίνει ένα καλό μάθημα να εμφανιστούν στο προσκήνιο μια σειρά πανανθρώπινες αξίες που έχουν διαληθεί τα τελευταία τριάντα χρόνια.

Η Ανθρωπιά, η Αλληλεγγύη, η Συλλογικότητα, η Ισότητα, η Αδελφοσύνη, το όλον σύνθημα «όλοι για έναν και ένας για όλους», θα πρέπει να ξαναβγούν στο προσκήνιο.

Σε κάθε περίπτωση, Νέοι Αγώνες, ξανοίγονται μπροστά μας …

Χρόνια πολλά Γυναίκες!

Από τον καιρό της … Εύας, οι Γυναίκες πρέπει να αγωνίζονται σκληρά, πολύ σκληρά, όχι απλά και μόνο να επιβιώσουν, αλλά στην ουσία να ΜΗΝ αδειάσει ο κόσμος!

Δεν είναι απλά «το άλλο μισό του ουρανού», είναι βασικά το ΚΑΛΥΤΕΡΟ μισό!

Μητέρες, σύζυγοι, εργάτριες, αγωνίστριες, οι Γυναίκες, έχουν πολλές ιδιότητες θα λέγαμε!

Έτσι, σήμερα 8 του Μάρτη, δεν είναι απλά άλλη μία ημέρα μνήμης και τιμής, δεν θυμόμαστε, δεν τιμούμε, μόνο την Κλάρα, την Ηλέκτρα, την Σωτηρία, την εργάτρια στο υφαντουργείο, την νοσοκόμα, ή την επιστήμονα, το ίδιο ίσως και περισσότερο κατά την γνώμη μου, τιμάμε την άνεργη, την  νοικοκυρά, την άγνωστη αγωνίστρια.

Χρόνια πολλά Γυναίκες!

 Σας ευχαριστούμε για ΟΛΑ!