Εκτελέστηκε γιατί αγαπούσε …

Διαβάζω στο σημερινό «Ρ», σχετικά με την εκτέλεση του σύντροφου Ηλία Λιάκουρα, κλωστοϋφαντουργού, μόλις 27 χρόνων.

Ένας από τους δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες εκτελεσθέντες από το παρακράτος, το επίσημο κράτος, τους ξένους «προστάτες» της χώρας μας.

Εκτελέστηκε, γιατί:

— Αγαπούσε το Λαό και πάλευε γα τα συμφέροντά του.

— Αγαπούσε το Δίκιο και αγωνίζονταν για δαύτο.

— Αγαπούσε το ΚΚΕ, ήταν μέλος του.

Αλήθεια, πόσο πιο εύκολο είναι για μας σήμερα, να βαδίζουμε σταθερά και αταλάντευτα το δρόμο που μας δίδαξαν Ήρωες σαν την Ηλία Λιάκουρα.

Πολύ πιο εύκολο και θα το κάνουμε.

Υπόσεση σε όλους τους, εκείνους …

Δεν ξέρω αν είναι έτσι …

Σχετικά με τον Δ. Κουφοντίνα υποστηρίζεται από πολλούς η εξής άποψη.

«Οι πράξεις του Κουφοντίνα έχουν κριθεί πολιτικά, ηθικά και νομικά με την καταδίκη του».

Δεν ξέρω αν είναι έτσι, είναι αυτό αληθές, το σίγουρο όμως είναι, ότι η ατομική και η συλλογική τρομοκρατία, ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΤΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ στις συνειδήσεις των τίμιων αγωνιστών, αποτελεί το διαχρονικό άλλοθι κυβερνήσεων για να επιβάλλουν την λεγόμενη κρατική τρομοκρατία (βλέπε επιθέσεις των ΗΠΑ με αφορμή τρομοκρατικά χτυπήματα, ή τις επιθέσεις των ΜΑΤ σε φοιτητές, συνταξιούχους κλπ.).

Με αυτό το σκεπτικό, δολοφονικές ενέργειες με πολιτικά κριτήρια (Κουφοντίνας, Ξηροί, Ρουπακιάς κλπ.), ή και μην αναφέρουμε κρατικές δολοφονικές ενέργειες όπως του Λαμπράκη, του Μπελογιάννη κα άλλων, ΔΕΝ παίρνουν συγχωροχάρτι, ούτε ξεχνιούνται, ούτε φυσικά παραγράφονται!

υ.γ.: Καμμία σχέση φυσικά όλα τα παραπάνω, με το πως θα πρέπει να λειτουργεί ένα κράτος δικαίου. Αν και, ας μην έχουμε αυταπάτες, ότι μπορεί να υπάρξει κράτος δικαίου στον καπιταλισμό.

Καλή Εργατική Κόκκινη Πρωτομαγιά

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ!

 

Αισθήματα ανείπωτης υπερηφάνειας

Όχι, δεν μπορεί να τα κάνει αυτά, άλλο κόμμα, πλην του ηρωϊκού ΚΚΕ!

Και, δεν είναι το πρώτο, ούτε θα είναι το τελευταίο μνημείο που στήνει το Κόμμα!

Άλλο ότι για τα κανάλια μας, αυτό δεν αποτελεί είδηση, και θάφτηκε κανονικά και με το … νόμο!

Δίκες

Δικάζονται συνδικαλιστές στην Πάτρα …

Δικάζονται συνδικαλιστές στην Λάρισα …

Και αυτές οι δίκες, είναι μόνο σήμερα!

Καθημερινά σχεδόν, εδώ και τέσσερα χρόνια που μας κυβερνάνε οι … «»»αριστεροί»»», όλο και … μερικοί συνδικαλιστές – αγωνιστές σέρνονται σε δίκες!

Για αυτό και λέγεται ότι η δικαιοσύνη (πέρα από το ότι είναι τυφλή) είναι και ταξική!

Με αφορμή μια πολιτική συγνώμη

Όπως διαβάζω, στην χθεσινή δήλωσή του, ο Γιάννης Αρζουμανίδης, πρώην στέλεχος της ΝΕ Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ και τώρα συστρατευμένος με την Λαϊκή Σεισπείρωση και το ΚΚΕ, μεταξύ άλλων είπε.

«Ως συνεργαζόμενος λοιπόν με τα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης» υπόσχομαι εδώ μπροστά σας ότι θα προσπαθήσω να δώσω τον καλύτερο εαυτό μου εν είδει πολιτικής συγνώμης, σε μια συμφωνία αν θέλετε με τα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης». Ένα είδος που για κάποιους μπορεί να θεωρηθεί έξω από αυτό το χώρο παρεξηγήσιμο.»

Θέλω λοιπόν να εκφράσω μια προσωπική άποψη για αυτήν ή άλλες, πολιτικές συγνώμες.

Σύντροφε Γιάννης Αρζουμανίδη, αντιλαμβάνομαι απολύτως την εσωτερική ανάγκη που νιώθεις, μιας και που κάποια στιγμή της ζωής σου, δεν άντεξες τις σειρήνες και έφυγες από την αγκαλιά του ΚΚΕ, να απολογηθείς.
Όμως, το ΚΚΕ, οι Κομμουνιστές, το ξέρεις πολύ καλά αυτό, έχουν μεγάλη καρδιά και ανοιχτή την αγκαλιά τους πάντα, για να δεχτούν όσους φτάνει η ώρα να δουν προς τα που πρεπει να δώσουν τον εαυτό τους.
Ξέρεις, το ΚΚΕ, οι Κομμουνιστές, δεν είμαστε … παπάδες για να … μοιράζουμε συγνώμες και … συγχωρωχάρτια!
Απλά θέλουμε όποιον αποφασίσει να συστρατευτεί μαζί μας, αυτό να το κάνει γιατί έτσι πρέπει, ανιδιοτελώς, χωρίς ας το πούμε ανταλλάγματα ή καρέκλες, στρατιώτης μεταξύ στρατιωτών για την μεγάλη υπόθεση της αλλαγής τάξης στην εξουσία.

Έτσι, σύντροφε Γιάννη, καθώς και κάθε άλλος που θα πάρει ή έχει ήδη πάρει την απόφαση να βρεθεί κοντά μας, δεν έχουμε να συγχωρέσουμε τίποτα και σε κανέναν.

Ούτε πολιτικά ούτε … αλλιώς!

Όμως, απαιτούμε, η συστράτευσή σας, να είναι αληθινή, αγνή, συντροφική!

Τίποτα άλλο!

Τα «άλλα» θα έρθουν, θα φανούν στην πορεία!

υ.γ.: Η υπογράμμιση στη δήλωση, δική μου.

Ανακοίνωση της Λ.Σ. – ΑΜΘ

Δήλωση Υποψήφιου Περιφερειάρχη Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης
Δημήτρη Παπατολίδη

«Οι δηλώσεις του κυρίου Τοψίδη, υποψήφιου περιφερειάρχη και προέδρου του Επιμελητηρίου Έβρου, σχετικά με τον κατώτατο μισθό αναδεικνύουν περίτρανα ποια συμφέροντα έχει επιλέξει να υπηρετήσει και αυτός ως υποήφιος περιφερειάρχης. 

Οι ανησυχίες του κ. Τοψίδη πάνε χέρι – χέρι με τις ανησυχίες των μεγαλοεργοδοτών.

Από τη μια πλευρά η τοποθέτηση του συγκαλύπτει την απάτη της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ που ξέχασε τις προεκλογικές υποσχέσεις για επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ και συνδυάζει τη σημερινή πενιχρή αύξηση με νέα φοροεπιδρομή που θα παίρνει πίσω ακόμα και τα ελάχιστα που θα δουν οι εργαζόμενοι από αυτήν την αύξηση.

Από την άλλη ο κ. Τοψίδης ως μεγαλοεργοδότης πάει ακόμα ένα βήμα παραπέρα απαιτώντας για χάρη του συνόλου των μεγαλοεργοδοτών όχι μόνο να μην αυξηθούν οι σημερινοί άθλιοι μισθοί, αλλά ταυτόχρονα να μειωθεί και η φορολογία των εργοδοτών.

Οι εργαζόμενοι, οι φτωχοί αγρότες και οι αυτοαπασχολούμενοι δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από ανθρώπους που διατρανώνουν ότι είναι ταγμένοι στο στόχο της στήριξης της κερδοφορίας των επιχειρήσεων.

Στους δήμους και τις περιφέρειες σήμερα απαιτούνται περισσότερο από ποτέ άνθρωποι ταγμένοι στα συμφέροντα των εργαζομένων, αποφασισμένοι να συγκρουστούνε.

Η μόνη επιλογή για τα λαϊκά στρώματα είναι η στήριξη των υποψηφίων της Λαϊκής Συσπείρωσης που είναι δοκιμασμένοι αγωνιστές για τα δίκια του λαού.»

Δημήτρης Παπατολίδης
Υποψήφιος Περιφερειάρχης Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης

Εμείς, σήμερα, τιμάμε …

Εμείς, σήμερα:

— Τιμάμε το ΟΧΙ του ελληνικού λαού.

— Τιμάμε τους πατριώτες αξιωματικούς και υπαξιωματικούς, που μαζί με τα παιδιά του ελληνικού λαού πολέμησαν απέναντι σε έναν υπέρτερο εχθρό και τον έτρεψαν σε φυγή.

— Τιμάμε αυτούς που επέλεξαν να μην υπακούσουν στο γενικό «ρεύμα» να φύγουν για την Μέση Ανατολή, αλλά έμειναν στον τόπο τους να πολεμήσουν τον κατακτητή.

— Τιμάμε τους εκατοντάδες χιλιάδες λαού, αγωνιστές του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ που έγραψαν λαμπρές σελίδες με τον αγώνα τους ενάντια στους κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους.

Εσείς, αγαπητοί της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ, τι ΑΚΡΙΒΩΣ τιμάτε σήμερα;

Μήπως την αμερικανοποίηση, την ΝΑΤΟποίηση της χώρας;
Μήπως την υποταγή σας στην Ε.Ε.;
Μήπως την εξαθλίωση του λαού μας;

Ε;;;

«Από τα κάτω»!

Για να δείξω τι σημαίνει για μας αυτό το «από τα κάτω», παραθέτω παρακάτω ορισμένα σημεία από την επίσημη ιστοσελίδα του ΠΑΜΕ – για το τι είναι το ΠΑΜΕ:

Το Π.Α.ΜΕ. (Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο) είναι Συνδικαλιστικό Μέτωπο.

Είναι ανοιχτό, δημοκρατικό, ενωτικό και επιδιώκει να έχει στις γραμμές του τις πιο ζωντανές, αγωνιστικές δυνάμεις του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Ιδρύθηκε στις 3 Απρίλη 1999, από την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη που έγινε στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, με τη συμμετοχή 230 πρωτοβάθμιων Σωματείων, 18 κλαδικών και περιφερειακών οργανώσεων και 2.500 εκλεγμένων συνδικαλιστών.

Στο ΠΑΜΕ συμμετέχουν τα πιο δραστήρια Συνδικάτα της Ελλάδας. Είναι εκείνες οι οργανώσεις που ακολουθούν τον ταξικό αγώνα και αγωνίζονται για να σταματήσει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Το ΠΑΜΕ, από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα, διαφύλαξε τον χαρακτήρα του σαν ένα ενιαίο, ταξικό συνδικαλιστικό μέτωπο, που συνενώνει αγωνιστές με διαφορετικές αφετηρίες, με διαφορετικές ιδεολογίες και πολιτικές διαδρομές.

Κοινή συμφωνία αυτών των δυνάμεων είναι να ακολουθούν τη γραμμή του Αγώνα, απέναντι στο κεφάλαιο, την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Κυβέρνηση. Να είναι αντίπαλοι στον Ιμπεριαλισμό και στους πολέμους του.

Στο ΠΑΜΕ συμμετέχουν κλαδικές Ομοσπονδίες εργατών, υπαλλήλων και συνταξιούχων, Εργατικά Κέντρα, πρωτοβάθμια Σωματεία, εκλεγμένα συνδικαλιστικά στελέχη, Επιτροπές Αγώνα εργατοϋπαλλήλων και Συντονιστικές Επιτροπές.

 

 

Τρικυμίες …

Επειδή στα κεφάλια αυτών που ακολουθούν (ίσως καμιά εικοσαριά χιλιάδες σε όλη την Ελλάδα και το … εξωτερικό) την ΛΑΕ, στα κεφάλια του Λαφαζάνη, του Στρατούλη και των … άλλων παιδιών, προφανώς και υπάρχει μεγάλη τρικυμία, μάλλον τρικυμίες (πληθυντικός αριθμός), σχετικά με το κατά πόσο ταυτίζεται η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ταυτότητα κάποιου με την ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ, ας τους δώσουμε ένα μόνο παράδειγμα, ΜΠΑΣ και καταλάβουν – αν και πολύ αμφιβάλλω!

— Η βουλευτής του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη, ΠΟΛΙΤΙΚΑ είναι με το ΚΚΕ, όμως ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ταυτότητα ΔΕΝ έχει!

Τώρα, να τους πεις ότι παρόμοιες περιπτώσεις είναι χιλιάδες, μάλλον τζάμπα θα πάει – αυτοί την χολή τους να βγάλουν σχετικά με την κομματική αποκατάσταση ΚΑΙ του Άρη Βελουχιώτη  – Θανάσης Κλάρας, για να μην ξεχνιώμαστε – θέλουν και αυτό κάνουν!

Όπως επίσης, και σήμερα, υπάρχουν πρώην μέλη του ΚΚΕ, που διαγράφησαν ή έφυγαν από μόνοι τους από το Κόμμα ή την ΚΝΕ, είναι όμως με το Κόμμα, χωρίς να είναι σήμερα μέλη, να έχουν δηλαδή κομματική ταυτότητα!

Η (όποια) κομματική αποκατάσταση, μπορεί να γίνει και για αγωνιστές που βρίσκονται στη ζωή σήμερα, για συγκεκριμένους λόγους, ας περιμένουν λίγο – μέχρι το Σάββατο, οι κάθε λογής ΚΚΕεδολόγοι!