Τελικά, δεν ισχύει!

Εκείνη η παλιά ρήση, ότι:

— Την προδοσία πολλοί αγάπησαν, τον προδότη ουδείς!

Μάλλον στις μέρες μας δεν ισχύει!

Και την προδοσία πολλοί αγάπησαν, αλλά τουλάχιστον αρκετοί ΚΑΙ τον προδότη!

Χίος …

Το νησί της Χίου, πέρα από το γεγονός ότι είναι ένα πανέμορφο νησί του Ανατολικού Αιγαίου, τις μέρες αυτές, έγινε … γνωστό και από κάτι … περίεργες … «ιερές» δηλώσεις.

Να πούμε εδώ, ότι η Χίος, μέχρι τα … σήμερα, ήταν γνωστή με τα … τρία «Χ» του Σουρή, το ότι πήγαιναν … δυο – δυο, κυρίως και βασικά από την … μαστίχα της.

Νομίζω ότι λόγω αυτής της χιώτικης μαστίχας, έχει βγει το γνωστό … σλόγκαν, «καλύτερα να … μασάς, παρά να … μιλάς»!

Σλόγκαν που θα έπρεπε να είναι γνωστό, τουλάχιστον στους παπάδες …

Κυρίως σ΄αυτούς που έχουν και μια θέση …

Που αντί του μίσους, θα έπρεπε να διδάσκουν την αγάπη.

Πράγμα, που αν δεν το μπορούν, καλύτερα να … μασάνε χιώτικες μαστίχες, παρά να … μιλούν!

 

 

Αν η ζήλεια ήταν ψώρα …

Θα είχε κολήσει ο (κατπιταλιστικός) κόσμος ΟΛΟΣ!

Από τη μία βλέπεις μια Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας να παραδίνει μαθήματα πειθαρχίας, αγάπης προς την πατρίδα, δύναμης και ένα σωρό άλλα χαρίσματα.

Από την άλλη βλέπεις τις ΕΠΑ να σπαράσονται κάθε μερά σχεδόν από δολοφονίες φοιτητών και σπουδαστών!

Και έχεις και κάτι ξεπουλημένους δημοσιογραφίσκους – παπαγαλίσκους (έλληνες δυστυχώς – ναι, με το «ε» μικρό) στα κανάλια «μας» που ξεστομίζουν την μία μακακία μετά της άλλης!

Τόσο πολύ τους πείραξε ότι ο Κορεάτικος λαός αγαπάει το Κόμμα Του, αγαπάει τους Ηγέτες Του;

Έτσι φαίνεται …

Μόνο για Έλληνες, ρε !

Μου το έστειλαν … Καλό είναι … Δες τε το και εσείς !

Καλημέρα. Έχετε τρόφιμα;

– Ναι. Είσαι Έλληνας;

– Δεν υπάρχει Ιουδαίος και Έλληνας, δεν υπάρχει δούλος και ελεύθερος, δεν υπάρχει άντρας και γυναίκα… (Προς Γαλάτας Επιστολή Απ.Παύλου, 3,28) .

– Ποιος είσαι ρε;

– Ονομάζομαι Ιησούς. Είμαι εβραίος.

– Χάσου από δω ρε. Είναι μόνο για Έλληνες λέμε.

***

– Καλημέρα. Πεινάω. Έχετε κάτι;

– Ναι, μοιράζουμε τρόφιμα. Είσαι Έλληνας;

– Όχι. Ονομάζομαι Λόρδος Βύρων, είμαι Άγγλος αλλά λατρεύω τη χώρα σας. Πέθανα γι’αυτήν πριν χρόνια.

– Ουστ από δω μωρή αδερφάρα Εγγλέζε.

***

– Γεια σας. Είμαστε ρακένδυτοι, πεινάμε πολύ, είμαστε αποκαμωμένοι.

– Τι θέλετε όλοι εσείς εδώ ρε; Είστε Έλληνες;

– Όχι κύριε. Είμαστε ξένοι. Γάλλοι, Γερμανοί, Ιταλοί, Πολωνοί, Σουηδοί. Είμαστε το τάγμα των Φιλελλήνων. Πολεμήσαμε για την Ελλάδα το 21, στη  μάχη του Πέτα, στο Κομπότι. Σκοτωθήκαμε για την Ελλάδα.  Υπάρχει μνημείο για μας στην πλατεία του Ναυπλίου. Να κι εδώ δίπλα στο Σύνταγμα υπάρχει οδός αφιερωμένη σε μας. Φιλελλήνων λέγεται.

–  Να πάτε στο διάολο ρε.  Εδώ είναι μόνο για Έλληνες. Στα τσακίδια  ρε.

***

– Μας συγχωρείτε. Είμαστε λαβωμένοι, γεμάτοι αίματα και χώματα ελληνικά πάνω μας.  Πεινάμε και διψάμε.

– Τι είστε εσείς ρε αράπηδες και ξένοι!

– Είμαστε  Άγγλοι, Νεοζηλανδοί, Αυστραλοί, Ινδοί και Πακιστανοί. Πολεμήσαμε εδώ τους ναζί,  βοηθήσαμε την Ελλάδα στον αγώνα κατά των  Γερμανών. Μας έκρυβαν οι Έλληνες, μας έδιναν φαγητό και νερό. Εσείς τι  είστε με ξυρισμένα κεφάλια και μαύρες μπλούζες;

– Εμείς δίνουμε φαγητά μόνο για Έλληνες. Φύγετε από δω γαμημένοι αράπηδες. Έξω οι  ξένοι λέμε.

***

– Μιρμενγκιές (καλημέρα).

– Τι θες ρε βλάκα;

– Μπούκ, ούγι (ψωμί, νερό).

– Φύγε από δω ρε καργιόλη ξένε.

– Είμαι ο Μάρκος Μπότσαρης κύριε. Μιλώ αρβανίτικα, τη γλώσσα των ηρώων  της Επανάστασης. Τη γλώσσα της Μπουμπουλίνας, του Κριεζιώτη, του Ανδρέα  Μιαούλη.

– Εξαφανίσου από δω ρε ηλίθιε. Οι Έλληνες μόνο ελληνικά μιλάνε. Κωλοαλβανέ γαμώ το σπίτι σου.

***

– Χαίρετε. Έχετε λίγο φαγητό για έναν γέροντα;

– Είσαι  Έλληνας;

– Σωκράτης ονομάζομαι κύριε. Δεν είμαι Αθηναίος, ούτε Έλληνας πολίτης, αλλά πολίτης του κόσμου (Πλούταρχος, Ηθικά, τόμ.15).

– Άει στο διάολο ρε κωλόγερε κουμουνι. Χάσου από δω. Εδώ είναι μόνο για Έλληνες.

***

– Συγγνώμη…

– Πάλι εδώ ρε αδερφάρα Εβραίε; Δεν σου είπα να φύγεις από δω;

– Φύγετε  από μένα εσείς οι καταραμένοι, στη φωτιά την αιώνια, που έχει ετοιμαστεί για το  διάβολο και τους αγγέλους του. Γιατί πείνασα, και δε μου δώσατε να φάω, δίψασα, και δε μου  δώσατε να πιω,   ξένος ήμουν,  και  δε με περιμαζέψατε, γυμνός ήμουν, και  δε με ντύσατε, άρρωστος  και  στη  φυλακή,  και  δε  με  επισκεφτήκατε [Κατά Ματθαίον, 25.31 (41-43)].

– Άντε ρε βλάκα φύγε από δω. Άντε μπράβο.

***

– Καλημέρα.  Πεινάμε. Έχετε κάτι να μας δώσετε;

– Είστε Έλληνες ρε;

– Ναι κύριε. Όλοι είμαστε Έλληνες. Εγώ ονομάζομαι Εφιάλτης.  Ο κύριος  δίπλα μου είναι ο Νενέκος. Πιο δίπλα ο Τσολάκογλου, ο Ράλλης, ο  Λογοθετόπουλος.  Παραδίπλα ο Πήλιος Γούσης.

– Κι εσείς εκεί τι είστε ρε;

– Κι εμείς Έλληνες.  Συνεργάτες των Γερμανών στην Κατοχή, ταγματασφαλίτες και χίτες. Εκτελέσαμε πολλούς Έλληνες αγωνιστές, κάψαμε χωριά και  υπηρετήσαμε τις δυνάμεις Κατοχής.

– Άντε επιτέλους ρε πούστη. Επιτέλους Έλληνες! Ηλία έλα δω ρε. Επιτέλους  ήρθαν Έλληνες γαμώ το. Άντε και πήξαμε με τον κάθε βλάκα ξένο που  ερχόταν εδώ και ζήταγε να φάει. Κοπιάστε συμπατριώτες να φάμε.Κοπιάστε. Αίμα τιμή ρε…

Ρε, …αγάπη, που της είχαν !

Η Βρετανίδα που βλέπετε στη φωτό, προφανώς από την πολύ … αγάπη, καίει ένα φύλλο εφημερίδας, που έχει την φωτογραφία της … «σιδηράς κυρίας» !

Λόγω της ημέρας !

Η αγάπη θέλει πείσματα για να ΄χει νοστιμάδα !!!

(τραγουδιστά)

– Mr. George : Θααααα  τα πάάάάρειειειειςςςςςςςς !!!

– Mr. Alexis :  Δεεεεν τα θέέέέλωωωωωωωωωωωω !!!

Η αγάπη των ζώων

Πιστεύω ότι οι φίλοι και οι «εχθροί» αυτού του μπλογκ, θα με συγχωρέσουν που ανεβάζω αυτό το άρθρο – έργο, που το εμπνεύστηκα κατά την διάρκεια των διακοπών μου και αποφάσισα να είναι το πρώτο άρθρο μου μετά το πέρας των.

Αφιερώνεται δε, εξαιρετικά, σε όλους τους φιλόζωους, που πιστεύω ότι είναι πολλοί !

Αρκετός κόσμος χρησιμοποιεί τις εκφράσεις «σαν τον σκύλο με τη γάτα», «σκυλίσια ζωή», «Η εφτάψυχη γάτα» και άλλα πολλά, θέλω να δω τι θα πουν όταν δουν το παρακάτω!

Ας είναι. Λοιπόν, το έργο : » Η αγάπη … ζώα δεν κοιτά » !

Οι ηθοποιοί : Ένας σκύλος και μία γάτα !

Η σκηνή : Η αυλή ενός σπιτιού σε χωριό !

Στη … σκηνή (αυλή) φαίνεται ο πρώτος … πρωταγωνιστής μας το σκυλάκι ή μάλλον η σκυλίτσα μας!
(θηλυκό είναι και δεν έχει γίνει ακόμα … μαμά !)

Ο δεύτερος … πρωταγωνστής μας, μια πανέμορφη μικρή γατούλα !

Οι δυο πρωταγωνιστές μας, σε τρυφερό τετ α τετ !

Η … έκπληξη ! Η γατούλα «βυζαίνει γάλα» από την σκυλίτσα !

Περιμένω σχόλια για το πως θα χαραχτηρίζαμε καλύτερα αυτή τη σκηνή που βλέπουμε.

Α, και περιμένω ονόματα, και η σκυλίτσα και η γατούλα είναι αβάφτιστα !