Αγωνιστικός, λαϊκός, ξεσηκωμός

«Το Πολυτεχνείο δεν ήταν γιορτή, ήτανε εξέγερση και πάλη λαϊκή».
Ήταν η κορύφωση λαϊκών αγώνων και αντίστασης, εφτά χρόνων, εναντίον της αμερικανοκίνητης (φυσικά) χούντας των Παπαδόπουλου – Ιωαννίδη – Παττακού.

Αγώνων, που συνοψίζονται στα παρακάτω.

— Ψωμί, παιδεία, ελευθερία

— Έξω οι ΗΠΑ, έξω το ΝΑΤΟ

Ο λαός μας, οι εργάτες, οι φοιτητές, δεν κάμφθηκαν ούτε στιγμή, από τα βασανιστήρια, τους διωγμούς, τα ξερονήσια, τις φυλακές, τις διώξεις της στρατιωτικής δικτατορίας, που έβαλε στο γύψο τη χώρα μας εφτά χρόνια.

Και όταν έφτασε το πλήρωμα του χρόνου, τους έστειλε εκεί που τους αξίζει. Στη λήθη …
Στην τιμωρία …

Και, έδωσε μια υπόσχεση.

ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

Τα μάτια όλων …

… είναι στραμμένα στη Βολιβία!

Αυτό που συμβαίνει στην πολύπαθη αυτή χώρα της Λατινικής Αμερικής, αφορά όλους τους εργάτες, σε ολόκληρο τον κόσμο!

Κατά πόσο θα μπορέσει η Βολιβιανός λαός να ανατρέψει την αμερικανόπνευστη χούντα της χώρας του.

Σε πόσο χρόνο θα αποκατασταθεί η προϋπάρχουσα νομιμότητα και η όποια δημοκρατία είχε κατακτηθεί.

Και, κατά πόσο είναι έτοιμος, να προχωρήσει σε πιο βαθειές αλλαγές!

Όχι τίποτα άλλο, αλλά περιμένουν να … πάρουν σειρά και άλλες χώρες!

Ας είναι η Βολιβία η χώρα που θα ανοίξει την πόρτα του σοσιαλισμού στην ήπειρο της Αμερικής!

Το σύνθημα «Σκοτώστε τον καπιταλισμό, σώστε τον κόσμο», που ήδη ακούγεται στην Περιοχή, ας γίνει το λάβαρο ενός παγκόσμιου ξεσηκωμού!