Παράγοντας αποσταθεροποίησης

26 Μαΐου, 2018

Με αφορμή (και πάλι) το λεγόμενο «Μακεδονικό», να (ξανα)πούμε μερικά πράγματα, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε!

Κυρίως, γιατί αρκετοί συμπατριώτες μας, έχουν πειστεί από τα ρημαδοκάναλά μας, ότι το πρωταρχικό θέμα είναι το όνομα και έπονται όλα τα άλλα!

Ας παραθέσουμε κωδικοποιημένα και σύντομα μερικά ζητήματα.

α. Πάγια θέση του λαού μας, θα πρέπει να είναι η απομάκρυνση του ΝΑΤΟ γενικά από τα Βαλκάνια!

β. Ο λόγος είναι, ότι το ΝΑΤΟ – όπως έχει αποδειχθεί και με το «Κυπριακό» και με το «Γιουγκοσλαβικό», αλλά και με τους αλυτρωτισμούς της Αλβανίας και των Σκοπίων – αποτελεί μόνιμο παράγοντα αποσταθεροποίησης, καθώς μέσω της υποδαύλισης εθνικισμών ένθεν κακείθεν, προωθεί την αλλαγή συνόρων, την δημιουργία χωρών – προτεκτοράτων, διάλυσης κρατών!

γ. Σε κάθε περίπτωση, δηλαδή ακόμα κι αν «λυθεί» το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, απαλειφθούν με όποιον τρόπο οι αλυτρωτικές διατάξεις του Συντάγματος της χώρας αυτής, εάν ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, η χώρα μας, η Ελλάδα, θα αποκτήσει έναν ακόμα «γείτονα τύπου Τουρκίας» στα βόρεια σύνορά μας!

δ. Μέσα στο ΝΑΤΟ – αυτόν τον, να το ξανατονίσουμε, παράγοντα αποσταθεροποίησης – η ΠΓΔΜ θα ξαναλειτουργήσει με αλυτρωτικές διαθέσεις, θα ξαναβάλει (από καλύτερες πλέον θέσεις) θέματα «μακεδονικού έθνους», τέλος πάντων θα έχει τον αμερικάνικο παράγοντα να την στηρίζει στις θολές βλέψεις της!

Εμείς, το ΚΚΕ, το φιλειρηνικό Κίνημα, προειδοποιούμε – όπως έχουμε υποχρέωση άλλωστε – τον Ελληνικό λαό, για τους τεράστιους και απρόβλεπτους κινδύνους που ελλοχεύουν σε βάρος της χώρας μας, εφόσον η ΠΓΔΜ ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.

Ξεκάθαρα πράγματα …

 


Να λέμε και τα καλά !

26 Μαΐου, 2018

Μια απρόσμενη αλλά και πολύ όμορφη συνάμα έκπληξη μας επιφύλαξε η κρατική ΕΡΤ1 χθες το βράδυ!

Με παρουσιαστές την Ναταλία Δραγούμη και τον Παναγιώτη Μπουγιούρη, μας παρουσίασε μια εκπομπή με πλούσιο πολιτικό τραγούδι, ευρέως φάσματος που τουλάχιστον συγκίνησε!

Ο Μίλτος Πασχαλίδης, η Ρίτα Αντωνοπούλου και πολλοί άλλοι, που «παρέλασαν», δείξαν τις δυνατότητες αλλά και την ρότα που πρέπει να έχει το πλοίο ενός κρατικού καναλιού.

Οι επιλογές των τραγουδιών, της μουσικής, αλλά και οι διάλογοι που αναπτύχθηκαν μεταξύ των καλεσμένων – και μόνο το γεγονός ότι παρίσταντο ένας Λάδης, ή ένας Λέντζος, ένας Μανόλης Ανδρουλιδάκης εγγύηση για υψηλό επίπεδο – μας πρόσφεραν μια βραδυά που πραγματικά μας «ταξίδεψε» σε έναν καλύτερο, ομορφότερο κόσμο, που ο πολιτισμός θα αποτελεί επιλογή και όχι «αναγκαίο» κακό (ή καλό)!

Μπράβο παιδιά !

Πάντα τέτοια !