Όχι, δεν «έκατσα» μέχρι αργά …
Σιγά …
Μόλις τώρα (8 και δέκα το πρωί) το έμαθα …
Ψηφίστηκε, το λοιπόν, το νομοσχέδιο με τα … «προαπαιτούμενα» !
(με μια μόνο … «διαφοροποίηση» – υπομονή, άλλες πέντε μείνανε και … )
Εξασφαλίστηκε (και πάλι) η γνωστή μας … δόση!
(ότι θα γίνουμε στα … γεράματα, … ναρκωμανείς του κερατά, έ, δεν το περιμένα – καλά να πάθω)
Πάει κι αυτόόόό ….
Πάμε … για άλλα !
Μπορεί άνετα ο λαός μας να κοιμάται ήσυχος !
(ούτως ή άλλως δηλαδής κοιμάται … όρθιος)
Και, μην επιχειρήσει κανείς να τον … ξυπνήσει (…).
Θα βρει τον … μπελά του (…).
Περιμένει στην … γωνία, ο … Βαραββάς !
Όποιος νομίζει (αν το πιστεύει κιόλας, … κακό του … κεφαλιού του), ότι «τα είδε όλα», ότι «αυτό ήταν», κάνει μέγα (έως και … μέγκα) λάθος !
Πίσω έχει η … αχλάδα την ουρά !
Θα δούμε … κι άλλα !
Πολλά ακόμα !
………………
Για να δούμε εκείνη την παλιά ιστορία – παραμύθι (?).
Που λέτε, «μια φορά κι έναν καιρό», ήταν ένας … βασιλιάς!
Και ένας … λαός (…).
Ένα … πρωί, αποφασίζει ο βασιλιάς και βάζει έναν καινούργιο φόρο …
Μετά από λίγε μέρες, στέλνει τον … βεζύρη του, να «δει» τις αντιδράσεις του κόσμου.
Πάει ο βεζύρης (κρυφά), γυρίζει και λέει στον βασιλιά:
– Βασιλιά μου ο κόσμος φωνάζει … διαμαρτύρεται (…)
Ωραία, λέει ο βασιλιάς, αύξησε τον φόρο κατά 10% – και να ξαναπάς στον λαό.
Πάει, που λέτε, ξανά στον λαό ο βεζύρης και γυρίζοντας πίσω, λέει στον βασιλιά του:
– Όχι μόνο διαμαρτύρεται ο κόσμος, αλλά και σε βρίζει (…)
Ωραία λέει ο βασιλιάς, ξανα-αύξησε το φόρο κατά 20% – και ξανα-μέτρα τις αντιδράσεις του κόσμου.
Αυτό, επαναλήφθηκε αρκετές φορές – να βάζει νέους φόρους ο βασιλιάς και ο κόσμος να … φωνάζει και να … ορύεται – μέχρι που κάποια μέρα (…), γυρίζοντας στο … παλάτι, ο βεζύρης, λέει με … έκπληκτο ύφος:
– Βασιλιά μου, ο κόσμος ησύχασε (…) Κιχ δεν βγάζει (…) Δεν μιλάει καν (…)
Ωχ … απαντάει ο βασιλιάς (…) Τρέχα βεζύρη και μείωσε τους φόρους …
……………………
Μήπως να διδαχθούμε κάπως ;
Μήπως να κάνουμε κάτι το ανάλογο ;
Να σταματήσουμε τις … φωνές, το … βρισίδι και ό,τι άλλο (στα καφενεία κλπ.), και να αποφασίσουμε να συναντηθούμε ;
Να οργανωθούμε ;
Να ξεκινήσουμε – τώρα, αυτή τη στιγμή – να χτίσουμε μια πλατιά συσπείρωση;
Μια μεγάλη λαϊκή ένωση ;
Χωρίς αποκλεισμούς και … τερτίπια ;
Με εμπιστοσύνη στον λαϊκό παράγοντα (…)
Λέω (…)
Μήπως ;
Advertisements
Να ξεκινήσουμε – τώρα, αυτή τη στιγμή – να χτίσουμε μια πλατιά συσπείρωση;
Μια μεγάλη λαϊκή ένωση ;
Χωρίς αποκλεισμούς και … τερτίπια ;
Αυτό που λες είναι ρίσκο.Συσπείρωση με ποιους ; Να γεμίσει το ΚΚΕ αριστεριστές ; Όποιος θέλει ακολουθεί το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ σιγά μην παρακαλούμε. Οι αποκλεισμοί είναι σωστοί αν δε θέλουμε να επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος.
Revolution17: Είναι η ώρα (κατά τη γνώμη μου) να δείξουμε εμπιστοσύνη στον κόσμο που μας πλησιάζει …
Ρίσκο ;
Ναι, φυσικά και έχει ρίσκο …
Ξέρεις όμως Σύντροφε καμιά μάχη που να την κερδίσεις χωρίς ρίσκο ;;;
Αν ήταν έτσι τα πράγματα …