Σκουριασμένες … Σκουριές !

Για να δούμε μερικά … πραγματάκια.

1. Πρέπει να υπάρχει εξόρυξη μεταλλεύματος ;

Προφανώς και η απάντηση είναι ναι.

2. Σε κάθε περίπτωση οφείλεται να παίρνονται ΟΛΑ τα απαραίτητα μέτρα για:
2α. Την Υγιεινή και Ασφάλεια των εργαζόμενων;
2β. Την ολόπλευρη Προστασία του Περιβάλλοντος;

Προφανώς και η απάντηση είναι ναι.

3. Οι εργαζόμενοι στα ορυχεία ή σε εργοστάσια εκμετάλλευσης των ορυκτών, έχουν κάθε δικαίωμα να παλεύουν για εργασιακά ή μισθολογικά ή άλλα θέματα;

Φυσικά !

Τώρα, μπαίνει ένα ζήτημα, που είναι και επίκαιρο λόγω των πρόσφατων γεγονότων στις Σκουριές.

Ο ορυκτός πλούτος μιας χώρας, σε τίνος τα χέρια βρίσκεται.

Ποιος δηλαδή τον εκμεταλλεύεται και για ποιο λόγο.

Είναι απολύτως φανερό, υπάρχει τόση πείρα πάνω σ΄αυτό όχι μόνο από την Ελλάδα, αλλά και από όλον τον κόσμο, ότι όσο η μεταλλευτική δραστηριότητα σε μια χώρα παραδίνεται βορά στο μεγάλο κεφάλαιο, στον καπιταλιστή – εκμεταλλευτή, πολλά από τα παραπάνω γίνονται πεδίον καθημερινών αγώνων κατάκτησής τους.

Οι όποιες προσωρινές διακοπές της μεταλλευτικής δραστηριότητας, όχι για λόγους ουσίας (δηλαδή αν θα διαμορφωθούν οι συνθήκες για να αλλάξει χέρια η ιδιοχτησία και από ιδιωτική να γίνει κοινωνικοποιημένη, εργατική), αλλά πολλές φορές και για ψευτοπεριβαλλοντικές ας της πούμε ατασθαλίες, ακόμα όμως και για πραγματικές, το μόνο που πετυχαίνουν είναι μη καταβολή μισθών, απολύσεις, μειώσεις μισθών, κατάργηση προηγούμενων κατακτήσεων και τελικά να υποκύψει μια κυβέρνηση στους εκβιασμούς των ιδιοκτητών της επιχείρισης.

Πιο ξεκάθαρα …

Ένα εργοστάσιο, δεν το … καις, δεν το καταστρέφεις, απλά διώχνεις τον ιδιώτη – καπιταλιστή, απλά το κοινωνικοποιείς!

Εκεί πρέπει να στοχεύει το λαϊκό, εργατικό κίνημα.

υ.γ.: Είναι άλλης τάξης ζήτημα, να παλεύεις για το σταμάτημα της παραπέρα ιδιωτικοποίησης του φυσικού πλούτου της χώρας. Κι αυτό, αφορά, πολλές δραστηριότητες. Ορυκτός πλούτος, πετρέλαιο, ιχθυοκαλλιέργειες, φυτικές καλλιέργιες, βουνά και … λαγκάδια!