Υπάρχουν κάτι τύποι …

Ακούμε από κάποιους τύπους …

– Λύση μέσα στην ΕΕ δεν μπορεί να βρεθεί.

Του λες ότι αυτό, το ΚΚΕ, το λέει εδώ και … τριάντα τόσα χρόνια!

– Ναι, σου λέει ο τύπος, όμως δεν αρκεί αυτό …

Μπράβο του απαντάς. Έτσι είναι.

– Χρειάζεται να κινηθείς και σε αντικαπιταλιστική ρότα.

Εμ, του λες εσύ.
Θυμάσαι το ΑΑΔ Μέτωπο του 16ου Συνέδριου;
Με βάση αυτή την Απόφαση, έγινε το ΠΑΜΕ, το ΜΑΣ, η ΠΑΣΥ.

– Ναι, σου … αντιγυρίζει ο τύπος, αλλά εσείς (το ΚΚΕ δηλαδή) αυτά τα ξεχάσατε και κάνατε την Λαϊκή Συμμαχία που είναι αντίθετη με το ΑΑΔ Μέτωπο.

Ρε, τι είναι αυτά που λες; Θέλεις δεν θέλεις, αρχίζει να σου την … δίνει!
Και τι είναι η Λαϊκή Συμμαχία;
Τι είναι οι Λαϊκές Συσπειρώσεις που φτιάξαμε σε όλη την Ελλάδα;
Τι είναι οι Λαϊκές Επιτροπές στις πόλεις, στις γειτονιές;
Δεν είναι ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΗ ΘΕΣΗ;
Δεν είναι ΑΚΡΙΒΩΣ η συνέχεια του ΑΑΔ Μετώπου;
Δεν μιλάει ΣΥΝΕΧΩΣ ο Δημ. Κουτσούμπας για αντιιμπεριαλιστική, αντιμονοπωλιακή απάντηση;

– Ναι, κάνει πως δεν καταλαβαίνει το τύπος, όμως αυτά δεν απαντούν στο σήμερα.

Γκρρρ (συγκρατείς με κόπο τα νεύρα σου).  Ρε φίλε, τα κάθε λίγο και λιγάκι Συλλαλητήρια που διοργανώνει το Κόμμα, οι παρεμβάσεις στα Συνδικάτα, οι Προτάσεις Νόμου στη Βουλή, οι επερωτήσεις, οι παρεμβάσεις, η ανεξάρτητη και συνεπή αγωνιστική στάση των δημάρχων του ΚΚΕ, όλα αυτά τι είναι;
Δεν είναι για το σήμερα;
Ε ;;;

– Ωραία (σου ρίχνει ο άλλος την … χαριστική βολή), όμως για το αύριο τι λέτε;
Πως θα πορευτούμε αύριο;
Έχει πρόταση το ΚΚΕ για σύγκρουση με το καπιταλιστικό σύστημα;
Για μια κυβέρνηση που θα κινηθεί σ΄αυτή την κατεύθυνση;

Εδώ, … σηκώνεις τα χέρια ψηλά !
Μένεις άφωνος !
Σε μας τα λες αυτά; Ψελλίζεις … τρεμουλιαστά !
Τι να πεις …
Ότι αυτά τα λέει το ΚΚΕ, από το … 1918;
Να του αραδιάσεις καμιά … εκατοστή εκατομμύρια άρθρα του «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ»;
Να του πεις για τις Αποφάσεις ΟΛΩΝ των Συνεδρίων του Κόμματος;
Να του τρίψεις στη μούρη το ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ του Κόμματος;
Όχι, τελικά δεν κάνεις ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ!
Με τον ΗΛΙΘΙΟ δεν μπορείς να συζητήσεις ….
Δυστυχώς …

υ.γ.: Το άρθρο αυτό, γράφτηκε με αφορμή μια σειρά μαλακίες (και συγνώμη) που διάβασα σε άρθρο του Γ. Ρούση.