ΠΑΣΟΚος !

Το … είδος, το συναντάς παντού.

Το ακούς να μιλά, το βλέπεις να γράφει, το παρακολουθείς να  παπαγαλίζει το ποίημα της ημέρας με την ίδια αυθάδεια και την ίδια αγένεια, όπως τότε που είχε στήσει πρώτο στασίδι πίστα στο άρμα της πολιτικής αθλιότητας.

Ενίοτε, πρόκειται για θλιβερό ανθρωπάκι, που όλο και κάπου χωμένο ήταν στο σύστημα που υπηρέτησε το βούρκο.
Που η θλιβερή ύπαρξή του έδινε ανελλιπώς το παρών στα γκαλά της μπόχας και της ξεδιαντροπιάς.

Βουτηγμένο, στο πατσουλί της σήψης, σαπρόφυτο και ασπάλακας, που αντί να απολογείται για την κατρακύλα τη δική του και το κακό που προκάλεσε στην κοινωνία, τώρα πασχίζει να κατασκευάσει και όλους τους υπόλοιπους σαν τα μούτρα τους.

Βουτηγμένο, μέσα στο «πλυντήριο» της ηθικής τους αναπηρίας.
Μέλος του θιάσου, που αφού παρήγαγε, αναπαρήγαγε, ξέπλυνε και κουκούλωσε από Βατοπέδια και υποκλοπές μέχρι χρηματιστήρια, «μίζες» και «Ζήμενς», τώρα μας …  κουνάει και το … δάκτυλο!

Αγενής !
Και, αυθάδης !
Με ύφος λιμοκοντόρου να καμώνεται τον «ευπρεπή».
Βαποράκι της αναξιοπρέπειας και λιβανιστήρι της παρακμής.
Με μια μόνιμη έγνοια: Σε ποιο στρατόπεδο της καταισχύνης να τρέξει να ενσωματωθεί.
Στο πράσινο,  στο γαλάζιο, ή στο … ροζ ;
Στους Βένετους ή στους Πράσινους η στους … ανακατωμένους ;
΄Η μήπως και στους τρεις ; …

Έκτισε,  το κράτος των τρωκτικών, της αναξιοκρατίας, του κομματικού ρουσφετιού, των πελατειακών συμπεριφορών και της «μαύρης» συναλλαγής  κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση εκείνης της πολιτικής που κατέστησε λαϊκή ρήση ότι «το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι».

Και τώρα τι κάνει ;
Κοιτάζεται στον καθρέφτη και γι’ αυτό που βλέπει, προσπαθεί να λερώσει και να συκοφαντήσει – ως συνυπεύθυνη! – ολόκληρη την κοινωνία !

υ.γ.: Το παραπάνω άρθρο, αποτελεί τμήμα σημερινού άρθρου του Νίκου Μπογιόπουλου, με τις «απαραίτητες» δικές μου τροποποιήσεις, με αφορμή την … βαρύγδουπη ρήση της Ελ. Κούρκουλα για το ότι «ο κάθε Έλληνας κρύβει μέσα του έναν μικρό Τσοχατζόπουλο» !
Βλέπετε, φαίνεται ότι, ισχύει η παροιμία: «Η … «μαντάμ», όλες … «μαντάμες» τις θέλει να είναι» !!!