Είμαστε ΕΡΓΑΤΕΣ, ηλίθιε !

«Αυτό που θα γίνει, σας το λέω με σιγουριά, είναι να καθίσουμε ενωμένοι, όχι σε τραπέζια διαβουλεύσεων και μέσα σε γραφεία πολιτικών κομμάτων, αλλά στους δρόμους, στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία, στις γειτονιές.

Θα είναι οι εργάτες, οι υπάλληλοι, οι αγρότες, οι επαγγελματίες, οι φοιτητές, οι σπουδαστές, οι μαθητές, οι γυναίκες και οι νέοι της χώρας, οι συνταξιούχοι αυτής της χώρας που υποφέρουν.

Αυτή η ενότητα πρέπει να γίνει, αυτή τη λαϊκή συμμαχία προτείνει το ΚΚΕ και εκεί, οι κομμουνιστές έχουν θέση, αυτοί που ονομάζονται αριστεροί έχουν θέση, αυτοί που ονομάζονται όπως θέλουν, έχουν θέση, άσχετα τι ψήφισαν μέχρι σήμερα.

Πρέπει να τελειώσει αυτή η ιστορία, να διαχωρίζεται ο λαός μας σε αριστερούς, σε δεξιούς, σε κεντρώους, σε οτιδήποτε άλλο.

Είναι εργάτες !

Κοινωνική, ταξική είναι η διαφοροποίηση.

Αυτή είναι η ενότητα που πρέπει να παλέψουμε, σε αυτή την κατεύθυνση θα παλέψουμε.

Θέλω να πω το εξής: εμείς σε αυτή τη λαϊκή συμμαχία, σε αυτή την ενότητα, δε βλέπουμε ούτε το ΚΚΕ ως ΚΚΕ να συμμετέχει !

Εκεί συμμετέχουμε και δρούμε και πρέπει να δρούμε μέσω των μελών, των στελεχών, των φίλων του κάθε κόμματος, έτσι πρέπει να κάνουν και τα άλλα κόμματα που θα δημιουργηθούν στην πορεία και θα έχουν ίδιες απόψεις, ίδιες σκέψεις για συνολικές αλλαγές υπέρ του λαού μας, για κατάργηση των αντιλαϊκών νόμων.

Όχι να συμμετέχουν ως κόμματα και να διαβουλεύονται οι ηγεσίες και να χαριεντίζονται μπροστά στα κανάλια και στα ΜΜΕ και την άλλη μέρα να βρίζονται, να υπονομεύει ο ένας τον άλλο, ο ένας να θέλει να γίνει συνιστώσα των άλλων κλπ.

Αυτό είναι αίσχος και για την κοινωνία και για το εργατικό λαϊκό κίνημα.

Οι αριστεροί άνθρωποι που αισθάνονται έτσι να το απορρίψουν, αυτή είναι η λογική του ΣΥΡΙΖΑ, αυτή είναι η λογική του πρώην ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, αυτή είναι η λογική του παλιού ΠΑΣΟΚ που μας οδήγησε εδώ που βρισκόμαστε».

(τμήμα από συνέντευξη του σ. Δ. Κουτσούμπα στο ράδιο alpha 9,89)

 

 

Αναντικατάστατος !

Στις 21 Δεκέμβρη του 1878, γεννήθηκε ο Ιωσήφ Στάλιν (Ιωσήφ Βισαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι), ΓΓ της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος (Μπολσεβίκων) και ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης.

Ο Ι. Β. Στάλιν εντάχθηκε από νεαρή ηλικία σε παράνομο μαρξιστικό όμιλο στην Υπερκαυκασία, ενώ μετείχε στο Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας (ΣΔΕΚΡ) από την ίδρυσή του το 1898. Μέλος της Επιτροπής του ΣΔΕΚΡ Τιφλίδας, Καυκασιανής Ένωσης και Μπακού στήριξε τις λενινιστικές ιδέες για το κόμμα, την τακτική και τη στρατηγική του και έλαβε μέρος στην Επανάσταση του 1905-1907. Στα 1912 έγραψε το βιβλίο «Ο μαρξισμός και το εθνικό ζήτημα», ένα από τα πιο σημαντικά μαρξιστικά έργα στο συγκεκριμένο ζήτημα.

Στην καθοδήγηση της ένοπλης πάλης στη Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση πήρε μέρος ως μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος των Μπολσεβίκων, μέλος του Στρατιωτικοεπαναστατικού Κέντρου της Πετρούπολης και της Στρατιωτικής Επαναστατικής Επιτροπής. Διετέλεσε λαϊκός επίτροπος των εθνοτήτων στην πρώτη σοβιετική κυβέρνηση, ενώ στην περίοδο του εμφυλίου πολέμου και της ξένης ιμπεριαλιστικής επέμβασης ήταν μέλος του Επαναστατικού Πολεμικού Συμβουλίου της Σοβιετικής Δημοκρατίας.

Συνέβαλε στην ενίσχυση της συμμαχίας της εργατικής τάξης με την αγροτιά την περίοδο οικοδόμησης του σοσιαλισμού. Υπερασπίστηκε τη λενινιστική πολιτική, ενάντια στην πολιτική του Τρότσκι, του Μπουχάριν και άλλων. Αγωνίστηκε ενάντια στον δεξιό οπορτουνισμό μέσα στο κόμμα και επέμενε στην ιδεολογικοπολιτική ενότητα του κόμματος ως θεμελίου για την πορεία της επανάστασης και την ανάπτυξη του σοσιαλισμού, υπερασπιζόμενος τις λενινιστικές αρχές για το Κόμμα Νέου Τύπου. Ήταν μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Γ’ Διεθνούς.

Το όνομα και η δράση του Ι. Β. Στάλιν συνδέθηκαν τόσο με τις επιτυχίες των οικοδόμων του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ, όσο και με την εγκαθίδρυση της εργατικής εξουσίας σε μια σειρά χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και της Ασίας. Ταυτόχρονα το όνομα του Στάλιν συνδέεται με την καθοριστική συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης στη μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν περίοδος που ο ιμπεριαλισμός δέχτηκε μια μεγάλη ήττα, αφού σ’ ένα μέρος του πλανήτη, αρκετά σημαντικό από πολλές πλευρές, οι λαοί οικοδομούσαν το δικό τους μέλλον, τη νέα κοινωνία, καταργώντας την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και παίρνοντας την τύχη τους στα χέρια τους.

Όλα αυτά αποτέλεσαν βασικό λόγο για το ότι ως ηγέτης του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος λοιδορήθηκε και συκοφαντήθηκε όσο κανείς άλλος, τόσο από τον ταξικό αντίπαλο όσο και από τις δυνάμεις του οπορτουνισμού.