Ποιος θυμάται την … Λιβύη ;

Και όμως !

Πέρασαν δύο ολόκληρα χρόνια, από τότε που η Λιβύη … απελευθερώθηκε από τον Καντάφι και που οι «αντάρτες» κατέλαβαν την πρωτεύουσα της χώρας και έφεραν την … αλλαγή !

Και ενώ θα περίμενε κανείς, όλον τον μήνα Αύγουστο να πραγματοποιηθούν εορταστικές εκδηλώσεις … χαράς και … συγκίνησης, να «τρέξουν» βίντεα και κάθε λογής περισπούδαστες αναλύσεις για τα καλά της … ελευθερίας στην Λιβύη από τα δυτικά κανάλια και φυσικά και τα δικά μας, αντίθετα έχει πέσει μια, μα μια μουγκαμάρα …

Τι να πουν, βέβαια.

Για το χάος και τη βία που επικρατεί στην δημοκρατική (πλέον) Λιβύη ;

Για τους καθημερινούς σκοτωμούς ;

Για τις ενδοκυβερνητικές έριδες μεταξύ των διάφορων ομάδων των «ανταρτών» που διαφεντεύουν την χώρα ;

Για το ότι κάνει ό,τι θέλει η … μισητή Αλ Κάϊντα ;

Για το ότι θέμα ασφάλειας και σταθερότητα δεν τίθεται καν ;

Ας μην μιλήσουμε για ζητήματα ποιότατας ζωής ή ευτυχίας …
Όνειρο θερινής λιβυκής νυκτός !

Διάφοροι αναλυτές ή συνομιλητές με διάφορα ξένα κέντρα ενημέρωσης, μιλάνε για ανυπαρξία στρατού ή αστυνομίας και ότι κουμάντο κάνουν διάφορες ένοπλες ομάδες.

Μιλάνε για δολοφονίες δεκάδων πολιτικών, ακτιβιστών, δικαστών ή και μελών των υπηρεσιών ασφαλείας !

Κάποιοι, ανοικτά πλέον, μιλάνε ότι το συγκεκριμένο «είδος επανάστασης» της Λιβύης, μόνο ευημερία στον λαό δεν έφερε …

Εμείς, από τη μεριά μας, θα λέγαμε το γνωστό «είναι αργά για δάκρυα Στέλλα» !