«Χαραυγιακές» ερωτήσεις !

Παραθέτω παρακάτω, τμήματα από τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις, συνέντευξης του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σ. Δημ. Κουτσούμπα, στην Κυπριακή εφημερίδα «Χαραυγή».

Ερώτηση (τμήμα της): Τι εννοείτε με την απόφαση του Συνεδρίου «να γίνουμε κόμμα παντός καιρού»;

Δημ. Κουτσούμπας:  «Η σύγχρονη Ιστορία της Ελλάδας είναι στενά, αδιάρρηκτα δεμένη με τη δράση του ΚΚΕ, που μέσα στα 95 χρόνια του πέρασε πολλά. Κάθε «πέτρα» στην Ελλάδα μπορεί να «μαρτυρήσει» για τους αγώνες, τις θυσίες των κομμουνιστών για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
(Θέλουμε) ένα ΚΚΕ ικανό να παλεύει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, από οποιαδήποτε «γυρίσματα» της ταξικής πάλης.
(Απαιτείται) από τους κομμουνιστές «γερό τιμόνι» στη στρατηγική τους, πανίσχυρες οργανωτικά και ιδεολογικά Κομματικές Οργανώσεις, πρωτοπόρα δράση για τη συγκρότηση της Λαϊκής Συμμαχίας».

Ερώτηση: Η πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ συμπυκνώνεται στη Λαϊκή Συμμαχία. Θεωρείτε ότι οι σημερινές, μνημονιακές συνθήκες είναι οι πιο ευνοϊκές ώστε αυτή η πρόταση να έχει απήχηση ανάμεσα στα λαϊκά στρώματα;

Δημ. Κουτσούμπας: «Η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ είναι η μόνη ρεαλιστική πρόταση για την ελληνική κοινωνία. Δεν διαχωρίζουμε το λαό μας, όπως κάνουν άλλες πολιτικές δυνάμεις με βάση τι ψήφισε ο καθένας σε προηγούμενες εκλογές, με βάση το αν είναι ή αν αισθάνεται αριστερός ή δεξιός, μνημονιακός ή αντιμνημονιακός και άλλους ψευδεπίγραφους διαχωρισμούς που δεν διευκολύνουν το άνοιγμα της συζήτησης μέσα στα λαϊκά στρώματα.
Ο εργάτης, ο υπάλληλος, ο φτωχός επαγγελματίας και αγρότης έχουν κοινά συμφέροντα κοινό αντίπαλο».

Ερώτηση (τμήμα της): – Από την άλλη γιατί το ΚΚΕ απέρριψε και απορρίπτει την οποιαδήποτε άλλη «αριστερή» συμμαχία σε επίπεδο κομμάτων;

Δημ. Κουτσούμπας: «Καταρχήν, είναι μια μεγάλη κουβέντα για το ποιος μπορεί να θεωρηθεί σήμερα «αριστερός».
Το ΚΚΕ, επιμένει στους κοινωνικούς όρους και στον προσανατολισμό της Λαϊκής Συμμαχίας, που προτείνουμε, χωρίς τα επίθετα «αριστερός», «προοδευτικός» κ.ά., που μπορεί να λειτουργήσουν αποπροσανατολιστικά.
Έτσι θα ξεχωρίσει η «ήρα από το στάρι»».

Ερώτηση: Παραδοσιακά το ΚΚΕ έχει καλές σχέσεις με το ΑΚΕΛ. Σε ποιο βαθμό μπορούν αυτές οι σχέσεις να αναπτυχθούν ακόμα περισσότερο, έχοντας υπόψη και την πείρα που έχει συγκεντρώσει το κάθε κόμμα στο δικό του γεωγραφικό χώρο, αλλά και τους κοινούς στόχους στους λαϊκούς αγώνες που διεξάγουν;

Δημ. Κουτσούμπας: «Οι παραδοσιακές σχέσεις του ΚΚΕ και του ΑΚΕΛ αναπτύσσονται πάνω στο έδαφος της κοινής ιστορικής πορείας, της «γέννησης» και ανάπτυξης των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων, της συμφωνίας πάνω στο σημαντικό για τον κυπριακό λαό ζήτημα του Κυπριακού και της επίλυσής του. Αυτές οι σχέσεις για να αναπτυχθούν παραπέρα  …, χρειάζονται ακόμη τον «ήλιο» της επεξεργασίας της κοινής στρατηγικής, στηριγμένης πάνω στη θεωρία του επιστημονικού σοσιαλισμού. Χρειάζονται το «νερό» της κοινής δράσης ενάντια στις ξένες βάσεις, στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους, συνολικά απέναντι στον ιμπεριαλισμό, στις ενώσεις του, όπως είναι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ.
Απαιτούν το «λίπασμα» της κοινής πάλης για τα εργατικά, λαϊκά δικαιώματα, ενάντια στο κεφάλαιο, στον καπιταλισμό, αλλά και σε εκείνους που επιδιώκουν τον «εξανθρωπισμό» του, σπέρνοντας αυταπάτες στους εργαζόμενους, λειτουργώντας ως τα «ζιζάνια» της αστικής ιδεολογίας μέσα στο εργατικό – λαϊκό κίνημα».

Ερώτηση: Έχοντας το παράδειγμα της ανόδου της φασιστικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή και την είσοδό της στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, θα μπορούσε η Κύπρος να αποφύγει παρόμοιες εξελίξεις;

Δημ. Κουτσούπας: «Η εμφάνιση της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα συνδέεται με τη συνολικότερη «ανασύνθεση» του πολιτικού σκηνικού, που έχει σαφή αντικομμουνιστική χροιά και στόχευση και δεν γίνεται χωρίς το σχεδιασμό και την έγκριση από επιτελεία της αστικής τάξης, που διαθέτουν όλα τα μέσα, ώστε να δημιουργήσουν μια «αιχμή του δόρατος» κατά του εργατικού κινήματος και του ΚΚΕ».

Ερώτηση: Το ΑΚΕΛ αυτή τη στιγμή εισηγείται εναλλακτική, εκτός τρόικας, λύση στα οικονομικά αδιέξοδα που επισώρευσε η οικονομική και δη η τραπεζική κρίση. Αυτή η λύση, αν υιοθετηθεί, θα βοηθούσε και άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου και την Ελλάδα να εξετάσουν παρόμοιο ενδεχόμενο;

Δημ. Κουτσούμπας: » Η καπιταλιστική κρίση, τις συνέπειες της οποίας βιώνουν οι εργαζόμενοι, δεν μπορεί α ξεπεραστεί φιλολαϊκά μέσα στα πλαίσια του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής.
Για να μπορέσεις να κάνεις κάτι τέτοιο (σ.σ.: να ξεπεραστεί η κρίση), δεν φτάνει το νόμισμα, αλλά απαιτούνται όλα τα «εργαλεία» για να μπει σε άλλη βάση η οικονομία … αυτό, δεν μπορεί να γίνει χωρίς την κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, τον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, τον εργατικό – λαϊκό έλεγχο.
Ας μην ξεχνάμε πως «τρόικα» δεν είναι κάτι άλλο από την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΔΝΤ, την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα».

Ερώτηση (τμήμα της):  Θεωρείτε βάσιμους τους φόβους ότι μια τέτοια επιλογή θα οδηγούσε την Κύπρο στην πολιτική απομόνωση ;

Δημ. Κουτσούμπας: «Με βάση τα παραπάνω γίνεται φανερό πως το ΚΚΕ έχει διαφορετική προσέγγιση στο ζήτημα της διεξόδου από την κρίση.
Την ίδια ώρα πρέπει να σας πω ότι η κινδυνολογία της «απομόνωσης» είναι και στην Ελλάδα ένα μόνιμο επιχείρημα των δυνάμεων που κρατούν τα «ηνία» της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας.
– Μήπως, όμως, η συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ απέτρεψε τις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο;
– Μήπως οδήγησε στην αποδοχή από μέρους της Τουρκίας του διεθνούς δικαίου, του δικαίου της θάλασσας, που αναγνωρίζει πως και τα ελληνικά νησιά έχουν ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα;
– Μήπως εμπόδισε τη συνεχιζόμενη προκλητικότητα της τουρκικής αστικής τάξης, των αεροσκαφών και ναυτικών της δυνάμεων;

Όχι, το αντίθετο !

Περιέπλεξε τα πράγματα, οδήγησε τη χώρα μας σε συμφωνίες (στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ) εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων.

– Μήπως τόσα χρόνια η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ και η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην ίδια ένωση οδήγησε στην επίλυση του Κυπριακού;

Όχι !

Αντίθετα μάλιστα, οδήγησε στο έκτρωμα του σχεδίου Ανάν, που στήριξε η ΕΕ και το οποίο δεν διασφάλιζε ούτε τη δίκαιη, αλλά ούτε και τη βιώσιμη επίλυση του ζητήματος και μάλιστα «ναρκοθετούσε» επικίνδυνα το μέλλον τόσο του κυπριακού, όσο και του ελληνικού και τουρκικού λαού.
Και σωστά το απέρριψε τελικά ο περήφανος κυπριακός λαός.

Ας αφήσουν, λοιπόν, κατά μέρος τις κινδυνολογίες !

Η λύση του Κυπριακού, κατά τη γνώμη του ΚΚΕ, δεν μπορεί να διασφαλιστεί προς όφελος του λαού της Κύπρου, των γειτονικών λαών, χωρίς τη σύγκρουση και τη ρήξη με τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και ενώσεις.
Βρίσκεται, δηλαδή, σε διαφορετική κατεύθυνση από τη λογική «σφάξε αγά μου, να αγιάσω»«.