«Δεν είμ’ εγώ σπορά της τύχης
ο πλαστουργός της νιας ζωής.
Εγώ ΄μαι τέκνο της ανάγκης
κι ώριμο τέκνο της οργής».
37 χρόνια πριν, στις 16 – 12 – 1974, «πέρασε» στην Αιωνιότητα, ο Ποιητής του Λαού, ο Οδηγητής της Νέας Γενιάς, ο Άνθρωπος Κώστας Βάρναλης.
Το λοιπόν, αγαπητοί αναγνώστες,
το 1958 ο Ποιητής ρωτήθηκε να πει τη γνώμη του για τους διανοούμενους και τις ευθύνες τους απέναντι στα προβλήματα του καιρού τους.
Η απάντηση που δόθηκε τότε (πριν 33 ολόκληρα χρόνια), αφορούσε μεν τους λεγόμενους διανοούμενους, αλλά κάλλιστα θα μπορούσε να «αγκαλιάσει» πολλές άλλες κατηγορίες, όπως πολιτικούς, δημοσογράφους, επιστήμονες.
Ο ποιητής, λοιπόν, έδωσε την παρακάτω απάντηση:
«Για τους διανοούμενους;
Αλλοι νιώθουν και άλλοι δε νιώθουν την ευθύνη τους. Για τους δεύτερους θα δουλέψει η σκούπα της ιστορίας. Οι πρώτοι δημιουργούν ιστορία.
Θέλεις να δεις ποιοι είναι σήμερα οι σκάρτοι; Κοίτα ψηλά. Εκεί σκαρφαλώνουν οι πίθηκοι…»
Πηγή: Ο σημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, στήλη Ν. Μπογιόπουλου