This entry was posted on Σάββατο 10 Ιουλίου 2010 at 7:13 μμ and is filed under ΕΞΥΠΝΑΔΕΣ. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.
faros στη Άϊ παρατάτε μας, πια … | |
Ευρυτάνας ιχνηλάτης στη Άϊ παρατάτε μας, πια … | |
faros στη Λόγια απλά, ξεκάθαρα, στα… | |
Ευρυτάνας ιχνηλάτης στη Λόγια απλά, ξεκάθαρα, στα… | |
faros στη Εντυπωσιακοί … καυγατζήδ… | |
Ευρυτάνας ιχνηλάτης στη Εντυπωσιακοί … καυγατζήδ… | |
Ευρυτάνας ιχνηλάτης στη Θα μας πει κανείς … | |
faros στη Θα μας πει κανείς … |
Είδες τι γρήγορα που χτίζεται ένα κόμμα όταν χρησιμοποιούνται παλιά υλικά και αποφασίζονται όλα διά βοής;
Σε τι διαφέρει από την ΕΑΡ (για να μην πω από το «Εσ») τη στιγμή που:
1) Πρόεδρος, φρόντμαν και διά βοής ηγέτης είναι ο Κουβέλης (σε σημείο να λέγεται και «κόμμα Κουβέλη»
2) Στελέχη είναι πρώην μέλη της ΕΑΡ ή οι απόγονοί τους.
3)Στη μέχρι τώρα δομή του κόμματος (και μη γελιόμαστε και στο καταστατικό/ πρόγραμμα που θα ψηφιστεί).
4) Στην ιδεολογική και προπαγανδιστική φυσιογνωμία (ευπρέπεια, ήπια ρητορική, όλο το βάρος στην επικοινωνία και τα ΜΜΕ).
Το 3) χρειάζεται λίγη ανάλυση:
πάγιος στόχος των «ανανεωτών» ήταν ο σαφής διαχωρισμός των στελεχών- παραγόντων από τα μέλη. Για αυτό το λόγο δε φτιάχνουν ποτέ όργανα σε επίπεδο γεωγραφικού διαμερίσματος (π.χ. Πελοπόνησσος, Ηπειρος κ.λ.π.). Φτιάχνουν μια μεγάλη κεντρική επιτροπή, και νομαρχιακές επίτροπές. Από κάτω υπάρχει μια θάλασσα (εντάξει μικρή θάλασσα) μελών που έχουν λόγο μόνο για να εκλέγουν αντιπροσώπους για τις νομαρχιακές ή το συνέδριο.
Έτσι ο έλεγχος των μελών στα στελέχη είναι εξαιρετικά αδύναμος γιατί η απόσταση από το απλό μέλος στη νομαρχιακή και από τη νομαρχιακή στην κεντρική είναι πολύ μεγάλες. Οπότε το κόμμα εκφυλίζεται σε κόμμα παραγόντων. Οι νομαρχιακές καλούν απλώς σε εκδηλώσεις τα μέλη, λένε το μακρύ και το κοντό τους και τέλος. Δεν καθορίζουν όμως τις αποφάσεις στο χώρο τους με ψηφοφορία. Μάλιστα όλο αυτό το ωραιοποιούν και το βαφτίζουν «οριζόντια επικοινωνία των μελών»! Με λίγα λόγια τα μέλη απλώς βάζουν τα λεφτά και αν θέλουν ασχολούνται με το «κίνημα» (βλέπε κομπάρσοι στις εκδηλώσεις).
Τώρα το ερώτημα είναι: γιατί μετά από 20 χρόνια Συνασπισμού ξαναβγαίνουν μόνοι τους;
Είναι πολύ απλό. Πρώτα- πρώτα ο Συνασπισμός στην περίοδο Αλαβάνου αναγκάστηκε για να έχει εκλογικές ελπίδες έναντι του ΚΚΕ να υιοθετήσει ένα λόγο πιο «ενοχλητικό» για την αστική τάξη. Βέβαια έμεινε στα λόγια. Αλλά στην παρούσα φάση η αστική τάξη δε θέλει μόνο ουδετερότητα. Θέλει την ενεργή στήριξη από την ξεπουλημένη «αριστερά». Θέλει μια «αριστερά» να λέει όχι στις απεργίες, να λέει θα κόψουμε το τσιγάρο και τα λεφτά θα τα δώσουμε για να σωθεί το αστικό οικοδόμημα. Από τη στιγμή λοιπόν που το σχέδιο Συνασπισμός δεν πέτυχε να διαλύσει το ΚΚΕ, δεν υπήρχε λόγος να συνεχίζεται. Μην ξεχνάμε πως είναι πολύ πιθανό στις επόμενες βουλευτικές το «κόμμα Κουβέλη» και το «κόμμα Ντόρας» (ή/ κι οι Πράσινοι) να συνθέσουν με το ΠΑΣΟΚ την κυβερνητική πλειοψηφία.
Το «κόμμα Κουβέλη» θα στηριχτεί από τα συγκροτήματα ΜΜΕ και επίσης θα λαμβάνει χρηματοδότηση από την ΕΕ, αφού θα ανήκει είτε στο ευρωκόμμα των πρασίνων ή στο ευρωκόμμα της «αριστεράς».
Αντίθετα το ΚΚΕ θα θάβεται επικοινωνιακά, θα πολεμάται οικονομικά και θα του ζητούν να αποδεχτεί την ΕΕ για να το αφήσουν να δραστηριοποιείται.
Όμορφος κόσμος «ανανεωτικός»,
«δημοκρατικά» πλασμένος…
Red Ghost: Γεια χαρά σου !
Λέει ένα τραγουδάκι: «Για τα λεφτά τα κάνεις όλα … για τα λεφτά … » !
Να συμπληρώσω : «Και για τις … καρέκλες » !
Δεν νομίζω, σε κάθε περίπτωση, ότι θα παρασυρθούν πολλοί …
Και γρήγορα θα σβήσει …
καλημέρα…:}
🙂
αστυάνακτας: Ωωωωωωωωω !
Χαίρομαι πολύ που σε ξαναβλέπω !
Πιστεύω να είναι όλα καλά !
Γεια χαρά σου !
αστυάνακτας: 😀 😀 😀