«Έφυγε» από κοντά μας ο μεγάλος πορτογάλος συγγραφέας και επαναστάτης ΖΟΖΕ ΣΑΡΑΜΑΓΚΟΥ.
Είναι αυτός που (σε ελεύθερη μετάφραση – δική μου, φυσικά) είπε το περίφημο:
Το σώμα μου παράγει ορμόνες που μεγαλώνουν τα γένεια μου και κάτι άλλο, που με κρατάνε Κομμουνιστή !
Δεν θέλω να αλλάξει τίποτα, γιατί αλλιώς θα ντρεπόμουν !
Δεν θα ήμουν ούτε άντρας ούτε Κομμουνιστής !
Βέβαια, το πιο σπουδαίο απ΄όλα, βρίσκεται στο έργο του «Το τετράδιο» (εκδόσεις Καστανιώτη), όπου αναφέρεται το παρακάτω ερώτημα, από τον Αλμέιντα Γκαρέτ, τον μεγάλο Πορτογάλο ποιητή και θεατρικό συγγραφέα του 18ου αιώνα:
«Κι εγώ ρωτώ τους οικονομολόγους, τους πολιτικούς, τους ηθικολόγους:
(σ.σ.: να συμπληρώσω εγώ, τους συμβιβασμένους συνδικαλιστές, τους παπαγάλους-δημοσιογράφους, τους δήθεν «αναλυτές», τους δήθεν «ανανεωτές»)
υπολόγισαν ποτέ τον αριθμό των ατόμων που υποχρεωτικά καταδικάζονται σε αθλιότητα, σε άνιση εργασία, σε εξαχρείωση, σε αφροσύνη, σε διεφθαρμένη άγνοια, σε ανίκητη δυστυχία, σε απόλυτη ένδεια, για να παραχθεί ένας πλούσιος;».
υ.γ. οι υπογραμμίσεις δικές μου. Χωρίς άλλο σχόλιο, δεν χρειάζεται άλλωστε!
This entry was posted on Σάββατο 19 Ιουνίου 2010 at 8:54 πμ and is filed under ΜΑΓΚΙΕΣ. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
You can leave a response, or trackback from your own site.
9 Responses to Αντρικές κουβέντες και άλλα … τινά !
Ο αυτομορφωτος συγγραφεας Ζοζε Σαραμαγκου, (τα βιβλια και τα πιστευω του οποιου πολεμησαν απο κοινου η Εκκλησια οπως και οι κυβερνησεις της Πορτογαλιας) ηταν ενας απο τους λιγους διανοουμενους, που κατηγγειλε (και μαλιστα στη τελετη παραλαβης του Nobel) τη σημασια των πολυεθνικών στη καταλυση της δημοκρατιας και απο τους λιγους υποστηρικτες της Κουβας στον αδικο αποκλεισμο της απο τις ΗΠΑ!
Τετοιοι ανθρωποι αφηνουν μεγαλο κενο οταν ‘φευγουν’…
O Σαραμάγκου και ο εφιάλτης της επίγειας αθανασίας—
Στο «Περί Θανάτου», ο Χάρος αποφασίζει να κάνει απεργία: Η αρχική ευφορία γρήγορα γίνεται εφιάλτης όταν το ένα πρόβλημα ακολουθεί το άλλο, τα νοσοκομεία ξεχειλίζουν από αρρώστους, στην Εκκλησία δεν μένει πια τίποτα για να τρομοκρατήσει τους πιστούς, και τα γραφεία κηδειών επιβιώνουν κηδεύοντας σκύλους και καναρίνια…..
Παλια στον φτωχο, μολις καποιος του ειχε αρνηθει την ελεημοσυνη, του προσθετε υποκριτικα ‘να κανει υπομονη’ Σκεφτομαι πως ,πρακτικα , οταν συμβουλευει κανεις καποιον να ελπιζει, δεν ειναι πολυ διαφορετικο απο τον να τον συμβουλευει να κανει υπομονη. Ειναι πολυ συνηθισμενο ν ακουει κανεις ……πως η ανυπομονησια ειναι αντεπαναστατικη. Ισως και να ναι,ισως, εγω ομως κλινω περισσοτερο στη σκεψη πως, αντιθετα , πολλες επαναστασεις χαθηκαν απο την υπερβολικη υπομονη. Προφανως, δεν εχω τιποτα προσωπικα εναντιον της ελπιδας, αλλα προτιμω την ανυπομονησια. Ειναι ωρα πια να φανει στον κοσμο, ωστε να μαθουν κατι αυτοι που προτιμουν να μας τα’ι’ζουν ελπιδες. Η ουτοπιες.
Ζοζε Σαραμαγκου, Το Τετραδιο
Philemon: Λες καμιά φορά (όχι εσύ, γενικά, μιλάω) «ρε παιδί μου, ως που μπορεί να φτάσει η φαντασία του ανθρώπου» … και όμως διανοούμενοι σαν τον Ζοζέ, έχουν κάνει τα όρια αυτά ανύπαρκτα …
Πόσο μάλλον, που μέσα από τη γραφή τους δίνουν πολύ ισχυρά μηνύματα … μα πάρα πολύ ισχυρά … !
ΑΝΏΝΥΜΗ: Όταν, μέσα σου, αγαπητή φίλη ανώνυμη, έχεις προ πολλού κατασταλάξει, όταν ξέρεις τι θέλεις, τι ζητάς, πως θα το αποκτήσεις, έ, δεν μπορεί παρά να είσαι ΑΝΥΠΟΜΟΝΟΣ για το το καταχτήσεις !
[…] Δεν θα ήμουν ούτε άντρας ούτε Κομμουνιστής ! Βέβαια, το πιο σπουδαίο απ΄όλα, βρίσκεται στο έργο του “Το τετράδιο” (εκδόσεις Καστανιώτη), όπου… [Διαβάστε το υπόλοιπο του άρθρου στο blog του (160 λέξεις)] […]
Σκέφτηκα ότι ένα ποίημα του Φώτη Αγγουλέ ταιριάζει στο περιεχόμενο του ποστ…
ΩΡΑ ΚΑΛΗ
Ώρα καλή συνταξιδιώτες, ώρα σας καλή
Που φεύγετε απ’ την άβυσσο και για τον ήλιο πάτε
Την αλυσίδα μου κρατώ μη σέρνεται και κρουταλεί
Ν’ ακούσω το τραγούδι σας, καθώς περνάτε.
Βάλτε ρυθμό στο βήμα σας και στο τραγούδι σας θυμό
Ξηπόλητοι περάσαμε της δυστυχίας τον ποταμό
Κι ήταν το ρέμα δυνατό κι η θυμωμένη λάμια
Είχε ριγμένα στο βυθό κοπανισμένα τζάμια
Ώρα καλή συνταξιδιώτες, ώρα σας καλή.
Κεντώ στο μισοσκόταδο έναν ήλιο για κονκάρδα,
Την αλυσίδα μου κρατώ μη σέρνεται και κρουταλεί
Απόψε που σταυρώνεται σαν το Χριστό η Ελλάδα.
(Δημοσιεύτηκε στην «Επιθεώρηση Τέχνης», τ. 39, Μάρτης 1958, σελ. 123)
Για τις Μαθητικές Διαδηλώσεις και Εκδηλώσεις η μόνη αληθινή πηγή είναι η :
www.mathites.gr
ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ
Δεν υπάρχει χρόνος για δοκιμές και νέα διάψευση ελπίδων. Δεν είναι ώρα για νέα απογοήτευση, δεν είναι ώρα για παγίδευση σε παραπλανητικές ψευτολύσεις. Δεν αξίζει στο λαό να νοιώσει για μια ακόμα φορά προδομένος.
Μεγάλα Λόγια Μεγάλων Ανδρών
" Εάν έκανα δήλωση αποκήρυξης θα αθωωνόμουνα κατά πάσα πιθανότητα μετά μεγάλων τιμών ... Αλλά η ζωή μου συνδέεται με την ιστορία του ΚΚΕ και τη δράση του ... Δεκάδες φορές μπήκε μπροστά μου το δίλημμα: να ζω προδίδοντας τις πεποιθήσεις μου, την ιδελογία μου, είτε να πεθάνω, παραμένοντας πιστός σ΄αυτές. Πάντοτε προτίμησα το δεύτερο δρόμο και σήμερα τον ξαναδιαλέγω ".
Ο αυτομορφωτος συγγραφεας Ζοζε Σαραμαγκου, (τα βιβλια και τα πιστευω του οποιου πολεμησαν απο κοινου η Εκκλησια οπως και οι κυβερνησεις της Πορτογαλιας) ηταν ενας απο τους λιγους διανοουμενους, που κατηγγειλε (και μαλιστα στη τελετη παραλαβης του Nobel) τη σημασια των πολυεθνικών στη καταλυση της δημοκρατιας και απο τους λιγους υποστηρικτες της Κουβας στον αδικο αποκλεισμο της απο τις ΗΠΑ!
Τετοιοι ανθρωποι αφηνουν μεγαλο κενο οταν ‘φευγουν’…
Elva: Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι «φεύγοντας», δεν υπάρχουν πίσω τους άξιοι διάδοχοι …
Δυστυχώς …
O Σαραμάγκου και ο εφιάλτης της επίγειας αθανασίας—
Στο «Περί Θανάτου», ο Χάρος αποφασίζει να κάνει απεργία: Η αρχική ευφορία γρήγορα γίνεται εφιάλτης όταν το ένα πρόβλημα ακολουθεί το άλλο, τα νοσοκομεία ξεχειλίζουν από αρρώστους, στην Εκκλησία δεν μένει πια τίποτα για να τρομοκρατήσει τους πιστούς, και τα γραφεία κηδειών επιβιώνουν κηδεύοντας σκύλους και καναρίνια…..
Παλια στον φτωχο, μολις καποιος του ειχε αρνηθει την ελεημοσυνη, του προσθετε υποκριτικα ‘να κανει υπομονη’ Σκεφτομαι πως ,πρακτικα , οταν συμβουλευει κανεις καποιον να ελπιζει, δεν ειναι πολυ διαφορετικο απο τον να τον συμβουλευει να κανει υπομονη. Ειναι πολυ συνηθισμενο ν ακουει κανεις ……πως η ανυπομονησια ειναι αντεπαναστατικη. Ισως και να ναι,ισως, εγω ομως κλινω περισσοτερο στη σκεψη πως, αντιθετα , πολλες επαναστασεις χαθηκαν απο την υπερβολικη υπομονη. Προφανως, δεν εχω τιποτα προσωπικα εναντιον της ελπιδας, αλλα προτιμω την ανυπομονησια. Ειναι ωρα πια να φανει στον κοσμο, ωστε να μαθουν κατι αυτοι που προτιμουν να μας τα’ι’ζουν ελπιδες. Η ουτοπιες.
Ζοζε Σαραμαγκου, Το Τετραδιο
Philemon: Λες καμιά φορά (όχι εσύ, γενικά, μιλάω) «ρε παιδί μου, ως που μπορεί να φτάσει η φαντασία του ανθρώπου» … και όμως διανοούμενοι σαν τον Ζοζέ, έχουν κάνει τα όρια αυτά ανύπαρκτα …
Πόσο μάλλον, που μέσα από τη γραφή τους δίνουν πολύ ισχυρά μηνύματα … μα πάρα πολύ ισχυρά … !
ΑΝΏΝΥΜΗ: Όταν, μέσα σου, αγαπητή φίλη ανώνυμη, έχεις προ πολλού κατασταλάξει, όταν ξέρεις τι θέλεις, τι ζητάς, πως θα το αποκτήσεις, έ, δεν μπορεί παρά να είσαι ΑΝΥΠΟΜΟΝΟΣ για το το καταχτήσεις !
Η ελπίδα, είναι, για τους αδύνατους … λέω εγώ !
[…] Δεν θα ήμουν ούτε άντρας ούτε Κομμουνιστής ! Βέβαια, το πιο σπουδαίο απ΄όλα, βρίσκεται στο έργο του “Το τετράδιο” (εκδόσεις Καστανιώτη), όπου… [Διαβάστε το υπόλοιπο του άρθρου στο blog του (160 λέξεις)] […]
Σκέφτηκα ότι ένα ποίημα του Φώτη Αγγουλέ ταιριάζει στο περιεχόμενο του ποστ…
ΩΡΑ ΚΑΛΗ
Ώρα καλή συνταξιδιώτες, ώρα σας καλή
Που φεύγετε απ’ την άβυσσο και για τον ήλιο πάτε
Την αλυσίδα μου κρατώ μη σέρνεται και κρουταλεί
Ν’ ακούσω το τραγούδι σας, καθώς περνάτε.
Βάλτε ρυθμό στο βήμα σας και στο τραγούδι σας θυμό
Ξηπόλητοι περάσαμε της δυστυχίας τον ποταμό
Κι ήταν το ρέμα δυνατό κι η θυμωμένη λάμια
Είχε ριγμένα στο βυθό κοπανισμένα τζάμια
Ώρα καλή συνταξιδιώτες, ώρα σας καλή.
Κεντώ στο μισοσκόταδο έναν ήλιο για κονκάρδα,
Την αλυσίδα μου κρατώ μη σέρνεται και κρουταλεί
Απόψε που σταυρώνεται σαν το Χριστό η Ελλάδα.
(Δημοσιεύτηκε στην «Επιθεώρηση Τέχνης», τ. 39, Μάρτης 1958, σελ. 123)
Philemon: Ξέρεις τι μου ΄ρθε στο νου ;;;
Πως, κει, στον Παράδεισο, αυτές τις ώρες … είναι φίσκα από Κομμουνιστές !
Και με άτομα σαν τον Ζοζέ, έχουν αυξηθεί τόσο πολύ …
Σκέφτομαι να γινόταν να ΄ρθουμε σε επαφή μαζί τους …
Γιατί παραέγινε Κόλαση εδω κάτω στη γη μας …