Με αφορμή τη σημερινή επέτειο του ΟΧΙ του ελληνικού λαού στον ιταλικό φασισμό και κατόπιν στο γερμανικό ναζισμό, θέλω να ανοίξω μια συζήτηση που την έχω ήδη υποσχεθεί σε ένα σχολιογράφο μου, ήδη άργησα, αλλά τώρα νομίζω είναι η ώρα.
» Αν δούμε ότι η Γερμανία κερδίζει τον πόλεμο, οφείλουμε να βοηθήσουμε την Ρωσία. Κι αν τον κερδίζει η Ρωσία, οφείλουμε να βοηθήσουμε τη Γερμανία και με τον τρόπο αυτόν ας τους αφήσουμε να σκοτώσουν όσο μπορούν περισσότερους».
Χάρι Τρούμαν
Τάϊμς της Νέας Υόρκης, 24 Ιούλη 1941.
Οι αντιθέσεις, η κρίση του 1923, που εμφανίστηκε στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της εποχής, καθώς και η επιλογή να χτυπηθεί πάση θυσία η πρώτη Σοσιαλιστική Χώρα, η ΕΣΣΔ, είναι πλέον τόσο φανερή αιτία που οδήγησε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, που άλλες εχτιμήσεις απλά δείχνουν εθελοτύφλωση.
Η Γερμανία του Χίτλερ, έπειτα από μια σειρά συμφωνιών και … παραβλέψεων, είχε φτάσει σε σημείο που θα την ζήλευαν και οι σημερινές … ΕΠΑ !
Η στρατιωτική της δύναμη ήταν πολύ μεγάλη !
Η επίθεσή της στην ΕΣΣΔ, ήταν τόσο σφοδρή, που μόνο η θυσία εκατομμυρίων σοβιετικών στρατιωτών και πολιτών μπόρεσε να την ανακόψει, να την αποκρούσει, να την συντρίψει !
Μέσα σ΄αυτό το καμίνι, πάρθηκε η Ιστορική Απόφαση (10 Ιούνη 1943) να αυτοδιαλυθεί η Κομιντέρν, πιο γνωστή ως Κομμουνιστική Διεθνής !
Να πως δικαιολογεί αυτή την Απόφαση, ο Πρόεδρος του Συμβουλίου Λαϊκών Επιτρόπων της ΕΣΣΔ, σ. Ι. Β. ΣΤΑΛΙΝ.
» Η διάλυση της Κομμουνιστικής Διεθνούς είναι σωστή, διότι:
α. Ξεσκεπάζει την ψευτιά των χιτλερικών ότι η Μόσχα δήθεν σκοπεύει να παρεμβαίνει στη ζωή των άλλων κρατών και να τα «μπολσεβικοποιήσει». Στο εξής σ΄αυτή την ψευτιά μπαίνει τέρμα.
β. Ξεσκεπάζει τη συκοφαντία των αντιπάλων του κομμουνισμού μέσα στο εργατικό κίνημα ότι τα κομμουνισιτκά κόμματα των διαφόρων χωρών δρουν δήθεν όχι για τα συμφέροντα του λαού τους, αλλά κατ΄ εντολή απ΄έξω. Σ΄αυτή τη συκοφαντία μπαίνει, επίσης, τέρμα στο εξής.
γ. Διευκολύνει τη δουλειά των πατριωτών των φιλελεύθερων χωρών για τη συνένωση των προοδευτικών δυνάμεων της χώρας τους, ανεξάρτητα από την κομματικότητα και τις θρησκευτικές πεποιθήσεις τους, σ΄ένα ενιαίο εθνικοαπελευθερωτικό στρατόπεδο για την ανάπτυξη του αγώνα ενάντια στο φασισμό.
δ. Διευκολύνει τη δουλειά των πατριωτών όλων των χωρών για τη συνένωση των φιλελεύθερων λαών σ΄ένα ενιαίο διεθνές στρατόπεδο στον αγώνα κατά της απειλής της παγκόσμιας κυριαρχίας του χιτλερισμού, καθορίζοντας έτσι το δρόμο για την οργάνωση στο μέλλον της κοινότητας των λαών με βάση την ισοτιμία τους «.
Για να εχτιμήσουμε αυτή την Απόφαση (για την αυτοδιάλυση της Κ.Δ.), νομίζω, ότι πρέπει τους παραπάνω τέσσερεις λόγους που παρέθεσε ο σ. Στάλιν, να τους παίρνουμε ΟΛΟΥΣ μαζί.
Αν κάνουμε το (για μένα) λάθος να κρίνουμε ως σωστό ή λάθος κάθε λόγο ξεχωριστά, αφ΄ενός μεν θα αδικήσουμε την επιλογή αυτή (της αυτοδιάλυσης της Κ.Δ.), αφ΄ετέρου μάλλον θα βγάλουμε λανθασμένα συμπεράσματα.
Προφανώς για κάθε καλόπιστο κριτή (ή επικριτή), υπάρχει η δυνατότητα να βγάλει θετικά ή αρνητικά συμπεράσματα, πάντα κρίνοντας τους λόγους συνολικά.
Η δική μου γνώμη, είναι ότι, παίρνοντας υπόψη την αδυσώπητη επίθεση της ιμπεριαλιστικής Γερμανίας, της κατασυκοφάντησης (άλλωστε συνεχίζεται και μάλιστα πιο έντονα, μέχρι τις μέρες μας) του Πρώτου Εργατικού Κράτους (ΕΣΣΔ), την προφανή δυσκολία της δράσης, αλλά και τις διώξεις των κομμουνιστών σε πολλές χώρες, σωστή η Απόφαση.
Παράλληλα, καταθέτω και την άποψη, ότι έπρεπε πολύ γρήγορα μετά το τέλος του Β’ Π.Π., να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες για την επανασύστασή της.
Στις μέρες μας, δε, αυτή η επανασύσταση είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία !