Σήμερα το πρωί (τρόπος του λέγειν!), καθώς πήγαινα στον καφενέ, θυμήθηκα έναν πολιτικό άνδρα (γυρολόγο της πολιτικής, θα τον έλεγα!), ονόματι Νίκο Μπίστη.
Χρόνια τώρα (δεν ξέρω με ποια ιδιότητα ή τί δουλειά κάνει ακριβώς), στα tv παράθυρα, να έχει άποψη επί παντός επιστητού (πριν κάποιο καιρό, ξεπερνούσε σε … τηλεθέαση και τον … Γεωργιάδη, ακόμα!).
Ο εν λόγω κύριος, όταν ήταν μικρός, περνούσε με φίλους του, πολύ συχνά … κάτω από τα Γραφεία της ΚΝΕ!
Κάποια μέρα αποφάσισε να γίνει και μέλος της!
Διάλεξε όμως, λάθος μέρα για την «πρώτη» του!
Η ΟΒ είχε συζήτηση για το άν υπάρχει ή όχι … Θεός!
Και για κακή του τύχη, η πλειοψηφία της ΟΒ (ξέρετε, κάτι … άθεα τσογλανόπαιδα!), αποφάσισε ότι … δεν υπάρχει!!!
Οποία απογοήτευση για τον νεαρό τότε Ν. Μπίστη, που σύμφωνα με τη κατήχηση και λειτουργική που είχε δεχτεί στα σχολεία και στα κατηχητικά, εντελώς άλλα πίστευε!!!
Ήταν σαν να έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι του!
Σαν να άνοιξε η γη κάτω απ΄τα πόδια του!
Αυτό ήταν. Αμέσως παραιτήθηκε και προσχώρησε στον πρόδρομο του ΣΥΝ το λεγόμενο εσ.!
Από τότε έγινε μόνιμος … θαμώνας των tv παραθύρων!
Εκείνο που είναι άξιο μνημόνευσης, είναι ότι σε κάθε συζήτηση εύρισκε ΠΑΝΤΑ τον τρόπο απευθυνόμενος στον εκπρόσωπο της ΚΝΕ ή του ΚΚΕ, να αντιλέγει με στόμφο:
«Δεν είναι από δω (και έδειχνε τον ευατό του) ο εχθρός, ο εχθρός είναι εκεί (και έδειχνε τον ΝΔκράτη ή τον ΠΑΣΟΚτζή!).
Πέρασαν τα χρόνια και αποφάσισε να πάει στο ΠΑΣΟΚ, σε έναν από τους … παλιούς εχθρούς (!!!) (φαίνεται διαπίστωσε ότι εκεί υπάρχουν πιο … πιστοί στο Θεό – άλλωστε εκεί πήγαν κι άλλοι π.χ. η Μαρία Δαμανάκη, μια εργαζόμενη γυναίκα μια καλή νοικοκυρά(!), ο Μίμης Ανδρουλάκης ο … διανοούμενος της παρέας, ο Μούγιας (Κούγιας, Βούγιας, κάπως έτσι), το … φαινόμενο της Θεσσαλονίκης(!) κ.ά.).
Τώρα γιατί τα θυμήθηκα όλα αυτά σήμερα, κάνοντας τους απαραίτητους συνειρμούς με τη στάση -τη σημερινή και την … μελλοντική – κάποιων άλλων … καλόπαιδων σαν αυτόν, μόνο στη σφαίρα του … ανεξείγητου θα μπορούσε να αναζητηθεί!!!
Δημοσιεύθηκε από faros 
